پروتز جایگزین (مترادف: پروتز دوم ، پروتز مصنوعی) یک است پروتز دندان که برای پل زدن در دوره هایی از زمان استفاده می شود که پروتزهای با کیفیت بالاتر و فرسوده دائمی در دسترس نیستند.
ساخت پروتز جایگزین برای در امان ماندن از موارد غیر قابل تحمل منطقی است که فرد مجبور است بدون دندان تحمل کند و بنابراین از لحاظ زیبایی و عملکرد بسیار محدود است.
این به این دلیل است که تعمیرات دندان مصنوعی به طور غیر منتظره ای انجام می شود و یک اورژانس واقعی برای فرد دندان مصنوعی است. پروتز می تواند در حین تمیز کردن از دست ها به داخل سینک ظرفشویی یا روی کاشی های کف زمین بریزد ، یا دندان مصنوعی که در طول سالها مناسب خود را از دست داده و در حال لرزیدن است ، بنابراین محل جابجایی آن دیگر به پایان رسیده است ، می تواند در هنگام جویدن به بار واکنش دهد یک ترک یا حتی شکستگی.
حتی برای جراحی مجدد به موقع و برنامه ریزی شده ، پروتزهای فرسوده دائمی باید حداکثر تا یک روز به آزمایشگاه دندانپزشکی تحویل داده شوند. حتی اگر قرارهای مهم شغلی یا خصوصی وجود نداشته باشد ، می توان با دندان مصنوعی دوم با آرامش بیشتری این دوره را پر کرد ، که جویدن ، گفتار و زیبایی را تا حد زیادی تضمین می کند.
در نهایت ، دندان مصنوعی جایگزین در چمدان ، احساس عدم امنیت تعطیل یا مسافر را از بین می برد که وی را در فکر مراجعه بی رویه به دندانپزشک و بی دندانی در خانه یا خارج از کشور رنج می دهد.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
- برای پر کردن دوره های زمانی که پروتز اولیه باید کنار گذاشته شود.
موارد منع مصرف
- هیچ
رویه ها
معقول ترین زمان برای ساختن پروتز جایگزین همزمان با پروتز فرسوده اولیه است ، زیرا در این صورت می توان از مراحل زمان بر و پرهزینه دو بار استفاده کرد.
تکمیل دندان مصنوعی (دندانهای مصنوعی کامل برای فکهای بی دندانی) در آزمایشگاه دندان پزشکی کپی می شوند (تولید کپی دقیق از مدلهای پروتزهای دندانی): پروتز اصلی کامل شده قالب گیری شده و بر اساس این قالب توخالی ، به نسخه دوم ساخته شده از مواد پروتز معادل آن از PMMA (پلی متیل متاکریلات). پروتز جایگزین از نظر زیبایی ، شکل و عملکرد به سختی از اصل کمتر است.
اوضاع با ترکیب دو برابر متفاوت است دندان مصنوعی. در اینجا ، تاج های دوتایی یا سایر سیستم های کاملاً دقیق و متناسب با هزینه در اصل استفاده می شوند. احتباس چنین پروتزهایی در اثر برهم کنش قسمتهای اولیه که به طور محکم بر روی دندان ها لنگر انداخته و قسمتهای ثانویه در پروتز گنجانده شده است ، ایجاد می شود. این پایه ها در پروتز جایگزین حذف می شوند. در عوض ، قطعات اولیه به سادگی متناسب با مواد اکریلیک مصنوعی ساخته می شوند ، این بدان معناست که احتباس پروتز دندان مصنوعی ثانویه باید به طور حتم از آنچه در اصل است ، پایین باشد. ممکن است پایه دندان مصنوعی تقویت شود ، یعنی ضخیم تر شود ، تا خطر ابتلا به آن کاهش یابد شکستگی از جایگزینی تا حدی پشتیبانی شده از دندان.
گزینه دیگر برای ساختن دندان مصنوعی دوم ، اصلاح پروتز مصنوعی پوشیده شده به عنوان پروتز موقت (پروتز انتقالی) است که باید چند هفته تا چند ماه پس از عمل جراحی مانند استخراج یا کاشت (قرار دادن ریشه دندان مصنوعی) قبل از قطعی استفاده شود. دندان مصنوعی نصب شد در صورت لزوم ، می توان با استفاده از اکریلیک دندان مصنوعی و سایر مواد افزودنی ، تناسب و ثبات لازم را به دست آورد.
بعد از عمل
اگرچه خود ماده پروتز تغییر نمی کند ، اما تغییراتی در برجستگی های فک ایجاد می شود دندان مصنوعی، و دندانهای خود بیمار و همچنین دندانهای مصنوعی به دلیل فرآیند جویدن و پارامترهایی مانند ساییدن یا فشار دادن ، دچار فرسودگی تدریجی می شوند. اگر پروتز جایگزین فقط در مواقع اضطراری آورده شود ، نمی توان عملکرد جویدنی مطلوبی را انتظار داشت. بنابراین توصیه می شود پروتز جایگزین داشته باشید
- هر از گاهی بپوشید و بدین ترتیب صحت تناسب آن را بررسی کنید
- به طور منظم برای معاینه به دندانپزشک مراجعه کنید و آنها را تنظیم کنید.
