سوراخ مایع مغزی نخاعی: مایعات عصبی برای تشخیص

بیماری های سیستم عصبی می تواند نسبت های تهدید کننده زندگی را فرض کند. آنها اغلب با یک ساده قابل تشخیص نیستند خون تست. با این حال ، می توان مایع عصبی را از بین برد و آن را برای تغییرات آزمایشگاهی بررسی کرد.

مایع مغزی نخاعی چیست؟

La مغز و نخاع توسط یک احاطه شده اند آب- مایعی شفاف که در مغز تشکیل می شود ، جایی که با فضاهای مایع درون آن ارتباط برقرار می کند. به همین دلیل به آن مایع مغزی نخاعی یا مایع عصبی نیز گفته می شود. از ساختارهای حساس در برابر تأثیرات خارجی محافظت می کند. در ناحیه ستون فقرات کمری تحتانی (کمر) ، مایع مغزی نخاعی در نوعی مخزن جمع می شود که دیگر هیچ نخاع و می توان با خیال راحت در این مرحله توسط پنچر شدن. بنابراین این روش کمر نیز نامیده می شود پنچر شدن؛ در مقابل ، این اصطلاح است نخاع پنچری ، که گاه به گاه استفاده می شود ، نادرست است.

ضربه نخاعی چه چیزی را می تواند نشان دهد؟

تبادل محدودی بین خون و مایع مغزی نخاعی. این به اصطلاح خون-مغز مانع مانند یک فیلتر عمل می کند ، اجازه می دهد مواد مورد نیاز مانند اکسیژن, کربن و آب از بین بردن و جلوگیری از مواد مضر از سیستم عصبی. با این حال ، با برخی بیماری ها و تأثیرات مانند تابش الکترومغناطیسی، عملکرد این مانع می تواند مختل شود.

نتیجه گیری در مورد علت این اختلال را می توان از رنگ مایع و نوع و مقدار مواد موجود در CSF انجام داد. در آزمایشگاه ، قرمز و گلبول های سفید خون, پروتئین ها - بخصوص آنتی بادی - قند و لاکتات تعیین می شوند ، و همچنین عوامل بیماری زا و سرطان در صورت لزوم سلول ها در ارزیابی ، ترکیب آنها معمولاً مربوط به مقادیر خونی است که همزمان تعیین می شوند. در آزمایشگاه های ویژه ، مواد اضافی اختصاص داده شده برای س specificالات خاص ، مانند اینترفرون or مس، می تواند تعیین شود.

چه زمانی سوراخ شدن مایع مغزی نخاعی انجام می شود؟

  • در موارد خونریزی مغزی، به عنوان مثال ، پس از تصادف یا در نتیجه پارگی رگ خونی، گلبول های قرمز خون نشان داده می شوند ، و مایع مغزی نخاعی صورتی یا قرمز است.
  • در عفونت هایی مانند باکتریایی و ویروسی مننژیت یا نوروبورلیوز ، سلولهای التهابی و آنتی بادی حضور دارند
  • In مغز تومورها ، متاستازها و سرطان خون احتمالا سرطان سلول ها. مایع عصبی پس از آن اغلب ابری سفید یا زرد است.
  • In اسکلروز متعدد در بسیاری از بیماران می توان تغییرات معمول (به اصطلاح باند الیگوکلونال) را تشخیص داد.
  • از سوراخهای CSF نیز در شروع ناگهانی شدید استفاده می شود سردرد یا از دست دادن هوشیاری ، گاهی اوقات برای تشخیص بیماریهای متابولیک نامشخص به ویژه در کودکی.

معاینه چگونه ادامه می یابد؟

نیازی به آماده سازی ویژه بیمار نیست. اگر خیلی هیجان زده باشد ، از قبل دارویی به او داده می شود. خون حدود نیم ساعت قبل از خون گرفته می شود پنچر شدن. برای سوراخ شدن ، عضلات کمر آرام و بیشترین فضای ممکن بین مهره ای مهم است. بنابراین ، بیمار در حالت خمیده و خمیده ستون فقرات کمر قرار دارد. وقتی دراز می کشد ، مانند یک فر خم می شود جنین؛ هنگام نشستن ، او را خم می کند سر و تا جایی که ممکن است به عقب برگردید ، در حالی که یک دستیار شانه های خود را از جلو گرفته است.

ابتدا ناحیه پنچری کاملاً ضد عفونی و بی حس می شود. سپس یک سوزن توخالی نازک و بلند به فضای CSF بین دو مهره وارد می شود. سه قسمت کوچک از مایع مغزی نخاعی با چکیدن به دست می آید و به آزمایشگاه ارسال می شود. سوزن خارج می شود ، محل سوراخ فشرده می شود و با کمک باند مهر و موم می شود. کل مراحل معمولاً 5 دقیقه بیشتر طول نمی کشد ، بسته به سوزن مورد استفاده بیمار باید بین 4 تا 24 ساعت در حالت استراحت باشد.

آیا هیچ عارضه ای وجود دارد؟

در اصل ، این یک روش نسبتاً بی خطر و دردناک است که بندرت با عوارض همراه است. به خصوص اگر استراحت در رختخواب رعایت نشود و مقدار کمی از آن مست باشد ، سردرد ممکن است 24 تا 72 ساعت پس از پنچری اتفاق بیفتد ، به خصوص هنگام نشستن یا ایستادن ، احتمالاً همراه گردن سفتی، سختی، استفراغ و از دست دادن شنوایی ("سندرم پس از پنچری").

به ندرت ، عفونت یا فلج رخ می دهد. پنچری کمر در موارد افزایش فشار داخل جمجمه و اختلالات انعقادی یا هنگام مصرف داروهای ضد انعقاد خطرناک است. سپس ممکن است فقط در موارد استثنایی نادر انجام شود.