گزینه های درمانی
این فرض که فقدان سروتونین با تجویز این هورمون افزایش می یابد صحیح نیست. با این حال ، داروهایی وجود دارند که تأثیر می گذارند سروتونین سطح از طریق مکانیسم های مختلف. در درمان داروهای ضد افسردگی مختلف استفاده می شود افسردگی.
دانستن این مهم است سروتونین، به عنوان یک ماده پیام رسان بین سلولهای عصبی در مغز، به اصطلاح شکاف سیناپسی، انتقال اطلاعات خاص را ترویج می کند. به عنوان مثال SSRI ها (مهار کننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین) ، اطمینان حاصل می کنند که غلظت سروتونین در شکاف سیناپسی همچنان بالا است زیرا هورمون فقط با تاخیر زمانی جذب می شود. داروهای ضد افسردگی دیگر ، اصطلاحاً بازدارنده های MAO، اطمینان حاصل کنید که آنزیمی که باعث تجزیه سروتونین در بدن انسان می شود ، مهار شده و بنابراین برای مدت طولانی تری در دسترس می ماند. کلاس داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای ، ناقل سروتونین را مهار می کند ، که همچنین باعث افزایش غلظت سروتونین می شود.
مدت زمان کمبود سروتونین
با کاهش غلظت سروتونین ، مدت زمانی معمول وجود ندارد. از آنجا که تشخیص کمبود سروتونین دشوار است ، ممکن است مدتی طول بکشد تا شناسایی و درمان شود. غلظت سروتونین در بدن انسان به عوامل مختلفی مانند فعالیت ورزشی بستگی دارد رژیم غذایی و محیط اجتماعی است و بنابراین می تواند به سرعت به طور طبیعی دوباره افزایش یابد.
افسردگی ناشی از کمبود سروتونین
از آنجایی که سروتونین در پردازش احساسات نقش دارد ، کمبود سروتونین می تواند مرتبط باشد افسردگی. ذکر این نکته مهم است که امروزه این فرضیه هنوز بسیار بحث برانگیز است ، زیرا هر دو مطالعه وجود کمبود سروتونین را به عنوان علت افسردگی و مطالعاتی که بر خلاف آن استدلال می کنند. در یکی از مطالعات ، از جمله می توان نشان داد که کمبود سروتونین مصنوعی اغلب به افسردگی منجر می شود.
واقعیت این است که سروتونین در ایجاد احساس خوشبختی و خلق و خوی خوب نقش مهمی دارد. اگر افسردگی به دلیل بیماری جسمی رخ دهد ، به آن افسردگی سوماتوژنیک می گویند. سروتونین به عنوان یک ماده پیام رسان برای ارتباط بین سلولهای عصبی در داخل بدن عمل می کند مغز. این حالت های عاطفی را فراهم می کند که مشخصه آنها قناعت و خلق و خوی خوب است. اینها با سرکوب همزمان سایر احساسات مانند ترس ، بدخلقی و عصبانیت به صورت پرخاشگری به دست می آیند.
تمام مقالات این مجموعه:
