هومیوپاتی برای ADS | ADS - اختلال نقص توجه - سندرم

هومیوپاتی برای ADS

رویکرد درمانی دیگر ، درمان های هومیوپاتی است که بیشتر و بیشتر برای درمان ADS استفاده می شود. در بسیاری از موارد ، با تحمل بهتر ، می توان موفقیت های مشابه با داروهای معمولی را به دست آورد ، اما اثر آن برای هر بیمار متفاوت است و کمتر از تحقیق انجام می شود methylphenidate. با توجه به اصل هومیوپاتی، ماده ای با غلظت کم بر اساس شدت علائم تجویز می شود.

برای "رویاپردازان" ADS معمولی ، موادی مانند گوگرد یا آگاریکوس گزینه های درمانی احتمالی است. در صفحات بعدی در مورد مشکلات همراهی که می تواند رخ دهد بیشتر خواهید آموخت. در مدرسه این مشکلات خواندن ، هجی و حساب است. از آنجا که ADHD کودکان همچنین در جهت دادن توجه خود مشکلی دارند ، شما می توانید در مورد مشکلات و علائم در صفحه مشکلات تمرکز اطلاعات بیشتری کسب کنید. - نارساخوانی / نارساخوانی

  • Dyscalculia
  • عدم تمرکز
  • استعداد بالا

ADS در بزرگسالان

سندرم کمبود توجه بدون بیش فعالی بیش از انواع دیگر در بزرگسالی ادامه دارد ADHD. این به این معنی است که اولین علائم در ظاهر می شود کودکی و اگرچه تغییر می کنند ، "با هم رشد نمی کنند" ، اما می توانند فرد مبتلا را در طول سالهای تحصیل و زندگی روزمره کاری تحت تأثیر قرار دهند. بنابراین در حالی که فرم بیش فعالی از ADHD معمولاً بیماری کودکان است ، ADHD اغلب نوعی اختلال است که از سن فراتر می رود.

دلایل این امر هنوز به روشنی روشن نشده است. از آنجا که این فرم بسیار کمتر از بیش فعالی تکانشی و بیش فعالی مشهود است ، در بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری تشخیص داده نمی شود کودکی و بنابراین به درستی درمان نمی شود. بیماران مبتلا به بیش فعالی بیش فعال نیز اگر در کودکی یاد نگرفتند که با علائم خود مقابله کنند ، می توانند در بزرگسالی نیز دچار مشکل شوند.

عدم شناخت بیماری یا روش غلط مقابله با آن می تواند یکی از دلایلی باشد که تعداد بالای متوسط ​​افراد تحت تأثیر این زیرگروه برای دهه ها از این اختلال رنج می برند. با طول مدت بیماری ، شدت علائم ADS در بزرگسالان نیز تغییر می کند. در حالی که کودکان به طور عمده رویایی و غایب به نظر می رسند ، مشکلات توجه و تمرکز در بزرگسالان کمتر قابل توجه است.

آنها اغلب فراموشکار هستند ، به سرعت حواسشان را پرت می کنند و بیش از حد تحت فشار قرار می گیرند ، اما معمولاً استراتژی های جبرانی ایجاد می کنند که علائم آنها را پنهان می کند. آنها غالباً از موقعیت هایی که باعث مشکلات آنها می شود ، اجتناب می کنند ، به عنوان مثال در محل کار یا در محیط اجتماعی خود. اگر درمان مناسب دریافت نکرده باشند معمولاً در کار و زندگی روزمره مشکل دارند.

به عنوان مثال ، در بزرگسالان ، مشکلات روانی و اجتماعی که ناشی از نارسایی های مکرر و عدم عزت نفس است ، به احتمال زیاد در صف اول رنج های بیمار قرار دارد. آنها معمولاً علائم را بیماری یا اختلال نمی دانند ، بلکه نقاط ضعف و اشتباه خودشان را درک می کنند. علاوه بر مشکلات عملکردی ، بیماران ADS نیز از این مشکل رنج می برند افسردگی با فرکانس بالاتر از حد متوسط. یک درمان مناسب با آموزش روانشناختی و در صورت لزوم ، دارو می تواند فشار رنج را کاهش داده و از بروز این اختلالات همراه جلوگیری کند. شناخت و درمان این اختلال برای اطمینان از بهزیستی بیمار ضروری است.