سندرم ستون فقرات گردنی: درمان دارویی

هدف درمانی

توصیه های درمانی

  • بی دردی (تسکین درد) طبق طرح مرحله بندی WHO:
    • مسکن غیر افیونی (پاراستامول، نماینده خط اول).
    • مسکن افیونی با قدرت کم (به عنوان مثال ، ترامادول) + ضد درد غیر افیونی.
    • مسکن افیونی با قدرت بالا (به عنوان مثال ، مورفین) + ضد درد غیر افیونی.
  • در صورت لزوم ، ضد تهاجم نیز داروهای فرآیندهای التهابی را مهار می کند (به عنوان مثال ، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی ، NSAID)، به عنوان مثال، ایبوپروفن.
  • برای حاد گردن درد همراه با اسپاسم عضلات: استفاده از آرامبخش عضلانی/ داروهایی که عضلات را شل می کنند ، بی حس کننده های موضعی (محلی بیهوشی).
  • در رادیکولوپاتی (تحریک مزمن یا حاد یا آسیب به a ریشه عصب): گلوكوكورتيكوئيدها؛ اثر تزریق داخل مفصلی ("داخل حفره مفصل") قطعی نیست. توجه: در بیماران مبتلا به میلوپاتی (صدمه به نخاع) یا رادیکولوپاتی ، مداخله جراحی احتمالاً موثرتر از مداخله غیر جراحی در کوتاه مدت است.
  • همچنین در بخش «دیگر درمان"

یادداشت های بیشتر در مورد شل کننده های عضلانی

  • ممنوعیت نسخه برای سال در نظر گرفته شده است تترازپام از آگوست 2013 به دلیل جدی پوست واکنش هایی مانند سندرم استیونز-جانسون یا چند شکل اریتم.
  • نامه دست قرمز: تولپریزون فقط برای درمان پس از تایید استضربه اسپاسم در بزرگسالان به عنوان مثال ، خارج از این نشانگر تأیید شده ، خطر واکنش های حساسیت بیش از حد (تا و از جمله) وجود دارد شوک آنافیلاکتیک، بدون هیچ سود اثبات شده.