چرک در ریه ها
مه در ریه ها معمولاً نتیجه ذات الریه و شکل خاصی از این التهاب را نشان می دهد. این فرم یک است ریه آبسه، یعنی یک کپسول سازی از چرک در ریه بافت. بر خلاف توسعه چرک در بینی یا گلو ، باکتری که باعث می شود ورود به ریه ها بسیار سخت تر شود.
علت معمول موارد فوق است ذات الریه. ورم لوزه یکی دیگر از دلایل مهم a است ریه آبسه. به خصوص اگر درمان نشود یا اگر باشد سیستم ایمنی بدن فرد مبتلا از همان ابتدا ضعیف شده و چرک تشکیل می دهد باکتری می تواند راحت تر تکثیر شود.
بهداشت دهان عامل دیگری است که باید ذکر شود. کاهش بهداشت دهان به طور کلی یک عامل خطر برای محسوب می شود ذات الریه. یک ریه آبسه فقط بعد از یک زمان خاص قابل توجه می شود.
با این حال ، می تواند توسط یک نشان داده شود اشعه ایکس معاینه. افراد مبتلا معمولاً از آن شکایت دارند تب, خستگی و ، به عنوان شرط پیشرفت می کند ، همچنین دشواری است تنفس. در موارد خاص شدید ، چرک تخلیه می شود و می تواند منجر به آن شود انسداد از یک ریوی شریان. نارسایی حاد ریه (ARDS) نیز می تواند رخ دهد.
عوارض
آبسه های کوچکتر مانند جوش های بی ضرر صورت نیازی به درمان ندارند و معمولاً خود به خود بهبود می یابند. در اینجا تنها نکته مهم این است که با فشار دادن یا سوراخ کردن آنها باز نمی شوند. اگر به هر حال این کار انجام شد ، باید توجه داشت که مایع چرک هنوز هم حاوی موارد بی شماری است باکتری و بنابراین مسری است.
بنابراین ، بهداشت دقیق آبسه از اهمیت بالایی برخوردار است تا باعث التهاب بیشتر نشود. شستن کامل دست قبل و بعد از تماس با چرک امری مسلم است و باید اطمینان حاصل شود که هیچ ارتباطی با سایر روزنه های بدن یا غشاهای مخاطی وجود ندارد ، زیرا این موارد به ویژه در معرض آلودگی باکتری ها هستند. علاوه بر این ، حوله ها یا ملافه های تخت که با چرک تماس پیدا کرده اند باید تمیز شوند.
در مورد آبسه های بزرگتر که باید از طریق جراحی برداشته شوند ، مهم است که زخم باز بماند و بخیه زده نشود. این باعث می شود که پاتوژن های باقی مانده و مایع چرک از بافت اطراف دوباره کپسوله نشوند و آبسه ثانویه ایجاد نکنند. علاوه بر این ، زهکشی ها اغلب در آبسه باز قرار می گیرند تا اجازه دهند چرک بعدی به صورت کنترل شده تخلیه شود.
خون مسمومیت می تواند رخ دهد میکروب ها (بیشتر باکتری ها) از چرک وارد جریان خون می شوند. به عنوان مثال ، در آبسه ، بدن یک کپسول در اطراف چرک تشکیل می دهد تا از بافت اطراف آن در برابر عوامل بیماری زا محافظت کند. اگر بخواهید خود به خود آبسه را فشار دهید ، فشار زیاد می تواند باعث پاره شدن کپسول شود و چرک به داخل بافت مجاور و میکروب ها سپس جذب جریان خون می شوند.
La خون بنابراین توسط عوامل بیماری زا مسموم می شود. التهاب موضعی قبلی می تواند به التهاب سیستمیک (سپسیس) گسترش یابد. از آنجا که خون در سراسر بدن گردش می کند ، تمام اعضای بدن می توانند توسط عامل بیماری زا مورد حمله قرار گیرند.
این نشان دهنده یک اورژانس پزشکی است و در بدترین حالت باعث نارسایی چند عضو می شود ، که بدن را در یک موقعیت تهدید کننده زندگی قرار می دهد. یک درمان سریع با آنتی بیوتیک ها برای از بین بردن باکتری ، و همچنین تمیز کردن تمرکز التهاب برای مقابله با اهمیت زیادی دارد مسمومیت خونی.
