عواقب اسپینا بیفیدا | اسپینا بیفیدا

عواقب اسپینا بیفیدا

عواقب اسپینا بیفیدا به مقدار رشته های عصبی از بستگی دارد نخاع تحت تأثیر قرار می گیرند. اسپینا بیفیدا occulta معمولاً بدون علائم و عواقب رخ می دهد. فقط تغییرات سطحی پوست بالای ناحیه آسیب دیده ممکن است ایجاد شود (موی سر ، پوست تیره ، سینوس پوستی).

اگر رشته های عصبی تحت تأثیر قرار بگیرند (در مورد اسپینا بیفیدا aperta) ، بعضی اوقات ممکن است معلولیت جدی رخ دهد. از آنجایی که اسپینا بیفیدا آپرتا معمولاً در ناحیه کمر اتفاق می افتد ، عمدتا این پاها هستند که تحت تأثیر فلج و اختلالات حسی قرار می گیرند. غالباً ، چوب لباسی رخ می دهد.

بسیاری از کودکان توانایی راه رفتن ندارند و روی صندلی های چرخدار هستند. فلج ها همچنین می توانند باعث انحنای ستون فقرات شوند (اسکولیوز). مثانه و رکتوم همچنین می تواند تحت تأثیر قرار گیرد ، منجر به ادرار و مدفوع شود بیاختیاری (عدم كنترل جمع آوري ادرار يا مدفوع).

بی اختیاری ادرار همچنین معمولاً با عفونت های مکرر مجاری ادراری همراه است. اگر هیدروسفالی درمان نشود ، آسیب دائمی به بینایی و شنوایی ایجاد می شود. بیماری صرع و شدید مغز آسیب نیز می تواند رخ دهد.

ارث با اسپینا بیفیدا

تاکنون هیچ مدرک روشنی در مورد ارثی شدن اسپینا بیفیدا وجود ندارد. با این حال ، نمی توان با اطمینان کامل وجود عوامل ژنتیکی را تحت تأثیر قرار داد. آنچه مسلم است ، این است که الف اسید فولیک کمبود در زنان باردار با افزایش خطر اسپینا بیفیدا همراه است. به طور مشابه ، داروهای خاص (مانند بیماری صرع داروی والپروات) خطر ابتلا به اسپینا بیفیدا را در کودک متولد شده افزایش می دهد. به طور کلی ، نخاع یکی از شایع ترین ناهنجاری ها در کودکان است.

امید به زندگی با اسپینا بیفیدا

افراد متولد شده با اسپینا بیفیدا اکولتا به طور معمول امید به زندگی دارند. اگر یک سینوس پوستی گسترش یافته به سمت تشخیص داده نشده باشد منینژ از نخاعتکرار مننژیت ممکن است رخ دهد ، که ممکن است به کل بدن آسیب برساند و امید به زندگی را کوتاه کند. در مورد spina bifida aperta ، امید به زندگی بستگی زیادی به میزان حادثه دارد.

به طور کلی ، می توان گفت که افراد مبتلا به اسپینا بیفیدا گشودگی ، بقیه زندگی خود را به کمک دیگران و کمک پزشکی و مراقبت وابسته می کنند. اگر این بهینه باشد ، امید به زندگی تقریباً طبیعی فرض می شود. اگر عواقب جدی قبلاً در دوره اولیه رخ داده باشد ، مانند هیدروسفالی با مغز آسیب دید یا تکرار شد کلیه التهاب با بی اختیاری ادرار، باید امید به زندگی کمتری فرض شود. پیش بینی کلی غیرممکن است ، بنابراین این سوال باید برای هر مورد به صورت جداگانه مطرح شود. به طور خلاصه می توان گفت که هرچه شدت علائم و محدودیت ها بیشتر باشد ، در اکثر موارد امید به زندگی کمتر است.