کدام انگشتان به خواب می روند | سندرم تونل کارپ - تمریناتی که کمک می کند

کدام انگشتان به خواب می روند

انگشتان منفرد دست هر کدام به طور خاص تأمین می شوند اعصاباست. اینها اعصاب مسئول احساسات و انعطاف پذیری انگشتان ما هستند. به اصطلاح عصب اولنار، که در امتداد ساعد، مسئول کمی است انگشت و خارج انگشت حلقه است.

برای قسمت داخلی حلقه انگشت، انگشت میانی ، انگشت اشاره و انگشت شست ، عصب مدیان (عصب مرکزی نیز نامیده می شود) مسئول است. عصب مدیان از طریق تونل کارپ عبور می کند. که در سندرم تونل کارپ، فشار کم و بیش مشخصی بر روی وجود دارد عصب مدیان که منجر به احساس ناراحتی ، بی حسی ، سوزن سوزن شدن و از دست دادن احساس می شود. این علائم سپس در ناحیه تامین شده توسط عصب رخ می دهد ، به طوری که افراد مبتلا معمولاً در آغاز با خواب رفتن انگشتان دست آسیب دیده این احساس را دارند.

به خصوص در طول شب ، هنگامی که دست در وضعیت نامطلوبی قرار دارد ، جایی که فشار بر روی عصب افزایش می یابد ، این علامت مورد علاقه قرار می گیرد. سپس بیماران صبح با انگشتان خود در خواب بیدار می شوند. در ابتدای بیماری ، علائم در طی روز نسبتاً سریع دوباره از بین می روند. با این حال ، اگر فشار بر اعصاب افزایش می یابد و یا با آسیب همراه است ، ممکن است که چهار انگشت مبتلا بیشتر و بیشتر بخوابند و علائم بیشتری رخ دهد.

درمان / درمان

در درمان سندرم تونل کارپ، اولین قدم ارزیابی مرحله بیماری و محدودیت های ناشی از سندرم تونل کارپ است. با در نظر گرفتن علت بیماری ، وضعیت عمومی بیمار از سلامت و سن ، شرایط خاص ، مانند بارداری یا بیماری مزمن ، یک روش درمانی مناسب انتخاب می شود. به عنوان یک قاعده ، سندرم تونل کارپ سپس ابتدا محافظه کارانه درمان می شود.

بخش اصلی درمان شامل اقدامات فیزیوتراپی با رویکردهای مختلف درمانی است. این موارد شامل ، به عنوان مثال ، فیزیوتراپی با ترکیبی از تمرینات مختلف برای تقویت و کشش بدن مچ دست ساختارها ، برنامه های حرارتی برای شل شدن عضلات در مناطق اطراف و برنامه های سرد برای گرفتن قدرت در درد در التهاب موجود است. ماساژهای ویژه برای شل شدن بافت و تکنیک های مخصوص گرفتن در زمینه درمان دستی برای شل شدن تاندون ها و رباط ها و حرکت دادن مچ دست منفعلانه یا استفاده از نوارهای مخصوص ، که از یک طرف برای حمایت و تثبیت مچ دست در نظر گرفته می شوند ، بلکه از آن در برابر تأثیرات خارجی محافظت می کنند و تا حدی بی حرکت می شوند. اگر روشهای درمانی محافظه کارانه به موفقیت مطلوب منجر نشوند ، یک عمل جراحی می تواند مفید باشد. این یک روش کم تهاجمی است که می تواند به صورت سرپایی انجام شود.