علل افسردگی

افسردگی یکی از شایعترین بیماریهای روانی در سراسر جهان است. این تا 16 درصد از جمعیت در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. در حال حاضر ، فقط در آلمان 3.1 میلیون نفر از این بیماران رنج می برند افسردگی نیاز به درمان که تا 10٪ از کل بیماران GP است. با این حال ، در نهایت فقط کمتر از 50٪ با پزشک مشورت می کنند. اما علل چنین بیماری مهم و مکرر چیست؟

علل

افسردگی معمولاً در اثر تعامل عوامل مختلف ایجاد می شود ، اصطلاحاً چند عاملی است. نقشی که توسط عوامل ژنتیکی (ارثی) و محیطی ایفا می شود ، از فردی به فرد دیگر متفاوت است. افرادی هستند که پس از مدت کوتاهی از استرس عاطفی بالا و بحران ها به راحتی جان سالم به در می برند و افرادی نیز هستند که پس از از دست دادن شغل یا جدا شدن در یک چاله عمیق فرو می روند. که بیشتر و بیشتر کناره گیری می کنند ، آنها خود را از جهان جدا می کنند و در نهایت به خودکشی فکر می کنند.

این افراد مبتلا غالباً - در مقایسه با افراد "سالم" نسبت به استرس ذهنی حساس ترند ، یعنی اغلب مجبور به تحمل و پردازش حوادث زندگی هستند که تحمل آنها را متزلزل می کند. این آسیب پذیری (= افزایش حساسیت) نقش مهمی در ایجاد و حفظ افسردگی دارد. به طور خلاصه می توان گفت که اساس توسعه افسردگی در نهایت بر اساس عوامل ژنتیکی و یک واقعه زندگی شکل دهنده مانند مرگ یک فرد نزدیک است.

تمایل ژنتیکی

هم مطالعات دوقلوها و هم مطالعات با خانواده نشان می دهد که عوامل ژنتیکی در افسردگی مهم هستند. استعداد ارثی نقش اصلی را در ایجاد افسردگی دارد. مطالعات نشان داده است که در بیش از 50٪ مبتلایان ، حداقل یکی از والدین افسرده است.

به عبارت دیگر ، اگر یکی از والدین بیمار باشد ، خطر ابتلا به افسردگی تا 15٪ است. در مورد دوقلوهای همسان ، خطر ابتلا به افسردگی در هر دو تا 65٪ است. این نشان می دهد که عوامل ارثی نقش مهمی در بروز افسردگی دارند. با این حال ، استعداد ارثی به تنهایی به این معنی نیست که فرد باید از افسردگی نیز رنج ببرد. در نهایت ، عوامل محیطی - چه وقایع تکان دهنده ای رخ دهند یا نباشند ، یا اینکه به عنوان مثال ، کسی چگونه یاد می گیرد با شرایط سخت کنار بیاید - نقش مهمی دارند.

اختلالات متابولیک

بسیاری از مطالعات نشان می دهد که افسردگی به طور خاص اغلب با تغییر در مشخص می شود انتقال دهنده عصبی تعادل. انتقال دهنده های عصبی مواد پیام رسان هستند که باعث واکنش های خاصی در بدن می شوند مانند درد یا اضطراب و نقش سروتونین/ انتقال دهنده های عصبی در افسردگی در یک افسردگی ، انتقال دهنده های عصبی مانند سروتونین ، نورآدرنالین و دوپامین به طور خاص خود را از دست بدهند تعادل.

همچنین ممکن است تغییراتی در گیرنده های آنها ایجاد شود (جایگاههایی که مواد پیام رسان می توانند در آنها عمل کنند). به عنوان مثال ، آنها می توانند نسبت به پیام رسان های خود حساسیت کمتری نشان دهند ، که در نتیجه منجر به ضعف اثر انتقال دهنده های عصبی می شود. فرض بر این است که کاهش می یابد سروتونین و غلظت نورآدرنالین منجر به خلق و خوی افسرده و عدم رانندگی می شود. امروزه ، این کمبود را می توان با داروهای خاص ("داروهای ضد افسردگی") جبران و تثبیت کرد.