علل / علائم | تنگی کانال نخاعی - تمریناتی برای خانه

علل / علائم

دلایل تنگی نخاع در ستون فقرات گردنی می تواند تغییر در بدن مهره. این موارد تا حدی مادرزادی هستند و بخشی نیز در اثر روند پیری ایجاد می شوند. به طور خاص ، ورزش هایی که به عقب توخالی شدید منجر می شوند منجر به تغییر شکل بدن مهره ها ، از جمله می شوند اسپوندیلولیستیس.

وضعیت نامناسب بدن می تواند به طور قابل توجهی در محدود شدن وضعیت سلولی کمک کند کانال نخاعی. به عنوان مثال ، بیماران با کانال نخاعی تنگی در ستون فقرات گردنی می تواند علائم آنها را به طور قطعی تسکین دهد سر وضعیت ها ، در حالی که دیگران باعث زوال قابل توجهی می شوند. علائم کانال نخاعی تنگی در ستون فقرات گردنی معمولاً موذیانه تغییر می کند.

در صورت وجود دیسک فتق یا برآمدگی ممکن است تغییرات ناگهانی ایجاد شود. انقباض به خودی خود با تمرینات قابل اصلاح نیست ، اما علائم مربوط به وضعیت را می توان با تمرینات فیزیوتراپی برطرف کرد. ورزش هایی برای تسکین علائم موجود نیز ممکن است. تنگی نخاع تنها با تمرینات قابل درمان نیست.

ورزش بعد از جراحی

بعد از یک عمل برای تنگی کانال نخاع در ستون فقرات گردنی ، گردن اغلب برای مدتی بی حرکت است ، به عنوان مثال با بند بند. در این مدت عضلات گردن استفاده نمی شود و ضعیف تر می شود پس از مجاز شدن مجدد حرکت ، باید تمرینات تثبیت کننده انجام شود.

آموزش وضعیت برای ستون فقرات گردنی نیز مهم است. اگر قبلاً وضعیت نادرستی وجود داشته باشد ، توصیه می شود برای جلوگیری از آسیب بیشتر ناشی از این بار نادرست ، آن را آموزش دهید. فیزیوتراپی با تمرینات حرکتی ملایم برای بسیج بدن آغاز می شود مفاصل دوباره و می تواند با تمرینات ایزومتریک تکمیل شود.

ایزومتریک به معنای کشیدگی عضلات بدون حرکت مفصل است. این را می توان در سربه عنوان مثال ، با قرار دادن یک دست خود روی گونه ، سعی در فشار دادن سر بر روی دست ، اما نگه داشتن دست بر روی آن به گونه ای که هیچ حرکتی صورت نگیرد. چنین تمریناتی پس از یک عمل را می توان در تمام جهات حرکت انجام داد. پس از یک عمل ، عضلات کوچک لازم برای هماهنگی و ثبات نیز اغلب رنج می برند.

اینها غالباً با حرکات زیاد یا تنش حاصل نمی شوند. هماهنگی آموزش برای این کار مناسب است. سر و گردن عضلات را می توان به خوبی توسط تعادل تمرینات (ایستادن در قسمت بالای چرخش درمانی) ، تمریناتی که جهت گیری و عکس العمل (گرفتن توپ در شرایط خاص) یا توالی پیچیده حرکات چشم و سر را می طلبد.

پس از یک عمل ، ساختارهایی که قبلاً فشرده شده بودند ، دوباره در معرض دید قرار می گیرند. علائم عدم موفقیت در محیط پیرامونی (به عنوان مثال بازوها یا ناامنی های راه رفتن) نیز باید در برنامه تمرینی گنجانده شود تا بهترین بازسازی ممکن از ساختارهای آسیب دیده امکان پذیر باشد.

  • آیا به دنبال اطلاعاتی در مورد پس از درمان و سایر تمرینات هستید؟ این مقاله برای شما مناسب است: ستون فقرات گردنی ستون فقرات کانال نخاعی - مراقبت های بعدی