بیماری سلیاک: آزمایش و تشخیص

پارامترهای آزمایشگاهی سفارش 1 - تست های آزمایشگاهی اجباری.

• شمارش خون کوچک برای جلوگیری از کم خونی فقر آهن [کم خونی هیپوکرومی میکروسیتیک:
  • MCV → → میکروسیتیک
  • MCH → → هیپوکرومیک]
• فریتین (پروتئین ذخیره آهن) [فریتین ↓]
• آلانین آمینوترانسفراز (ALT ، GPT) ، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST ، GOT) ، گاما-گلوتامیل ترانسفراز (γ-GT ، گاما-GT ؛ GGT) [تا 50٪ موارد: ترانس آمینازهای بالا].
• تشخیص گلیادین آنتی بادی از نوع IgA و IgG. [این پارامترهای آزمایشگاهی به طور فزاینده ای اهمیت خود را از دست می دهند. آنتی بادی در برابر گلیادین بومی فقط مقدار پیش بینی مثبت کمی دارند: 18-31]] این تعیین آنتی بادی ها برای نظارت بر دوره تحت a چسب-رایگان رژیم غذایی، از آنجا که با افزایش مدت زمان درمان، غلظت آنها زیر حد تشخیص است.
• بیماری سلیاک سرولوژی *: آنتی بادی ترانس گلوتامیناز (tTG) یا آنتی بادی اندومیزیم (EMA) / IgM آندوميزيوم و IgA ترانس گلوتاميناز.
  • ترانسگلوتامیناز IgA آنتی بادی (انگلیسی: ترانس گلوتامیناز بافتی ، مخفف tTG- Ak): حساسیت (درصد بیماران مریضی که با استفاده از آزمایش بیماری در آنها تشخیص داده می شود ، یعنی نتیجه آزمایش مثبت اتفاق می افتد) 74-100٪ ، ویژگی (احتمال اینکه واقعاً سالم باشد) افرادی که از بیماری مورد نظر رنج نمی برند نیز در آزمایش سالم تشخیص داده می شوند) 78-100٪.
  • آنتی بادی اندومیزیم (EMA): حساسیت 83-100٪ ، ویژگی 95-100٪ ؛ ارتباطی بین سطح تیتر و درجه آتروفی پرز وجود دارد.
  • کمبود IgA انتخابی (تعیین IgA کل) باید از قبل حذف شود (شیوع (فراوانی بیماری) 2٪). زیرا در صورت کمبود IgA * ممکن است آنتی بادیهای آندومیزیوم و ترانس گلوتامیناز قابل تشخیص نباشد.
• آنتی بادی های IgG علیه پپتیدهای گلیادین مرطوب (IgG anti-DGP) ، که پس از نم زدایی توسط ترانس گلوتامیناز بافت (TG2) در روده کوچک ایجاد می شود مخاط (مخاط) در بیماری سلیاک - در موارد کمبود IgA اثبات شده و مشکوک به بیماری سلیاک [ارزش پیش بینی: <70٪].
• IgA (IgA کل در سرم) - بالا را در زیر ببینید بیماری سلیاک سرولوژی

* در صورت تحقق شرایط زیر ، بیوپسی اثنی عشر ممکن است حذف شود [دستورالعمل انجمن اروپایی متخصص گوارش ، کبد و تغذیه (ESPGHAN)]:

• ضد TG (ترانس گلوتامیناز) IgA [> 10 برابر بیشتر از حد طبیعی].
• تیتر آنتی بادی اندومیزیم (EMA) [مثبت در یک ثانیه ، نمونه خون جداگانه کشیده شده]

پارامترهای آزمایشگاهی مرتبه دوم - بسته به نتایج تاریخچه ، معاینهی جسمیو غیره - برای شفاف سازی تشخیص افتراقی.

• حذف سو mala جذب
  • آلبومین, ویتامین A, ویتامین D, ویتامین B12, اسید فولیک, بتاکاروتن, پتاسیم, کلسیم.
• آزمایش ژنتیکی (آنالیز DNA) / تشخیص صورت فلکی ژن HLA-DQ مرتبط با بیماری سلیاک (Caveat: قانون تشخیص ژن) *:
  • هترودیمر HLA-DQ2 در پیکربندی cis (HLA-DR3-DQA1 * 0501-DQB1 * 0201) یا در پیکربندی ترانس (به ترتیب HLA-DR5-DQA1 * 0505- DQB1 * 0301 و DR7-DQA1 * 0201-DQB1 * 0202) و
  • هترو دایمر HLA-DQ8 (HLA-DR4-DQA1 * 0301- DQB1 * 0302).

  [30-35-40٪ از کل جمعیت HLA-DQ2 یا DH8 مثبت است. فقط حدود 2٪ از این افراد در طول زندگی خود به بیماری سلیاک مبتلا می شوند. تقریباً 100٪ مبتلایان به بیماری سلیاک از نظر HLA-DQ2 و / یا -DQ8 مثبت هستند]

* آزمایش ژنتیکی در صورت منفی بودن بیماری سلیاک (در بیشترین حد ممکن) را حذف می کند و در صورت مثبت بودن ، گزینه تأیید بیماری سلیاک را بدون نمونه برداری در صورت وجود شرایط زیر ارائه می دهد:

• تظاهرات کلاسیک (دستگاه گوارش).
• تیتر ترانسگلوتامیناز (TG2) IgA 10 برابر بالاتر از مقدار قطع شده است.
• تأیید مثبت بودن مثبت بودن آنتی بادی اندومیزیم (1 5 XNUMX پوند).
• آموزش والدین در مورد مزایا و معایب اثنی عشر بیوپسی (توسط متخصص گوارش کودکان).
• بهبودی بالینی و سرولوژیک در a چسب-رایگان رژیم غذایی.

یادداشتهای بعدی

• پس از تشخیص تایید شده از سلیاک بیماری ، الف خون برای یافتن افراد مبتلا به تحت بالینی ، آزمایش آنتی بادی (نگاه کنید به بالا) در اعضای خانواده توصیه می شود سلیاک مرض.
• برای ارزیابی a چسب-رایگان رژیم غذایی، tTG-IgA-Ak (IgA) autoantibodies در برابر ترانس گلوتامیناز بافتی) مناسب است: یک تیتر با مقاومت مداوم به شدت از شکست رژیم غذایی مشکوک است.
• یافته های ایمونوهیستوشیمی و تجزیه و تحلیل شبیه سازی گیرنده سلول T ژن برای تشخیص نسوز بسیار مهم هستند سلیاک نوع بیماری I (شخصیت خود ایمنی) در مقابل نوع II (شخصیت پرلیمفوم).

غربالگری بیماری سلیاک [دستورالعمل S2k]

به اعضای درجه 1 خانواده (والدین ، ​​فرزندان ، خواهر و برادر) مبتلایان به بیماری سلیاک ، حتی اگر علائم معمول ندارند ، باید تشخیص آنتی بادی ارائه شود.

• در کودکان و نوجوانان: هر 1-2 سال یکبار تشخیص داده می شود و در صورت بروز علائم مرتبط با بیماری سلیاک باید تکرار شود (به "علائم - شکایات" در زیر مراجعه کنید).
• در بزرگسالان: آزمایش یکبار مصرف. فقط در صورت علائم مرتبط با بیماری سلیاک بار دیگر.