فیبریلاسیون دهلیزی: بیماری های پی در پی

موارد زیر مهمترین بیماریها یا عوارضی هستند که ممکن است در اثر فیبریلاسیون دهلیزی (VHF) ایجاد شوند:

سیستم تنفسی (J00-J99)

• اختلالات تنفسی مرتبط با خواب:
  • مرتبط با خواب انسدادی تنفس اختلالات (انسداد مجاری تنفسی).
  • اختلالات تنفسی مرتبط با خواب ، که در آن مجاری تنفسی باز می مانند اما الگوی تنفس با کاهش تنفس و آپنه تغییر می کند (آپنه خواب)

سیستم قلبی عروقی (I00-I99).

• شریانی حاد انسداد اندامها
• نارسایی حاد بطن راست (RHV) به دلیل افزایش پیش بارگذاری
• انژین سینه ("قفسه سینه تنگی ”؛ شروع ناگهانی درد در قلب حوزه).
• آپوکسی (ضربه) آپوپلکسی: 2.42 برابر ؛ آپوپلسی ایسکمیک: 2.33 برابر) ؛ همچنین به عوامل پیش آگهی مراجعه کنید] → خطر زوال عقل
  • زنان دو برابر مردان مبتلا می شوند (نسبت نرخ 1.99 ؛ فاصله اطمینان 95 درصد: 1.46 تا 2.71)
  • دیابت شیرین همزمان خطر آپوپلکسی را افزایش می دهد:
    • بیماران بالای 3 سال دیابت خطر نسبی 74٪ بیشتر از بیماران با مدت زمان کوتاه تر (نسبت خطر: 1.74)
    • نه کنترل قند خون ضعیف با hbaxnumxc سطوح بالای 9 ((نسبت خطر تعدیل شده: 1.04) و نه کمتر شدید هیپرگلیسمی با hbaxnumxc سطوح بین 7-8.9 ((نسبت خطر: 1.21) منجر به افزایش قابل توجه خطر سکته مغزی ایسکمیک (نسبت به نرموگلیسمی) شد
  • فیبریلاسیون دهلیزی بعد از جراحی بای پس (پیش بینی کننده مستقل آپوپلکسی (نسبت خطر [HR]: 1.53 ، 95٪ فاصله اطمینان [CI]: 1.06-2.23 ، p = 0.025))
• قلب نارسایی (نارسایی قلبی ؛ 6 برابر افزایش خطر).
  • VHF تاکی کاردی (VHF با ضربان قلب> 100 ضربه در دقیقه) (VHF می تواند بر خروجی قلب و عملکرد بطن چپ به شدت تأثیر بگذارد) ؛ زنان 16 درصد بیشتر از مردان مبتلا می شوند
  • عوامل مرتبط با توسعه نارسایی قلبی عبارتند از (در اینجا: 62 درصد در افزایش خطر دخیل هستند):
    • سیگار کشیدن
    • چاقی (شاخص توده بدن ≥30 کیلوگرم در متر مربع)
    • دیابت شیرین
    • افزایش فشار خون (فشار خون سیستولیک> 120 میلی متر جیوه)
• آریتمی قلبی:
  • هدایت تاکی کاردی با سرعت بطن بالا.
  • فیبریلاسیون بطنی (آریتمی قلبی بدون نبض تهدید کننده زندگی که در آن تحریکات نامنظم در بطن ها رخ می دهد و عضله قلب دیگر به طور منظم منقبض نمی شود)
• انفارکتوس مغزی ، بی صدا جنون خطر ↑ (تا سه برابر افزایش می یابد).
• انسداد شریان قلب قلب بیماری (CHD) (1.61 برابر).
• انفارکتوس میوکارد (حمله قلبی)
  • شایع ترین علت آمبولی کرونر (انسداد عروق کرونر) منجر به سکته قلبی بدون درگیری CHD (بیماری عروق کرونر ؛ بیماری عروق کرونر) ؛ زنان 55 درصد بیشتر از مردان مبتلا می شوند
  • کاهش ریسک با موارد غیرویتامین Kوابسته به ضدانعقادهای خوراکی (NOAKs): نرخ مطلق 1 ساله برای سکته قلبی بین 1.1-1.2 متغیر است
• بیماری انسداد شریانی محیطی (pAVD) - تنگی پیشرونده یا انسداد از شریانهای تأمین کننده بازوها / (معمولاً) پاها ، معمولاً به دلیل تصلب شرایین (آترواسکلروز، سخت شدن عروق) (1.31 برابر).
• مرگ ناگهانی قلبی (PHT) (1.88 برابر).
• ریه آمبولی - انسداد از یک ریوی شریان.
• ترومبوآمبولی خارج جمجمه عروق (1 در 10 مورد) با ایسکمی حاد در اندام تحتانی (58) ، اندام فوقانی (10)) یا سایر موارد اعضای داخلی (32٪ در قلمرو عروقی احشایی-اسنتریک) ؛ بروز 0.24 در سال (میزان ایسکمیک ضربه: 1.92 per در سال) ؛ مرگ و میر 30 روزه بعد از آمبولی سیستمیک به اندازه بعد از آپوپلکسی (24 در مقابل 25)) بالا بود.

دهان، مری (لوله غذا) ، معدهو روده ها (K00-K67 ؛ K90-K93).

• ایسکمی روده (در 40-50 cases موارد ، شریانی است آمبولی (انسداد عروقی توسط آمبولی/پلاک عروقی) ، معمولاً در ناحیه A. mesenterica ؛ علائم: شدید درد شکم، شکم متسع ، نرم و خمیری (در حال حاضر 12 ساعت از علامت شناسی باقی مانده است درد حاد و نرم شکم (آرامش پوسیده) به شوک علامت شناسی) ؛ تشخیص: آنژیوگرافی؛ CT مارپیچ چندلایه ؛ درمان: لاپاراتومی (برش شکمی) ، آشکار شدن یک روده کم رنگ روشن با "علائم گورخر" که باید برداشته شود. توجه: در هیچ موردی بلافاصله دوباره زخم جراحی بخیه نخورید ، زیرا فشار داخل شکمی زیاد باعث آسیب بیشتر می شود ، بنابراین لاپارستوم (ارتباط مصنوعی بین حفره شکم و دنیای خارج ایجاد شده است) ، به طوری که امکان "نگاه دوم" وجود دارد).

روان - سیستم عصبی (F00-F99 ؛ G00-G99).

• اختلالات اضطرابی
• افسردگی
• بی خوابی (اختلالات خواب)
• نقایص شناختی یا جنون (بدون آپوکسی).

علائم و یافته های غیرعادی و بالینی و آزمایشگاهی که در جای دیگری طبقه بندی نشده اند (R00-R99).

• تنگی نفس (تنگی نفس)
• سنکوپ (از دست دادن مختصر هوشیاری ؛ به طور مزمن فیبریلاسیون دهلیزی).
• سرگیجه (سرگیجه)

سیستم ادراری ادراری (کلیه ها ، دستگاه ادراری - اندام های جنسی) (N00-N99).

• مزمن کلیه بیماری (1.64 برابر)

بیشتر

• افزایش مرگ و میر (1.7 برابر) ؛ (1.46 برابر)
• مرگ و میر ناشی از تمام علل (میزان مرگ و میر ناشی از همه علت) 4.63 per در سال در شرکت کنندگانی که داروهای ضد انعقاد دریافت می کردند (هر کدام یک NOAK (ضد انعقاد خوراکی جدید) یا وارفارین):
  • 46٪ مرگ ها به دلایل قلبی:
    • 28٪ مرگ ناگهانی قلبی/آریتمی.
    • 15٪ نارسایی قلبی (نارسایی قلبی)
    • 6٪ آپوپلکسی/سیستمیک آمبولی و خونریزی
    • 3٪ سکته قلبی (حمله قلبی)
  • 13٪ بیماریهای بدخیم (بیماری های تومور).
  • 9 درصد عفونت

  NOAK ها در مقایسه با میزان مرگ و میر همه علت (میزان مرگ و میر همه علت) به طور متوسط ​​اما قابل ملاحظه ای کاهش می دهد وارفارین 4.46 v در مقابل 4.87/در سال ؛ کاهش نسبی ریسک: 10؛ ؛ میزان عوارض خونریزی کشنده (در درجه اول خونریزی داخل مغزی (ICB ؛ خونریزی مغزی)) نصف شد (0.19٪ در مقابل 0.38٪ در سال)

• دوره بیش از 17,100،XNUMX بیمار VHF طی دو سال:
  • افزایش 30 درصدی مرگ و میر در 4 ماه اول (مشکلات سازگاری با ویتامین K آنتاگونیست ها ، VKA).
  • طی دو سال: 7 درصد از بیماران فوت کردند:
    • 40٪ علت مرگ و میر قلبی عروقی:
      • 11٪ نارسایی قلبی
      • 7.5 درصد مرگ ناگهانی قلبی
      • سکته های قلبی و مغزی ایسکمیک: 5-6.
  • نتیجه گیری: اکثر بیماران به دلایلی که تحت تأثیر داروهای ضد انعقاد قرار نگرفته بودند ، فوت کردند:
    • 36٪ تومورها ، نارسایی تنفسی یا عفونت.
    • 24 درصد علت دقیقی برای تعیین نبود
• مرگ و میر قلبی عروقی (مرگ و میر مربوط به قلب و عروق خونی):
  • مرگ و میر قلبی عروقی (2.03 برابر).
  • زنان 93٪ بیشتر از مردان در خطر مرگ و میر قلبی عروقی قرار دارند

عوامل پیش آگهی

• دهلیزی کوتاه تاکی کاردی/فیبریلاسیون دهلیزی قسمت های (AT/AF) ، یعنی حداقل سه مجتمع دهلیزی زودرس پشت سر هم الکتروکاردیوگرام (ECG) ، در مجموعه ای از 300 ضربان ساز و 300 حامل ICD ، در مقایسه با بیماران بدون اپیزودهای AT/AF هیچگونه خطر بالینی برای رویدادهای بالینی نداشت. ناقلین ICD با قسمت های طولانی AT/AF به طور قابل توجهی افزایش خطر داشتند (OR 1.57 ، p = 0.006 )
• زیر بالینی AHRE (قسمت دهلیزی با نرخ بالا)-هر AHRE زیر بالینی (قسمت بالای دهلیزی ؛ میزان دهلیزی> 190 ضربه در دقیقه به مدت حداقل شش دقیقه) به مدت 3 ماه در بیماران مبتلا به راهنما یا ICD ایمپلنت با استفاده از راهنما یا سیستم های ICD در یک دوره پیگیری 2.5 ساله ، وقوع توهین ایسکمیک و آمبولی سیستمیک ثبت شد. نتایج: بیمارانی که AHRE بدون علامت در آنها در سه ماه اول تشخیص داده شده بود ، در پیگیری 2.5 برابر بیشتر خطر آپوپلکسی داشتند دوره (نسبت خطر ، 2 ؛ 50٪ CI ، 95 به 1.28 ؛ 4.89 = P) در تجزیه و تحلیل جدید داده ها از آزمایش ASSERT ، فقط> 0.008 ساعت AF تحت بالینی پایدار با افزایش قابل توجهی در خطر ابتلا همراه بود. آپوپلکسی (ضربه) و آمبولی سیستمیک (نسبت خطر تعدیل شده: 3.24 ، p = 0.003).
• فیبروز دهلیز چپ (فیبروز در دهلیز چپ) در بیماران مبتلا به VCF ، خطر آپوپلکسی بیشتر است. فیبروز دهلیز چپ با بررسی MRI قلب با کنتراست تعیین شد. گروهی که بیشترین فیبروز دهلیزی تدریجی را دارند (مرحله IV) 67٪ بیشتر در معرض حوادث قلبی عروقی (آپوپلکس / سکته یا TIA ، سکته قلبی / حملات قلبی ، نارسایی قلبی/نارسایی قلبی) نسبت به گروه با کمترین درجه فیبروز (مرحله I). نتیجه گیری: ممکن است دهلیزی کاردیومیوپاتی (بیماری میوکارد دهلیزی) - فیبروز دهلیز چپ - به جای ضربان قلب ، محرک عواقب (عوارض) مرتبط با فیبریلاسیون دهلیزی است.
• در مطالعه ای بیش از 6,500 بیمار مبتلا به AF ​​تحت درمان قرار گرفتند استیل سالیسیلیک اسید (ASA) ، میزان آپوپلکسی ایسکمیک 2.1 per در سال برای AF پاروکسیسمال ، 3.0 for برای AF مداوم و 4.2 for برای AF دائمی بود. حتی زمانی که سن در نظر گرفته شد ، طبقه بندی فیبریلاسیون دهلیزی یک پیش بینی کننده مستقل خطر قوی بود.
• بیشترین میزان آپوپلکسی در بیماران مسن AF در 30 روز اول پس از شروع مشاهده شد وارفارین درمان (عامل گروه 4-هیدروکسی کومارین ؛ متعلق به ویتامین K آنتاگونیست ها ؛ (6.0 per برای هر فرد در سال ؛ 95 درصد فاصله اطمینان ، 5.5-6.4 vers در مقابل گروه کنترل: 1.6 per در هر فرد در سال ؛ 95 inter فاصله اطمینان ، 1.5-1.6)).
• افسردگی علائم جسمی AF را تشدید می کند.