هموفیلتراسیون یک روش درمانی در طب داخلی ، به ویژه نفرولوژی است که اجازه می دهد مواد ادراری را از خون و برای تنظیم دقیق سایر پارامترها استفاده می شود و بنابراین می تواند به حذف مواد مضر از خون کمک کند دیالیز روش. هموفیلتراسیون مایعات موجود در آن را از بین می برد خون بدون نیاز به دیالیز (محلول شستشو). تفاوت قاطع در استفاده از هموفیلتراسیون در مقایسه با معمولی همودیالیز این واقعیت است که در هموفیلتراسیون از همو فیلتر به جای دیالیزر استفاده می شود. این هموفیلتر مورد استفاده با این واقعیت مشخص می شود که از غشایی کاملاً نفوذپذیر تشکیل شده است که منجر به دستیابی به نرخ اولترا فیلتراسیون در محدوده 120 تا 180 میلی لیتر در دقیقه می شود. میزان اولترافیلتراسیون مقدار آن را توصیف می کند حجم که می تواند در هر دقیقه از غشا عبور کند ، به موجب آن تعریف می شود مولکول ها می تواند با درجات مختلف کارایی از غشا pass عبور کند. در اینجا از اهمیت ویژه ای برخوردار است که اولترا فیلترات بدست آمده حاوی مواد ادراری است. در نتیجه این امر ، استفاده از سیستم متعادل سازی برای جایگزینی اولترافیلترات با محلول جایگزینی بعد از فیلتر ضروری است. بنابراین ، هدف قرار گرفت حجم برداشت را می توان در سیستم تعادل تنظیم کرد. برای اینکه یک اثر درمانی کافی و مرتبط با هموفیلتراسیون دیده شود ، بیمار باید هفته ای سه بار تحت درمان با هموفیلتراسیون قرار گیرد. به منظور اطمینان از درمان کافی ، لازم است 40٪ از وزن بدن توسط هموفیلتراسیون و توسط بیمار مبتلا جایگزین شود. برای دستیابی به میزان بالای فیلتراسیون ضروری 120-180 میلی لیتر در دقیقه ، a خون جریان 350-450 میلی لیتر در دقیقه باید وجود داشته باشد. این تنها در صورتی امکان پذیر است که دسترسی عروقی بسیار خوبی وجود داشته باشد ، خصوصاً در بسیاری از بیماران بیمار مزمن بیماران مبتلا به نقص کلیه ، ندارند. استفاده از هموفیلتراسیون یک قاعده نیست ، بلکه هموفیلتراسیون یک روش ذخیره ای است که بیشتر فقط در بیماران با فشار خون مقاوم به درمان در طول همودیالیز، از آنجا که مطالعات بالینی نشان داده است که هنگام انجام هموفیلتراسیون ، ثبات همودینامیک بهتر در نظر گرفته می شود. به دلیل وضعیت ذخیره ، فقط یک درصد از بیماران ESRD تحت درمان با هموفیلتراسیون قرار می گیرند.
موارد مصرف (مناطق کاربرد)
- افت فشار خون مقاوم به درمان در طی همودیالیز - هموفیلتراسیون معمولاً فقط در بیماران مبتلا به نیاز به پشتیبان گیری انجام می شود دیالیز درمان اما در حین همودیالیز از افت فشار خون غیر قابل تنظیم رنج می برند. اگر این مورد داده شود ، علائم به سختی با همودیالیز متفاوت است.
- نارسایی حاد کلیه (ANV) - به محض اینکه بدن خود باشد کلیه عملکرد دیگر برای پاکسازی (شفاف سازی) خون کافی نیست ، بلکه به یک روش برون زا (نه درون زا) برای تصفیه خون نیاز دارد. پاکسازی مواد ادراری بر اساس پارامترهای مختلف تعیین می شود. اگر با آزمایش آزمایشگاهی خون بیمار سرمی مشخص شود اوره مقدار بالای 200 میلی گرم در دسی لیتر ، یک سرم کراتینین مقدار بالای 10 میلی گرم در دسی لیتر ، یک سرم پتاسیم مقدار بالاتر از 7 میلی مول در لیتر یا یک بی کربنات غلظت زیر 15 میلی مول در لیتر ، a دیالیز روش باید به سرعت انجام شود. با این حال ، لازم به ذکر است که نه تنها ارزش آزمایشگاهی ممکن است به عنوان یک نشانگر ، بلکه همچنین ظاهر بالینی باشد.
- بیش از حد آب رسانی - محافظه کار است درمان (منحصراً دارو درمانی) از موفقیت درمانی ناكافی تلقی می شود ، بنابراین هموفیلتراسیون در این موارد برای كنترل بیش از حد آب بدن در درمان نشان داده می شود.
- هایپر فسفاتمی شدید (بیش از حد) فسفات) - اضافه بار بدن با فسفات نشان دهنده عظیم است سلامت خطر ، که همچنین نشانه ای برای استفاده حاد از هموفیلتراسیون است.
- ARDS (سندرم زجر تنفسی حاد) - در حضور ARDS ، که همراه است انسداد از مویرگهای ریوی و کاهش چشمگیر خون اکسیژن اشباع (SpO2) ، هموفیلتراسیون یک نشانه واضح است.
موارد منع مصرف
- Exsiccosis - هموفیلتراسیون در بیمارانی که زمینه ای جدی دارند ، نباید انجام شود شرط همراه با exsiccosis قابل توجه (کم آبی بدن).
روش
اساس هموفیلتراسیون فشار غشایی است که از طریق پمپ اعمال می شود ، که نیروی محرک اولترافیلتراسیون است. این گرادیان فشار در سراسر غشا-با نفوذ پذیری بالا باعث می شود که پلاسما از خون در سراسر غشا خارج شود. این برداشت از پلاسما حجم فوق تصفیه نامیده می شود. نتیجه این انتقال مولکولی در سراسر غشا ، حذف همزمان مواد نفوذپذیر از فیلتر است. نتیجه این روند کند است دفع مسمومیت و در صورت لزوم ، تغییر سریع حجم در بیمار تحت درمان. با این حال ، از آنجا که چنین حذف مایعات عظیم توسط ارگانیسم انسان تحمل نمی شود ، مایعات خارج شده باید توسط یک محلول الکترولیت جایگزین شود. سیستم های زیر از هموفیلتراسیون مداوم را می توان تشخیص داد:
- اولترافیلتراسیون آهسته خود به خودی (SCUF) - در این سیستم هموفیلتراسیون ، دسترسی شریانی ضروری است ، زیرا برای اولترافیلتراسیون یا هموفیلتراسیون مورد نیاز ، که بدون استفاده از پمپ ها ایجاد می شود ، باید دیفرانسیل فشار شریانی ایجاد شود. با استفاده از سیستم SCUF ، به طور متوسط سه تا پنج لیتر از آب در طول روز می تواند از ارگانیسم فیلتر شود درمان، هر دو به انتخاب فیلتر و موجود بستگی دارد فشار خون. این حذف مایعات می تواند برای حجم متعادل کافی باشد تعادل. با این حال ، کاربرد "خالص" SCUF به هیچ وجه برای عملکرد حذف کافی سم طراحی نشده است. اگر سم موثر باشد حذف انجام می شود ، یک روش هم فیلتراسیون که دارای ظرفیت فیلتراسیون بالاتر باشد مورد نیاز است. با این وجود ، باید توجه داشت که این عملکرد فیلتر شده بهبود یافته نیاز به جایگزینی حجم متناظر دارد.
- هموفیلتراسیون شریانی مداوم (CAVH) - تفاوت کلیدی این سیستم در مقایسه با SCUF این است که علاوه بر اولترافیلتراسیون انجام شده در هر دو سیستم ، جایگزینی حجم نیز انجام می شود. بنابراین ، CAVH سیستمی را نشان می دهد که در مقایسه با SCUF عملکرد فیلتراسیون بهبود یافته ای دارد ، اما می تواند با جایگزینی حجم متناظر ، این کار را جبران کند. مهم برای عملکرد سیستم CAVH استفاده از فیلترهایی است که سطح کمی دارند. به طور معمول ، سطح فیلتر بیش از نیم متر مربع نیست. علاوه بر این ، لازم به ذکر است که فیلترها به دلیل مساحت سطحشان از مقاومت کمتری و ترومبوژنیسیته نسبتاً کم (احتمال لخته شدن) برخوردار هستند. از این رو می توان نتیجه گرفت که فیلترهای با سطح زیاد فقط به دلیل مقاومت زیاد ، تا حد بسیار محدودی برای روشهای غیر پمپاژ مناسب هستند. برای کاهش بیشتر مقاومت ، سیستم لوله خون تا حد ممکن کوتاه نگه داشته می شود. از آنجا که در طی هموفیلتراسیون شریانی مداوم شریانی هیچ ارتباطی بین خون و هوا وجود ندارد ، این امر می تواند باعث کاهش ترمبوژنیکیته بیشتر شود. خطر تشکیل ترومبوز با ضد انعقاد (ضد انعقاد) مستقیماً در بالادست فیلتر کاهش می یابد. برای اطمینان از عملکرد بهینه سیستم ، باید همو فیلتر را کمی زیر سطح آن قرار دهید قلب. همچنین لازم به ذکر است که میزان فیلتراسیون را می توان متناسب با نیازهای تزریق بیمار تنظیم کرد. مقدار اولترافیلترات تولید شده مستقیماً به فشار منفی محفظه فیلتر بستگی دارد. اگر اکنون مقدار اولترافیلترات تنظیم شده باشد ، این می تواند توسط ارتفاع فیلتر نسبت به بیمار انجام شود. این امکان تنظیم بر این اصل استوار است که فاصله نقطه چکه از دهانه فیلتر عملکرد فیلتراسیون را تعیین می کند. بنابراین ، هرچه نقطه چکه به خروجی فیلتر نزدیکتر باشد ، عملکرد فیلتراسیون کمتر است. حجم فیلترات بیش از حد اولترا فیلتراسیون مورد نظر باید بعداً به همان میزان جایگزین شود تا از کاهش حجم (خارج شدن حجم از بدن) جلوگیری شود. حجم قابل تعویض ، که حاوی است الکترولیت ها و محلول بافر لازم ، بعد از فیلتر اضافه می شود. اگر متابولیسم کاتابولیک در بیماری که به دلیل نارسایی کلیوی اورمیک است وجود داشته باشد ، برای دستیابی به فیلتراسیون کافی باید هم مقدار فیلتراسیون بالاتر و هم میزان جایگزینی وجود داشته باشد. متابولیسم کاتابولیک به عنوان یک افزایش گسترده در تجزیه پروتئین در مقایسه با تجمع تعریف می شود. بنابراین این وضعیت متابولیکی با نسبت بالایی از محصولات تخریب پروتئین مضر همراه است.
- هموفیلتراسیون شریانی مداوم (CAVH) با پمپ فیلتراسیون - با استفاده از CAVH بدون پمپ فیلتراسیون ، ممکن است حجم تصفیه به دست آمده کافی نباشد ، بنابراین باید با استفاده از پمپ افزایش یابد. با استفاده از این پمپ ، افزایش در مقدار فیلتراسیون اتفاق می افتد که دلیل اصلی آن افزایش فشار غشایی با نفی فشار در محفظه فیلتر است. از طرف دیگر ، اولترافیلتراسیون بالاتر خطر تشکیل ترومبوس را تا حد زیادی افزایش می دهد ، زیرا اولترافیلتراسیون بالاتر منجر به افزایش قابل توجهی می شود غلظت خون در فیلتر. به همین دلیل ، افزودن جایگزینی حجم مستقیماً در بالادست فیلتر به فرآیند ضروری به نظر می رسد. در این شرایط ، شرایط جریان مطلوب تری در فیلتر وجود دارد.
- هموفیلتراسیون وریدی وریدی مداوم (CVVH) - از آنجا که این سیستم با استفاده از پمپ خون به جریان خون تنظیم شده دست می یابد ، برای عملکرد صحیح نیازی به فیلتر با سطح کوچک ندارد. با استفاده از فیلترهایی با مساحت بیشتر ، می توان میزان فیلتراسیون را به روش مربوطه افزایش داد. علاوه بر این ، باید تأکید کرد که با استفاده از پمپ ها در سیستم CVVH در مقایسه با روش های فیلتراسیون خود به خود ، تعادل مطمئن تر با روش پمپ دوگانه یا اندازه گیری اولترافیلتراسیون گرانتری امکان پذیر است.
عوارض احتمالی
- خطر عفونت - این خطر اساساً بر اساس کار غیر بهداشتی کارکنان است. از آنجا که هموفیلتراسیون به ویژه در بیمارانی که نقص ایمنی (نقص ایمنی) دارند انجام می شود ، این خطر یک خطر خاص را برای بیماران درگیر ایجاد می کند.
- خونریزی - خونریزی در طی هموفیلتراسیون عمدتا به دلیل بیش از حد هپارین سازی سیستمیک (دارو) رخ می دهد حکومت of هپارین برای کاهش لخته شدن خون) یا همچنین به عنوان یک نتیجه از اختلالات انعقادی مختلف بیمار. به ترتیب علائم خونریزی مخاطی ، خونریزی از آن است پنچر شدن سایت ها و مقادیر انعقادی پاتولوژیک آزمایشگاهی.
- هیپوترمی - از دست دادن گرمای بیمار در این مورد برون مرزی (خارج از بدن) است گردش. سیستم لوله استفاده شده در اینجا نیز می تواند به کاهش دما کمک کند.
- خطای تعادل
- تخریب الکترولیت - خروج از خط الکترولیت می تواند در نتیجه نادرست باشد حکومت الکترولیت راه حل. علاوه بر این ، بیماران مستعد ریلینگ الکترولیت هستند که حالت متابولیک کاتابولیکی دارند.
- هوا آمبولی - وجود حباب هوا در خون می تواند ایجاد کند آمبولی هوا. خطر نسبتاً متغیر است ، زیرا مقادیر مختلف باعث ایجاد هوا می شود آمبولی.
- ترومبوز - با وجود اقدامات متعدد برای انعقاد خون ، هنوز هم ممکن است که ترومبوز با تمام عواقب آن رخ دهد. علت ممکن است عدم هپارین سازی کافی و عدم تحرک در طی آن باشد درمان. علاوه بر این ، بیماران با ویسکوزیته خون بالا به ویژه به دلیل بیش از حد در معرض خطر هستند آب حذف در طی هموفیلتراسیون.
