کولین: فعل و انفعالات

فولات

هموسیستئین می توان مجدداً به متیونین به دو روش مختلف - فولات برای یک مسیر مهم است و کولین برای مسیر دیگر.

در مورد اول ، هموسیستئین متیله شده است به متیونین (افزودن گروههای CH3) توسط آنزیم متیونین سنتاز. برای این فرایند ، متیونین سنتاز به متیل تترافولات به عنوان اهدا کننده گروه متیل و کوبالامین به عنوان کوفاکتور نیاز دارد. در حالت دوم ، هموسیستئین توسط متیل شده توسط بتائین هموسیستئین متیل ترانسفراز ، که به بتائین به عنوان اهدا کننده گروه متیل نیاز دارد. بتائین یک دستگاه تنظیم کننده osmoregulator است که کولین به طور غیرقابل برگشت در آن اکسید می شود کبد و کلیه.

کمبود کولین ، با تشکیل بتائین نسبتاً کمتر ، نیاز به متیل تترافولات به متیلات هموسیستئین و ، بر این اساس ، نیاز به فولات رژیم غذایی را افزایش می دهد. به طور متفاوت مشاهده می شود ، گروه های متیل ، در طول کمبود فولات ، به طور فزاینده ای توسط کولین و بتائین برای رمتیلاسیون هموسیستئین استفاده می شود ، به نوبه خود منجر به افزایش نیاز به کولین می شود.

بر اساس نشریه سازمان ایمنی غذایی اروپا (EFSA) ، جیکوب و همکارانش اثر تخلیه ذخایر فولات و همچنین اثر اشباع فولات و تأثیر آن بر وضعیت کولین و ظرفیت متیلاسیون داخل بدن را در انسان بررسی کردند.
از این آزمایش ، EFSA گزارش می کند که دریافت فولات کافی با وجود مصرف کم کولین 150-250 میلی گرم در روز ، غلظت کولین پلاسما را حفظ می کند. در اینجا ، هم در مصرف فولات کم و هم در کولین ، غلظت کولین و فسفاتیدیل کولین بدون پلاسما کاهش یافته و غلظت کل هموسیستئین افزایش می یابد. بعلاوه ، مشخص شد که مصرف فولات کم تأثیر منفی بر غلظت های فسفاتیدیل کولین پلاسما با مصرف "کافی" کولین در چندین مطالعات.