مدت زمان درمان

تعریف و مثال

مدت زمان درمان یا درمان مدت زمانی را تجویز می کند که دارو در آن به صورت پیشگیرانه یا درمانی تجویز می شود. کوتاهترین مدت درمان با یک مورد اتفاق می افتد مقدار. این شامل یک تک است حکومت دارویی بدون تکرار نمونه آن داروی ضد قارچ است فلوکونازول برای درمان برخی از عفونت های قارچی (به عنوان مثال میکوز واژن) اگر قرص بعد از صبح نیز یک بار مصرف شود استفراغ اتفاق نمی افتد. مقداری آنتی بیوتیک ها می تواند به صورت تک داده شود مقدار، از جمله فسفومایسین برای سيستيت. با این حال ، آنها معمولاً حدود دو تا سه بار در روز و برای چند روز تا دو هفته مصرف می شوند. مدت زمان درمان نیز می تواند چندین هفته یا ماه باشد. مثالها شامل قارچ ناخن درمان با محصولات موضعی یا هپاتیت C درمانی. بسیاری از داروها فقط به شرط ادامه علائم مصرف می شوند ، به عنوان مثال ، سرفه-داروهای تحریک کننده برای سرفه های تحریک پذیر یا درد تسکین دهنده ها برای سردرد. آنتی استروژن تاموکسی فن به مدت 5 یا 10 سال برای درمان کمکی روزانه مصرف می شود سرطان پستان. و سرانجام ، داروهایی نیز وجود دارند که باید تا پایان عمر بیمار پس از تشخیص تجویز شوند ، مانند انسولین برای نوع 1 دیابت. این برای نمایندگان for نیز صدق می کند COPD, فیبروز کیستیک, اسکلروز متعدد, جنون، یا بیماری پارکینسون.

عوامل موثر

فاصله دوز ممکن است به طور متفاوتی متفاوت باشد و ممکن است چند ساعت ، یک هفته ، یک ماه یا حتی به اندازه یک سال باشد. مدت زمان درمان نیز در پایبندی تأثیر دارد. هرچه کوتاهتر باشد ، پایبندی به رژیم درمانی راحت تر است. طول دوره درمان لازم نیست با طول دوره بیماری مطابقت داشته باشد. ممکن است لازم باشد بعد از فروکش شدن علائم ، به مصرف دارو ادامه دهید تا بهبودی حاصل شود یا از عود بیماری جلوگیری شود. سوال تعیین کننده در اینجا این است که آیا بیماری با دارو بهبود می یابد یا اینکه فقط علائم تحت تأثیر قرار می گیرند. عوارض جانبی، خطرات و احتمال وابستگی می توانند مدت زمان درمان را محدود کنند. این ، به عنوان مثال ، برای موضوعات اعمال می شود گلوكوكورتيكوئيدها، که باعث آسیب طولانی مدت به پوست، و یا به قرص خواب، که اعتیاد آور هستند. با وقفه در درمان می توان از عوارض جانبی جلوگیری کرد. ضد التهاب غیر استروئیدی داروهای در صورت امکان باید برای مدت کوتاهی نیز مصرف شود. سیتواستاتیک داروهای اغلب در چرخه های درمانی استفاده می شوند. مدت زمان درمان نیز به عوامل تنظیم کننده بستگی دارد. به عنوان مثال ، اگر دارویی فقط به مدت سه ماه در آزمایشات بالینی مورد مطالعه قرار گرفته باشد ، این امکان وجود دارد که تنظیم کننده ها فقط برای آن مدت زمان آن را تأیید کنند. هر زمان ممکن باشد ، اطلاعات مربوط به مدت زمان درمان باید براساس شواهد بالینی باشد. برای خوددرمانی ، به دلیل ایمنی ، مدت زمان درمان اغلب محدود است. جنبه های تجاری نیز ممکن است نقش داشته باشد زیرا مقامات بازپرداخت را برای مدت زمان معینی مستثنی می کنند. سرانجام ، باید مرتباً بررسی شود که آیا ادامه درمان از نظر پزشکی توجیه دارد یا خیر.