محتویات فیزیوتراپی
طی 4-8 هفته اول پس از جراحی برای روتاتور کاف پارگی ، بازوی آسیب دیده نباید بارگیری شود و شانه نباید فعالانه حرکت کند. با این وجود ، مهم است که شانه را تا آنجا که ممکن است تحریک کنیم تا تحرک به سرعت بازیابی شود و مفصل سفت نشود. 1. اسلایدهای میز برای این تمرین ، روی صندلی جلوی میز بنشینید.
یک ورق کاغذ را روی میز قرار دهید. دست شانه عمل شده را روی کاغذ قرار دهید و سپس ورق را تا جایی که بدون درد ممکن است از خود دور کنید. سپس آن را به سمت خود بکشید و کل روش را 15 بار تکرار کنید.
2. بسیج از کتف صاف و قائم بایستید. بازوها به آرامی در کنار بدن آویزان هستند. اکنون تیغه های شانه خود را بدون کشش بازوها جمع کنید. این وضعیت را به مدت 2 ثانیه نگه دارید و سپس به حالت اولیه برگردید. 2 بار تمرین را با 10 تکرار انجام دهید.
مراقبت های بعدی از یک عمل جراحی
درمان بعد از عمل برای a روتاتور کاف پارگی معمولاً در 24 ساعت اول پس از جراحی آغاز می شود. هدف این است که بازیابی مفصل شانه به قابلیت عملکرد آن در اسرع وقت و پشتیبانی از روند بهبود تا حد ممکن. در ابتدا ، برنامه درمان پیگیری شامل روشهای درمانی مانند لنف تخلیه برای جلوگیری از تورم بیش از حد مفصل ، و همچنین تمرینات غیرفعال که در آن بازوی جراحی شده توسط فیزیوتراپیست به آرامی حرکت می کند.
بسته به شدت آسیب و اقدامات جراحی که ضروری شده است ، همچنین می توان از آتل حرکتی شانه استفاده کرد ، که می تواند برای هر بیمار تنظیم شود و سپس به طور کنترل شده بازو را به صورت کنترل شده حرکت دهد تا شانه تحریک شود. بسته به مدت زمان بی حرکتی شانه ، پس از درمان عمدتا شامل تمرینات غیرفعال است ، در نتیجه یک فیزیوتراپیست مفصل را حرکت می دهد تا از چسبندگی و محدودیت های حرکتی جلوگیری کند. هنگامی که بازو اجازه حرکت مجدد دارد ، قسمت فعال پس از درمان آغاز می شود ، که عمدتا شامل تمریناتی برای بسیج ، تقویت و تثبیت است ، که شدت آن با توجه به پیشرفت بیمار تا زمان افزایش تا زمان بارگذاری کامل و عملکرد ، افزایش می یابد. دوباره به دست آورد برای اطلاعات دقیق لطفا به مقاله مراجعه کنید: MTT پس از پارگی روتاتور کاف
