مسکن ها | درد همراه با آرتروز شانه

مسکن ها

در مورد شانه آرتروز, داروهای ضد درد اغلب در آغاز درمان اولین انتخاب هستند ، همانطور که درد کیفیت زندگی مبتلایان را به شدت محدود می کند.

  • اگر بیماری زمینه ای دیگری وجود ندارد که مخالف آن باشد ، اصطلاحاً NSAR (داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی) وسیله انتخابی است. اینها موادی هستند که تولید خود بدن را سرکوب می کنند درد و مواد التهابی ، به نام پروستاگلاندین ها در اصطلاحات اصطلاحات فنی است.

    به عنوان مثال مواد فعال شناخته شده از این گروه هستند ایبوپروفن, دیکلوفناک یا استیل سالیسیلیک اسید (ASA).

  • به عنوان جایگزینی برای NSAID ها ، کوکسیب تحمل بهتری وجود دارد (به عنوان مثال etoricoxib). اینها بازدارنده های آنزیمی خاص هستند که مسئول ایجاد آن است درد، یعنی سیکلواکسیژناز 2.
  • .

  • اگر بیماران درد بسیار شدیدی را تجربه می کنند که با اثربخشی کمتر قابل کنترل نیست داروهای ضد درد، به اصطلاح از مسکن های افیونی استفاده می شود. این شامل مواد موثره است کدئین، بوپرنورفین یا فنتانیل.
  • علاوه بر درمان با کلاسیک داروهای ضد درد، داروهای هومیوپاتی و آنتروپوزوفیک نیز می توانند استفاده شوند.

OP

در برخی موارد ، جراحی ممکن است در مورد شانه لازم و مفید باشد آرتروز. بستگی به مرحله دارد آرتروز از شانه ، روشهای مختلف جراحی ممکن است استفاده شود. جراحان اغلب سعی می کنند از نظر آرتروسکوپی عمل کنند ، یعنی با یک روش کم تهاجمی.

این مزیت این است که هیچ زخم بزرگ جراحی ایجاد نمی شود و خطر عفونت کاهش می یابد. در حین عمل ، آنها یا سعی می کنند a غضروف پیوند، غضروف اضافی و ساختارهای آسیب دیده را از بین ببرید و صاف کنید یا در صورت آسیب جبران ناپذیر ، یک مصنوعی را وارد کنید مفصل شانه. گزینه های درمانی جایگزین را می توان در اینجا یافت:

  • درمان آرتروز شانه

درد بعد از جراحی

درد بعد از آرتروز شانه جراحی کاملا طبیعی است. البته هدف اصلی این عمل تسکین درد بیمار ناشی از آن است آرتروز شانه. با این وجود ، این عمل یک رویه کم و بیش پیچیده است که ساختارهای آن را تحت فشار قرار می دهد مفصل شانه.

به دلیل بی حرکتی ، کبودی در مفصل و اسکارهای جراحی تازه ، بسیاری از افراد مبتلا به خصوص در روزهای اول پس از عمل احساس درد می کنند. اگر فیزیوتراپی شروع شود ، حرکات غیرفعال انجام شده در آنجا نیز می تواند باعث درد شود. این به این دلیل است که بافت آسیب دیده کشیده شده و ماهیچه هایی که مدت زمان طولانی از آنها استفاده نشده است به حرکت در می آیند.

به عنوان یک قاعده ، درد پس از عمل را می توان با مسکن کنترل کرد. از آنجا که قرار نیست در ابتدا بیماران شانه را به طور فعال بارگیری کنند ، این امر به طور حتم منجر به آتروفی جزئی عضلات می شود. هنگامی که مرحله استراحت به پایان رسید ، درد هنوز می تواند در قسمت فعال درمان پس از عمل ایجاد شود ، زیرا ابتدا باید تحرک ، قدرت و انعطاف پذیری شانه را بازیابی کرد.