تمایل به خونریزی

افزایش تمایل به خونریزی (دیاتوز خونریزی دهنده ؛ ICD-10-GM D65-D69: انعقاد خون ، پورپورا و سایر دیاتوزهای خونریزی دهنده) ممکن است با پوستخونریزی زیر جلدی یا مخاطی خونریزی خود به خودی ، به عنوان مثال ، مفاصل/ عضلات یا خونریزی غیرطبیعی شدید (به عنوان مثال ، قاعدگی, کشیدن دندان/ حذف)

وجود خونریزی خود به خود ، لکه های کوچک در پوست، بافت زیرپوستی یا غشاهای مخاطی به عنوان پورپورا شناخته می شود. اگر گل آذین های فردی (آسیب شناختی) تغییرات پوستی) پورپورا در لکه ها رخ می دهد ، به آنها اشاره می شود پتشیا. برای اطلاعات بیشتر ، به "Purpura and پتشیا”در زیر

دلایل تمایل به خونریزی عبارتند از:

  • نقص عروقی
  • نقص پلاکت (شامل سیستم ترومبوسیتی است ؛ توسط پلاکت / پلاکت موجود در خون حمل می شود)
    • ترومبوسیتوپنی (کمبود پلاکت).
    • ترومبوسیتوپاتی (اختلال عملکرد پلاکت؛ اختلالات عملکرد پلاکت).
  • نقص انعقاد (بر سیستم انعقاد پلاسماتیک تأثیر می گذارد: 13 فاکتور لخته شدن).
  • اختلالات فیبرینولیز (روی سیستم فیبرینولیتیک تأثیر می گذارد ؛ اختلالات انحلال درون زا در ترومبوس (خون لخته) توسط آنزیم پلاسمین).

دلایل بالا در مورد اختلالات خونریزی مادرزادی یا اکتسابی است.

علت شایع افزایش تمایل به خونریزی ، درمان با داروهای ضدترومبوتیک یا ضد انعقاد خون است داروهای.

تمایل به خونریزی می تواند نشانه بسیاری از بیماری ها باشد (به بخش "تشخیص افتراقی" مراجعه کنید).

دوره و پیش آگهی: دوره و پیش آگهی به علت بیماری بستگی دارد. افزایش تمایل به خونریزی همیشه به ارزیابی پزشکی نیاز دارد.