معرفی
بسیاری از افراد در طول زندگی خود یکبار از پای ورزشکار رنج می برند. این بیماری واگیردار به طور عمده در مراکز عمومی مانند شنا استخرها ، مدارس یا باشگاه های ورزشی می تواند برای فرد آسیب دیده دردسرساز شود. بیشتر فضای بین انگشتان پا تحت تأثیر قرار می گیرد.
نتیجه آن خارش و پوسته پوسته شدن شدید پوست است. اما در واقع چقدر قارچ پا مسری است؟ و بهترین راه برای جلوگیری از عفونت چیست؟
و پمادهای ضد پا ورزشکار اصولاً چند کار وجود دارد که می توانید خودتان برای جلوگیری از عفونت با پای ورزشکار انجام دهید. مکانهایی وجود دارد که آلودگی در آنها بسیار آسان است. اگر اقدامات ساده ای برای جلوگیری از عفونت می دانید و به آنها دقت می کنید ، در بسیاری از موارد می توانید از عفونت مایکوز پدیس جلوگیری کنید.
زخم روی پا یا پوست خشک و خشن از عفونت پای ورزشکار حمایت می کند. کفش های تنگ اغلب باعث ایجاد زخم های ریزی در فضای بین انگشتان می شوند که در اثر مالش پوست به یکدیگر ایجاد می شوند. عادات بهداشتی نیز در خطر عفونت تأثیر دارد. تمیز کردن بیش از حد پا با ژل های دوش یا محلول های ضد عفونی کننده سد طبیعی پوست را از بین می برد و کار را برای شما آسان تر می کند میکروب ها برای ورود
انتقال به سایر قسمت های بدن
به طور کلی ، انتقال پای این ورزشکار به سایر قسمت های بدن بعید به نظر می رسد. در بیشتر موارد به فضاهای بین انگشتان یا کف پا محدود می شود. در موارد بسیار واضح پشت پا نیز درگیر می شود.
با این حال ، اگر سیستم ایمنی بدن ضعیف شده است ، به عنوان مثال با عفونت HIV یا دیابت ملیتوس ، پای ورزشکار می تواند سایر قسمت های بدن را نیز تحت تأثیر قرار دهد. با این حال ، این در افرادی که دست نخورده هستند بسیار بعید است سیستم ایمنی بدن. با این حال ، کسانی که به مدت طولانی ، ماهها یا سالها تحت درمان نیستند ، خطر گسترش پای ورزشکار به سایر قسمت های بدن را افزایش می دهد. به خصوص خاراندن پا باعث استعمار سایر قسمت های بدن مانند دست ها ، صورت یا پوست سر می شود.
