علت
علل سندرم روده تحریک پذیر امروزه نیز تا حد زیادی قابل توضیح نیستند. تنها موارد زیادی وجود دارد که می توان گفت که اگرچه افراد مبتلا واقعاً بیمار هستند و فرآیندهای ویژه در سیستم هضم به درستی عمل نمی کنند ، اما با تغییرات پاتولوژیک اندام ها نمی توان توضیح داد. در حال حاضر ، عوامل مختلفی در حال بحث هستند که می توانند باعث بروز این بیماری شوند سندرم روده تحریک پذیر، اما بیشتر آنها هنوز ثابت نشده اند.
احتمالاً تبادل اطلاعات بین مغز و روده سیستم عصبی (به اصطلاح "مغز شکمی") نقش مهمی دارد. اگر این اختلال ایجاد شود ، حتی فرآیندهای طبیعی هضم نیز می تواند دردناک تلقی شود زیرا درد آستانه کاهش می یابد (هایپرالژیا). در اینجا نقش اصلی به ماده پیام رسان نسبت داده می شود سروتونین، که برای کنترل تحرک روده و همچنین احساس درد.
بیشتر شکایات ناشی از افزایش تحرک ، یعنی عضلات روده ای بیش از حد فعال است. در برخی موارد ، بیماری های دیگر نیز مقدم بر توسعه است سندرم روده تحریک پذیر. این موارد شامل عدم تحمل یا واکنش های آلرژیک به برخی غذاها (محصولات لبنی ، قهوه ، الکل ، مرکبات و غیره) است.
یا عفونت های روده ای باکتریایی. در حدود یک چهارم بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر ، اسهال و استفراغ (معده آنفولانزا) قابل تشخیص است. سایر محرک های احتمالی ("محرک ها"): استعداد ارثی (سندرم روده تحریک پذیر در خانواده ها بیشتر دیده می شود ، که علاوه بر عوامل ژنتیکی ، می تواند نقش تربیت یا عادت های خانوادگی را نیز نشان دهد) ، تأثیرات هورمونی ، داروهای خاص ، استعمار نادرست طبیعی فلور روده، که به موجب آن خاص است باکتری فراوان تر و دیگران بسیار کمیاب است ، و مهمتر از همه ، نادرست است رژیم غذایی (به عنوان مثال ، اگر از نظر چربی بیش از حد غنی باشد یا فیبر کمی داشته باشد).
خطر ایجاد سندرم روده تحریک پذیر هنگامی که چندین عامل از هم جمع می شوند ، بطور قابل توجهی افزایش می یابد. در بعضی از بیماران تعداد سفید افزایش می یابد خون سلول ها (لکوسیت ها) قابل تشخیص هستند ، که نشان دهنده وجود یک روند التهابی است. مکانیسم هایی که می توانند منجر به سندرم روده تحریک پذیر شوند در حال حاضر توسط پزشکی متعارف و داروی جایگزین در حال بررسی و بحث و بررسی هستند و نمایانگر یک زمینه تحقیقاتی بزرگ و مهم هستند.
