تومور کارسینوئید یا نورو اندوکرین نوعی بیماری تومور است که رشد کند دارد و منشا آن در سلولهای سیستم اعصاب و غدد درون ریز یافت می شود و معمولاً در دستگاه گوارش تشکیل می شود (ضمیمه ، معده, روده کوچک, روده بزرگ, رکتوم) و ریه ها.
کارسینوئید چیست؟
کارسینوئید رایج ترین نوع تومور بدخیم آپاندیس است ، اما اغلب با آن مرتبط است روده کوچک, رکتوم، یا معده. متاستاز رخ می دهد در کبد معمولاً مظهر یک کارسینوئید در جای دیگر بدن است. دومین منطقه ای که بیشتر درگیر آن می شود دستگاه تنفسی. در مقایسه با سایر تومورهای بدخیم ، یک کارسینوئید بسیار کند رشد می کند و تا اواخر بیماری هیچ علائمی ایجاد نمی کند. یک کارسینوئید تا زمانی که به اندازه یک سانتی متر نرسد ، شخصیت بدخیم (بدخیم) ایجاد نمی کند. می تواند تولید کند هورمون (سروتونین) و آنها را در بدن رها کرده و علائمی مانند اسهال یا قرمزی پوست (سندرم کارسینوئید).
علل
سرطان زمانی اتفاق می افتد که یک سلول جهش در DNA خود ایجاد کند. این باعث رشد غیر طبیعی سلول می شود. یک کارسینوئید در سلول های عصبی - غدد درون ریز - سلول های عصبی یا سلول های غدد درون ریز تولید کننده هورمون در اندام های مختلف بدن ایجاد می شود. یک عامل علاوه بر سن یا سابقه خانوادگی ، خطر ابتلا به کارسینوئید را افزایش می دهد نئوپلازی غدد درون ریز متعدد نوع I (MEN I) ، است استعمال دخانیات. شرایط قبلی مانند گاستریت or سندرم زولینگر-الیسون می توان رهبری به افزایش خطر کارسینوئید دستگاه گوارش. افزایش تولید سروتونین توسط یک کارسینوئید باعث تخریب تریپتوفان و منجر به کمبود نیاسین (پلاگر) می شود که می تواند با درماتیت همراه باشد ، جنونو اسهال.
علائم ، شکایات و علائم
یک کارسینوئید (تومور نورو اندوکرین) علائم یکنواختی ایجاد نمی کند. در تومورهای فعال از نظر عملکرد ، این بستگی به این دارد که هورمون به مقدار زیاد تولید شود. در تومورهای غیرفعال عملکردی ، در آغاز هیچ علامتی ظاهر نمی شود. فقط پس از مدت زمان طولانی به دلیل افزایش اندازه از طریق علائم جابجایی ، قابل توجه می شوند. بسته به محل تومور ، درد شکم, زردی، کاهش وزن یا تنگی نفس ممکن است رخ دهد. با این حال ، اگر تومور از نظر عملکردی فعال باشد ، علائم مربوط به آن افزایش می یابد هورمون تولید خیلی زودتر ظاهر می شود به اصطلاح انسولینوم مقادیر بیشتری از تولید می کند انسولین. این منجر به ثابت می شود هیپوگلیسمی با هوس غذایی ، تعریق ، لرزش و اختلال هوشیاری. اگر کارسینوئید مقدار بیشتری هورمون تولید کند گاسترین، تشکیل افزایش یافته است اسید معده با سوزش معده و تکرار شد معده و زخم اثنی عشر. اگر تومور نورو اندوکرین بیش از حد هورمون VIP (پپتید وازو روده) تولید کند ، بیمار از مزمن رنج می برد اسهال و یک ثابت اصرار به ادرار کردن. افزایش تولید سروتونین به نوبه خود منجر به اصطلاح می شود سندرم کارسینوئید، که با تپش قلب ، تعریق ، قرمزی صورت تشنج ، کولیک مشخص می شود درد شکم, تنفس مشکلات و اسهال در بیشتر موارد ، کارسینوئید به راحتی قابل درمان است زیرا رشد آن بسیار کند است. با این حال ، اگر درمان نشود ، متاستازها در اندام های مختلف مانند تشکیل می شود کبد و استخوان ها و معمولاً در حفره چشم ، قلب عضله یا قفسه سینه. تومورهای بزرگ همچنین می توانند زندگی را تهدید کنند انسداد روده.
تشخیص و دوره
یک کارسینوئید در طول زندگی در اکثر موارد بدون علامت است و احتمالاً به طور اتفاقی در حین جراحی ناشی از دلایل دیگر کشف می شود. با این وجود ، پتانسیل بدخیم توسط هر کارسینوئید حمل می شود ، حتی اگر علائمی ایجاد نکند. در صورت بروز علائم ، معمولاً مبهم و وابسته به محل تومور هستند. این شامل درد شکم، انسداد روده ، درد قفسه سینه، سرفه یا سرفه کردن خون، خس خس سینه ، تنگی نفس یا افزایش قلب نرخ. به طور خاص ، اسهال ، خونریزی مقعدی یا درد ممکن است یک کارسینوئید در ناحیه رکتوم را نشان دهد. روش های مختلفی برای تشخیص کارسینوئید وجود دارد. با توجه به افزایش انتشار هورمون در خون، یک آزمایش خون مناسب است. اگر این هورمون ها تجزیه شوند ، غلظت های بیشتری از مواد تشکیل دهنده تشکیل می شود ، به همین دلیل آزمایش ادرار نیز قابل استفاده است. برای تعیین محل دقیق کارسینوئید ، مطالعات تصویربرداری از جمله توموگرافی کامپیوتری (CT) ، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) ، توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) ، سونوگرافی, اکتروتید اسکن ، و اشعه ایکس استفاده می شود. یک کارسینوئید نیز می تواند توسط آندوسکوپی، برونکوسکوپی ، یا کولونوسکوپی. بیوپسی معمولاً برای تأیید تشخیص دستور داده می شود.
عوارض
کارسینوئید علائم و عوارض معمول آن را ایجاد می کند سرطان. در این روند ، در صورت گسترش تومور به سایر نواحی بدن یا دیر شناسایی شدن ، امید به زندگی فرد مبتلا نیز به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. فرد مبتلا از تنگی نفس شدید رنج می برد و همچنین a سرفه. علاوه بر این ، یک وجود دارد زخم در معده و در نتیجه به ندرت شکمی درد و کاهش وزن زردی همچنین ممکن است رخ دهد ، نشان دهنده شکایت از کبد. کیفیت زندگی بیمار به طور کلی توسط کارسینوئید به طور قابل توجهی کاهش و محدود می شود. به همین ترتیب ، به اصطلاح انسداد روده یا ممکن است ضربان قلب افزایش یابد. درد قفسه سینه همچنین ممکن است به دلیل تنگی نفس رخ دهد ، در نتیجه زندگی روزمره فرد مبتلا را پیچیده می کند. درمان معمولاً توسط شیمی درمانی یا با استفاده از اشعه بیشتر تومورها را می توان از بین برد. با این حال ، روند بعدی بیماری به شیوع آن بستگی دارد سرطان، به طوری که هیچ پیش بینی کلی امکان پذیر نیست. با این حال ، در بیشتر موارد ، امید به زندگی به طور قابل توجهی توسط کارسینوئید کاهش می یابد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
علائمی مانند ضربان قلب سریع ، ناراحتی تنفسی یا تشنج ، وجود یک بیماری جدی را نشان می دهد سلامت موضوع. مراجعه به پزشک ضروری است تا علت بی نظمی ها روشن و درمان شود. اگر شکم وجود دارد درد، اسهال یا کاهش وزن ، باید با پزشک مشورت شود. اگر موارد سرفه مداوم و غیر قابل ردیابی وجود داشته باشد ، مشکل در بلع ، الف خلط یا تنگی نفس ، باید با پزشک مشورت شود. لرزش بدن ، رنگ پریده پوست یا تغییر رنگ چهره باید از نظر پزشکی بیشتر مورد بررسی قرار گیرد. به طور خاص ، زرد شدن پوست جای نگرانی است از آنجا که بدون درمان خطر نارسایی عضو و مرگ زودرس فرد مبتلا وجود دارد ، مراجعه به پزشک در اولین علائم بیماری توصیه می شود. اگر علائم موجود ادامه یابد یا شدت آن افزایش یابد ، باید بلافاصله ویزیت پزشکی پیگیری شود. در صورت قرمز شدن ناگهانی صورت بدون دلیل ، گردن و دکلته ، مشاهدات باید به پزشک گزارش شود. به اصطلاح گرگرفتگی یک علامت خاص است که وجود کارسینوئید را نشان می دهد. در موارد نادر ، از دست دادن هوشیاری رخ می دهد ، و در نتیجه غش می شود. باید با پزشک اورژانس تماس گرفته شود تا درمان سریع پزشکی در اسرع وقت آغاز شود.
درمان و درمان
درمان یک کارسینوئید به محل تومور ، گسترش ، به طور کلی بستگی دارد سلامت، و مرحله بیماری تنها درمان درمان برای یک کارسینوئید جراحی است ، که می تواند یک کارسینوئید را به طور کامل از بین ببرد. اگر کارسینوئید متاستاز داده باشد ، روش های درمانی مانند برچسب رادیویی اکتروتید یا رادیو دارو 131I-MIBG (متا یدو-بنزیل گوانیدین) برای جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی و همچنین روشهای آمبولیزاسیون استفاده می شود. از فرسایش فرکانس رادیویی برای تولید عملیات حرارتی که باعث مرگ یک کارسینوئید می شود استفاده می شود. شیمی درمانی در انتشار کارسینوئید سود کمی دارد و معمولاً شروع نمی شود. حکومت of اکتروتید or لانروئید (سوماتوستاتین آنالوگ) می تواند فعالیت ترشحی ناشی از کارسینوئید را کاهش دهد و به همان اندازه دارای اثر مهاری رشد است. روش های درمانی جایگزین می توانند به مدیریت درمان سرطان کمک کرده و کنترل بیشتری را بر خود القا کنند فشار، و همچنین مدیریت مقابله با تشخیص کارسینوئید. این شامل ماساژ, تفکر، یا تمدد اعصاب تکنیک هایی مانند تای چی و یوگا.
چشم انداز و پیش آگهی
کارسینوئید معمولاً یک تومور عصبی - غدد درون ریز است که به خوبی تمایز یافته است. از آنجا که به آرامی رشد می کند ، در صورت تشخیص زودهنگام می توان پیش بینی خوبی را انجام داد. علاوه بر این ، روند بیماری کارسینوئید تا حد زیادی به نوع و محل تومور بستگی دارد. تومورهای عصبی عصب ضمیمه اغلب تومورهای دختری ایجاد نمی کنند. به همین دلیل ، پیش آگهی مطلوب تری نسبت به سایر کارسینوئیدهای دستگاه گوارش دارند. با این حال ، درمان کافی ، از جمله حذف آپاندیس و دارو درمان، یک پیش نیاز است. با درمان موفقیت آمیز ، بیماران می توانند بهبود پیدا کنند. به طور کلی ، میزان بقای 5 ساله در این مورد 75 درصد گزارش شده است. با این حال ، کارسینوئیدهای درمان نشده یا دیررس شناسایی شده می توانند سیر بدخیمی داشته باشند. تظاهرات بدخیم ، در میان چیزهای دیگر ، با تشکیل تشکیل می شود متاستازها. در بیماران با کارسینوئیدهای کم تمایز یا بدخیم نیز امید به زندگی به طور قابل توجهی کاهش یافته است. برای بهبود پیش آگهی تومورهای عصبی اندوکرین بدخیم ، حذف سریع تومور اولیه درمان انتخابی است. علاوه بر این ، می توان امید به زندگی را با اقدامات بعدی بیشتر کرد شیمی درمانی. از طریق این و اضافی معیارهای، پیشرفت بیماری اغلب می تواند برای چندین سال متوقف شود.
پیشگیری
در حال حاضر نمی توان پروفیلاکسی خاص علیه کارسینوئید را توصیه کرد. بنابراین متخصصان پزشکی به یک سبک زندگی سالم با مقدار زیادی میوه و سبزیجات تازه و مقدار کم اشاره می کنند فشار مرحله. پس از تشخیص کارسینوئید ، از مصرف غذاهای سرشار از سروتونین خودداری شود.
پیگیری
La درمان از یک بیماری سرطان به طور منظم با مراقبت های بعدی دنبال می شود. این هدف برای شناسایی عود در اسرع وقت است ، که پزشکان امیدوارند رهبری به گزینه های درمانی بهتر به عنوان مثال ، متاستازها می توانند در اندام های مجاور ایجاد شوند. این نگرانی در مورد کارسینوئیدها نیز وجود دارد. معاینات پیگیری معمولاً در کلینیکی که درمان اولیه آغاز شده است انجام می شود. پزشک در مورد ریتم مراقبت های بعدی با بیمار خود موافقت می کند. این در سال اول نزدیک است و سپس از سال به سال افزایش می یابد. در ابتدا حداقل چک آپ های فصلی لازم است. بعد از سال پنجم ، پیگیری سالانه معمولاً کافی است. در این مرحله ، احتمال عود تومور بسیار زیاد شده است. نوع پیگیری کارسینوئید به بیماری خاص بستگی دارد. گزینه ها شامل خون و آزمایش ادرار و آزمایشات تصویربرداری. آخرین موارد شامل سونوگرافی ، آندوسکوپی، سی تی و ام آر آی. علاوه بر این ، مراقبت های بعدی نیز هدف حمایت از بیمار است. بنابراین ، شکایات اجتماعی ، روانی و جسمی ناشی از بیماری در یک درمان درمان می شود. به دلیل گرایش حرفه ای ، امکانات توانبخشی نوید بازگشت سریع نسبت به زندگی روزمره را می دهد.
کاری که می توانید خودتان انجام دهید
بستگی به محل تومور و وضعیت عمومی بیمار دارد سلامتمختلف معیارهای می توان برای درمان آن استفاده کرد. اول ، بیماران توموری باید این کار را آسان کنند و از آن اجتناب کنند فشار هر زمانی که ممکن بود. تحت شرایط خاص ، شیمی درمانی یا پرتودرمانی می تواند با تغییر در آن حمایت شود رژیم غذایی. کدام رژیم غذایی معیارهای منطقی هستند و کاملاً بستگی به مرحله بیماری دارند. بیمار باید یک فرد را تمرین کند رژیم غذایی همراه با پزشک برنامه ریزی کنید. پس از درمان اولیه ، ورزش متوسط توصیه می شود. ورزش تقویت می کند سیستم ایمنی بدن و بهزیستی را بهبود می بخشد. حضور در یک گروه خودیاری نیز می تواند مفید باشد. نه تنها خود بیماران ، بلکه بستگان آنها نیز اغلب نیاز به حمایت روانی دارند. این را می توان توسط یک درمانگر نیز تهیه کرد. روش های درمانی جایگزین به مقابله با استرس مرتبط با درمان سرطان کمک می کنند. این شامل ماساژ, تفکر, تمدد اعصاب تکنیک هایی مانند یوگاو طب سوزنی. برای سهولت در کار با تشخیص کارسینوئید ، همچنین می تواند به اطلاعات بیشتر در مورد بیماری کمک کند. پزشک می تواند راه های دیگر عبور از بیماری و ناراحتی ناشی از آن را به بیمار بگوید.
