آدرنوپاوز (مترادف: نارسایی DHEA (S) ، جزئی ؛ کمبود DHEA ؛ ICD-10-GM E88.9: اختلال متابولیک ، مشخص نشده) در درجه اول کاهش تصاعدی در افزایش آدرنال (از قشر آدرنال) تولید DHEA (S) در بزرگسالان ، که به طور بالینی در سالهای میانی زندگی حداقل در جزئی نارسایی DHEA (S) بیان می شود.
از نظر غدد درون ریز ، آدرنوپوز با کاهش سطح سرمی دهیدرواپیآندروسترون (DHEA) و سولفات DHEA با سطح سرم بدون تغییر آشکار می شود کورتیزول. دومی حتی با افزایش سن افزایش می یابد.
در این زمینه ، آدرنوپوز همچنین از نظر فیزیولوژیکی با به اصطلاح "نارسایی غده فوق کلیوی پیر" یا نارسایی جزئی آدرنال همراه است. اگرچه نمی توان آندروپوز و آدرنوز را به عنوان "مکث" کلاسیک توصیف کرد ، مانند مورد يائسگي در زنان به معنای قطع نهایی عملکرد تخمدان ، با این حال ، طبق دانش فعلی می توان فرض کرد که اقلیم مردانه یائسگی (یائسگی مردان) آغاز خود را در آدرنوز ایجاد کند.
به عنوان مثانه ، هم مردان و هم زنان میانسال تحت تأثیر قرار می گیرند.
اوج فرکانس: آدرنوپوز منشا خود را در کاهش نمایی تولید DHEA توسط قشر آدرنال در کل دوره بزرگسالی ، با سرم تا حد زیادی طبیعی می داند. ACTH سطح. نقطه شروع زمانی این کاهش تدریجی اواسط دهه 4 زندگی است ، از حدود 35 سالگی.
در زنان ، حدود 5 سال بعد ، شروع آدرنوپوز با یک سزاروما متمایز مشاهده می شود. يائسگي. از آنجا که مشاهده شده است سلامت کاهش در مردان به عنوان بیان اوضاع مرداب (مرحله زندگی که در آن مردان است) تستوسترون سطح به سرعت کاهش می یابد) در توافق زمانی با شروع آدرنوپوز در زنان شروع می شود ، یعنی در نیمه دوم دهه ششم زندگی ، می توان فرض کرد که شروع آدرنوپوز در مردان به معنای نقص بالینی DHEA (S ) نیز در حدود 56 سالگی اتفاق می افتد.
دوره و پیش آگهی: تشخیص آدرنوپوز در زمینه سلامت کاهش مرد مسن به طور فزاینده ای نقش مهمی در تشخیص و درمان آندروپوز مردانه ، اوضاع مرداب طبق دانش فعلی ، همین مورد در مورد زنان در شرایط اقلیمی نیز وجود دارد. DHEA درمان جایگزینی هورمون می تواند در مورد نشانه های تایید شده خاص DHEA با سطح DHEA-S به طور همزمان تأیید شده زیر سطح سرمی DHEA-S مناسب جنسیت برای مردان و زنان ، به ترتیب داده شود.
