جراحی
میزان عملیات درج a پروتز مفصل ران بستگی به این دارد که آندوپروتز جزئی یا کلی قرار داده شود ، یعنی اینکه آیا مفصل ران فقط به طور جزئی یا کامل با قطعات پروتز مصنوعی جایگزین می شود. روش جراحی کلاسیک از روش دسترسی کم تهاجمی متمایز می شود ، بدین ترتیب روش دوم به دلیل محافظت از بافت و روند بهبود بهتر ، سریعتر و پیچیده تر ، ترجیح داده می شود. به عنوان یک قاعده ، عملیات تحت انجام می شود بیهوشی عمومی، پس از بحث توضیحات اولیه جراحی و بیهوشی با متخصصان مربوطه.
با استفاده از روش کم تهاجمی ، برش پوستی به طول حدود 8-10 سانتی متر در ناحیه جانبی مفصل ران (دسترسی antero-lateral) بالای تپه بزرگ نورد ایجاد می شود ، بنابراین جراح می تواند سپس مفصل ران بدون نیاز به قطع عضلات یا تاندون ها. رویکرد کم تهاجمی خلفی از طریق عضلات گلوتئال نیز امکان پذیر است (رویکرد postero-lateral). در مقابل ، در روش دسترسی کلاسیک ، عضلات و تاندون ها بودند یا قطع شده اند ، که دوباره دوباره به هم دوخته می شوند و باید بهبود یابند. بعد ، کپسول مفصلی و استخوان ران سر برداشته می شود و استابولوم آسیاب می شود تا اندازه صحیح برای فنجان مصنوعی استفاده شده تولید شود.
پس از انجام این کار ، قسمت پروتز استابولوم و منبت مربوطه وارد می شود. سپس استخوان ران کمی سوراخ شده و آسیاب می شود تا زمانی که به قطر ساقه پروتز مورد نظر برسد. سپس پروتز شافت قرار داده می شود و یک فمورال آزمایش می شود سر قرار داده شده.
استخوان ران سر با این کار در سوکت قرار می گیرد و بنابراین اتصال به صورت آزمایشی "مونتاژ" می شود. اگر همه چیز کاملاً متناسب باشد ، سر ران ران آزمایشگاهی جای خود را به سر مصنوعی استخوان ران می دهد. در نهایت ، یک تخلیه ردون در زخم قرار می گیرد ، که اجازه می دهد خون و آب زخم را در روزهای بعد از زخم تخلیه کنید.
زخم بسته شده و پوست با بخیه یا بخیه منگنه مهر و موم می شود. به طور کلی می توان قطعات پروتز را بدون سیمان وارد کرد یا قطعات پروتز را در استخوان سیمان کرد. این به ویژه به ماهیت یا شرط از قسمتهای استخوانی حامل پروتز
تمام مقالات این مجموعه:
