عوارض | آبسه ریوی

عوارض

دوره های پیچیده ریوی آبسه در یک دائمی تشکیل می شود فیستول تشکیل (به ویژه در آبسه های مزمن) و دستیابی به موفقیت در ریه بافت. موارد شدید می تواند به صورت سپتیکی ایجاد شود ، یعنی با علائم همراه تهدید کننده زندگی که منجر به مرگ شود. یکی دیگر از عوارض جدی این است گانگرن از ریه بافت ، یعنی مرگ کل ریه بخش.

این امر به ویژه هنگامی اتفاق می افتد که آبسه دیررس کشف شده و با جراحی درمان شود یا وقتی که آبسه های مکرر در ریه رخ دهد. پلورال آمیما تجمع است چرک بین دو برگ از گریه. گریه شامل یک برگ است که مستقیماً ریه را می پوشاند و یک برگ که به قسمت داخلی قفسه سینه متصل است.

در این فضا فشار منفی و همچنین مقدار کمی مایع روان کننده برای تسهیل مالش برگها در طی تنفس. در طول، در حین ذات الریه و آبسه ریه ، التهاب و درگیری برگهای پلور می تواند رخ دهد. در نتیجه ، مایع چرک می تواند بین برگهای پلور قرار بگیرد و ایجاد کند آمیمایک شکل از افیوژن پلور.

این می تواند بسیار دردناک و مانع باشد تنفس. به عنوان یک قاعده ، چرک باید تخلیه شود تا زمانی که التهاب فروکش کند. اطلاعات بیشتر در مورد این:

  • آمپیه پلور - چه چیزی پشت آن است؟
  • Pleurisy

آیا آبسه ریه قابل درمان است؟

یک ریه آبسه در اصل قابل درمان است و میزان کشندگی آن کم است. چقدر سریع یا چقدر خوب آبسه بهبود می یابد نه تنها به روش درمان بلکه به اندازه کانون التهاب و تعداد آبسه نیز بستگی دارد. درمان با انجام می شود آنتی بیوتیک ها، به موجب آن توسعه مقاومت آنتی بیوتیکی یک عارضه احتمالی است. اگر آنتی بیوتیک درمانی جواب نداد ، آبسه نیز تخلیه می شود. در موارد شدید همچنین می توان بخشی از ریه آسیب دیده را برداشت (برداشتن قطعه یا لوبکتومی).

پیش بینی

آبسه های ریه بسته به علت آنها ، عامل بیماری زا ، فیزیکی ، پیش آگهی بسیار متفاوتی دارند شرط و روند بیماری. اگر یک آبسه کوچک در نتیجه ایجاد شود ذات الریه در یک فرد مبتلا به نقص ایمنی ، این بیماری معمولاً بدون هیچ مشکلی با یک دوره کوتاه درمان با آنتی بیوتیک قابل درمان است. پاتوژن های تهاجمی ، آبسه های بزرگ ، نقص ایمنی و بیماری های همزمان خطر عوارض و دوره های خطرناک را افزایش می دهد. حتی اگر آبسه بهبود یابد ، دائمی است فیستول تشکیل در ریه ، چسبندگی برگهای پلور ، و همچنین آسیب به قسمتهایی از بافت ریه می تواند تحت شرایط خاص رخ دهد. قبل از این که اتفاق بیفتد ، می توان قسمت کوچکی از ریه را به عنوان آخرین اقدام درمانی با جراحی خارج کرد. به طور کلی ، می توان پیش آگهی را بهبود بخشید ، به ویژه با درمان به موقع و کافی آن ذات الریه و علائم همراه آن.