چه روش های درمانی موجود است؟
درمان اسکیزوفرنیا دشوار است زیرا هیچ علت درمانی وجود ندارد. بنابراین رویکردهای اصلی داروها ، دقیقاً داروهای ضد روان پریشی است (که قبلاً به آن معروف بودند) نورولپتیک) ، و روانی یا رفتار درمانی برای تسکین علائم متأسفانه ، تعداد بسیار کمی از بیماران درک می کنند که بیمار هستند و بنابراین ایجاد انگیزه برای یک درمان طولانی مدت دشوار است.
تنها در صورتی می توان به بیمار رسید که علائم وی در زندگی روزمره او را دچار مشکل کند ، یعنی اگر از نظر ذهنی از درمانی بهره مند شود و به درمانگر اعتماد کند. بهترین موفقیت با دارو حاصل می شود. اینها عمدتا بر اساس علائم به اصطلاح بعلاوه مانند توهم و توهم.
علائم منفی ، مانند B. بی حالی و بی علاقگی متأسفانه به سختی تحت تأثیر داروها قرار می گیرند. عوارض جانبی نیز یک مشکل عمده در داروهای ضد روان پریشی است ، به ویژه اختلالات دنباله حرکتی ، مانند انقباض یا حرکات غیر ارادی ، که حتی پس از قطع دارو می تواند ادامه یابد.
به همین دلیل ، در حال حاضر تلاش می شود که به داروهای کم مصرف متوسل شویم ، زیرا دارای عوارض جانبی بسیار کمتری هستند مکمل درمان با روان درمانی. به عنوان مثال داروهای بسیار قوی ، یعنی داروهای بسیار م areثر ، داروهای ضد روان پریشی معمولی مانند بن- یا هالوپریدول هستند. اینها خیلی خوب و خیلی سریع کار می کنند اما مشکل بزرگی در اثرات جانبی حرکتی مانند غیرارادی دارند انقباض و شکایت ، به طوری که امروز فقط باید برای مدت کوتاهی به آنها داده شود.
داروهای غیر معمول کلوزاپین و ریسپریدون کمی متفاوت عمل کنید و بنابراین عوارض جانبی قابل کنترلتری دارد ، اما هنوز هم بسیار موثر هستند و امروزه اولین انتخاب در درمان اسکیزوفرنیا. به عنوان مثال ، کویتیاپین یا پیپامپرون ، مواد کم قدرت تری هستند که به جای اثر ضد روان پریشی ، آرامش بخش هستند و به دلیل مشخصات جانبی بهتر ، برای پیشرفت بیماری خفیف ترجیح داده می شوند. اگرچه امروزه به سختی عوارض جانبی جدی و غیرقابل کنترل وجود دارد ، اما عوارض جانبی نیز با داروهای جدید بیشتر است.
بنابراین کلیه بیماران باید از نزدیک بررسی و کنترل شوند. پزشکان هیچ روش درمانی علت و معلولی در اختیار ندارند. داروها و روان درمانی فقط برای کنترل علائم و جلوگیری از عود است. فرض بر این است که حدود یک سوم کل بیماران پس از اپیزود اول به طور کامل بهبود می یابند و بنابراین بهبود می یابند ، یک سوم حداقل یک بار عود می کنند و یک سوم آخر دچار مزمن اسکیزوفرنیا.
درمان زودرس تأثیر مثبتی در پیش آگهی دارد ، زیرا جنون نمی تواند به طور کامل توسعه یابد و خطر باقی مانده کاهش می یابد ، اما یک درمان فقط پشتیبانی می شود ، نه اینکه به طور مستقیم حاصل شود. داروهای ضد روان پریشی می توانند خطر عود را از بیش از 80٪ به زیر 20٪ کاهش دهند و در صورت شروع درمان به اندازه کافی زود ، بیماران تحت درمان معمولاً عود ندارند. با این حال ، آیا این آزادی از عود با داروهایی که فقط علائم را کنترل می کنند حاصل شده است یا اینکه بیماران در واقع درمان می شوند ، فقط در طولانی مدت قابل تشخیص است. فاکتورهای پیش آگهی مطلوب جنسیت زن ، یکپارچگی اجتماعی خوب ، عود بیماری اسکیزوفرنی کوتاه مدت و حاد و شروع درمان زودرس است. از طرف دیگر ، عوامل منفی جنسیت مرد ، اوضاع روانشناختی اجتماعی ضعیف و شروع خزنده بیماری با علائم منفی مشخص و درمان به تأخیر افتاده است.
