نشانه ها
درد یک تجربه حسی و عاطفی ناخوشایند و ذهنی است که با آسیب واقعی یا بالقوه بافتی همراه است یا از نظر چنین آسیب توصیف شده است. حاد درد ممکن است با فعال سازی دلسوز همراه باشد سیستم عصبی، در نتیجه ضربان قلب سریع ، عمیق تنفس, فشار خون، عرق کردن ، و تهوع، در میان سایر علائم. درد چندین م componentsلفه دارد:
- حسی / افتراقی: اطلاعاتی در مورد نوع ، مدت ، شدت و محلی سازی.
- رویشی: فعال شدن سیستم عصبی سمپاتیک
- موتور: موتور واکنش، کنار کشیدن خودکار
- عاطفی / احساسی: ارزیابی عاطفی ، به عنوان مثال ترس ، درماندگی.
- شناختی: پیوند با تفکر.
به عنوان یک عارضه ، مزمن درد می تواند در طولانی مدت ایجاد شود ، که مستقل از علت اصلی است و یک تصویر بالینی جداگانه را نشان می دهد. تحت درد مزمن مراجعه کنید.
علل
علت درد حاد معمولاً آسیب به بافت واقعی یا بالقوه است. بدن باید از تأثیرات خطرناک مطلع شود و از آسیب ، به عنوان مثال آسیب یا بیماری در امان باشد. بنابراین ، درد حاد در درجه اول مثبت است ، و مجبور می شود یک پاسخ بدنی را بهبود بخشد ، مانند بی حرکتی ، بیرون کشیدن دست هنگام لمس صفحه گرم خون- حشره مکنده ترس از درد همچنین ما را از انجام کارهای احمقانه خطرناک بازمی دارد. علت عمیق تر نشان دهنده فعال شدن مفصل درد توسط محرک های مکانیکی ، حرارتی ، شیمیایی یا الکتریکی است. نمونه هایی از درد حاد:
گیرنده های درد انتهای عصب آزاد هستند ، به عنوان مثال در پوستعضلات ، بافت همبند و احشای سیگنال ها به مغز از طریق شاخ خلفی نخاع، مرتبط با احساسات و پردازش شده است. عصب همچنین می تواند به طور مستقیم آسیب ببیند ، و باعث ایجاد درد عصبی می شود (درد عصب). نورالژیستی پس از پیوند یک نمونه را نشان می دهد.
تشخیص
تشخیص با درمان پزشکی انجام می شود. درد یک علامت و بیان یک اختلال جسمی است که باید به اندازه کافی ارزیابی شود. از آنجا که درد یک احساس ذهنی است ، معمولاً قابل اندازه گیری نیست اما توسط بیمار ارزیابی می شود ، به عنوان مثال ، با اصطلاح مقیاس آنالوگ بصری (VAS) و با یک پرسشنامه درد.
درمان غیر دارویی
- حرارت ، به عنوان مثال پد های حرارتی ، حمام ها.
- سرد، به عنوان مثال پد های سرد
- استراحت ، به عنوان مثال استراحت در رختخواب
- فیزیوتراپی ، ماساژ
- کاردرمانی ، ارگونومی
- کایروپراکتیک
- بانداژ ، آتل
- فیزیوتراپی ، به عنوان مثال TENS
- طب سوزنی ، طب فشاری
- بسته بندی ، ضماد
- حواس پرتی
درمان دارویی
درمان براساس علت و تصویر بالینی خاص (علت درمانی) است! مسکن ها (مسکن ها):
- ضد التهاب غیر استروئیدی داروهای مانند ایبوپروفن, دیکلوفناک, ناپروکسن، و مهار کننده های COX-2 دارای خواص ضد درد ، ضد التهاب و تب بر هستند. این اثرات بر اساس مهار آنزیم سیکلواکسیژناز و مهار بیوسنتز پروستاگلاندین ها.
- پاراستامول دارای خاصیت تب بر و ضد درد است. برای معالجه استفاده می شود تب و / یا درد به دلایل مختلف. معمول مقدار در بزرگسالان 500 تا 1000 میلی گرم 3 تا 4 بار در روز است (حداکثر 4000 میلی گرم در روز) ، در کودکان دوز دارو براساس وزن بدن است.
- اپیوئیدها منحصراً مسکن مرکزی دارند و هیچ خاصیتی ضد تب و ضد التهاب ندارند. این اثرات به دلیل اتصال به گیرنده های افیونی ، از جمله گیرنده μ است. آنها در مواردی استفاده می شوند که مسکن های غیر افیونی مانند NSAID و استامینوفن به اندازه کافی موثر نباشند.
عوامل موضعی برای درد و التهاب ، مانند ژل های درد ، به طور موضعی مثر هستند و بنابراین انتظار می رود که عوارض جانبی کمتری داشته باشند:
- NSAID های موضعی مانند a دیکلوفناک ژل
- داروهای بی حسی موضعی ، مانند پچ لیدوکائین
داروهای گیاهی برای التهاب و درد:
- پمادهای کامفری
- پمادهای آرنیکا
- پنجه شیطان
- پوست بید
- کپسایسین، تکه های گرما (به عنوان مثال ایزولا) ، گرم شدن پماد با روغنهای اساسی (به عنوان مثال Perskindol).
داروهای ضد درد:
- داروهای ضد صرع
- داروهای ضد افسردگی
- گلوکوکورتیکوئیدها
- آرامبخش عضلانی
داروی مکمل:
- انسان شناسی
- Spagyric ، به عنوان مثال Cannabis sativa
- هومیوپاتی
- شوسلر نمک، شماره 3
- مکمل های غذایی
