لوزه های متورم با وجود آنتی بیوتیک
اگر ، با وجود آنتی بیوتیک ها، چرکی است ورم لوزه بهبود نمی یابد ، قطعاً باید تشخیص بیشتری داده شود. بیماری های ویروسی ، از جمله غده فایفر تب، باید کنار گذاشته شود. آنتی بیوتیک ها برای بیماری های ویروسی بی اثر هستند.
در عوض ، حتی ممکن است افزایش عوارض جانبی نیز رخ دهد. هنگام مصرف به اصطلاح آمپی سیلین، یک بثورات پوستی، به اصطلاح اگزنتما ، می تواند ایجاد شود. این مسئله همچنین می تواند پس از اتمام آنتی بیوتیک درمانی نیز رخ دهد.
همچنین ممکن است آنتی بیوتیک تجویز شده علی رغم تشخیص تایید شده التهاب باکتریایی ، م effectiveثر نباشد. از آنجا که هر بدن به طور جداگانه نسبت به داروها واکنش نشان می دهد ، و بسیاری از داروهای مختلف وجود دارد آنتی بیوتیک ها، کاملاً ممکن است که در اولین تلاش آماده سازی مناسب انتخاب نشده باشد. تحت هیچ شرایطی نباید آنتی بیوتیک به طور مستقل قطع شود ، زیرا این امر می تواند منجر به عوارض شود.
در عوض ، باید با پزشک معالج مشورت شود و اقدامات بعدی با وی برنامه ریزی شود. علاوه بر این ، درمان از التهاب لوزه مزمن با آنتی بیوتیک ها معمولاً دیگر موفقیت آمیز نیست. این دارو اغلب به بافت بیمار نمی رسد. علاوه بر این ، آنتی بیوتیک ها برای آلرژی و به اصطلاح سندرم کاوازاکی بی اثر هستند.
مواد مخدر
تجویز دارو بستگی به علت آن دارد لوزه های متورم، علائم همراه ، بلکه در سن و به طور کلی نیز وجود دارد شرط شخص مورد نظر اگر لوزه های متورم بخشی از التهاب باکتریایی هستند و تب در همان زمان اتفاق می افتد ، درمان با آنتی بیوتیک ها ممکن است توصیه شود اینکه کدام آنتی بیوتیک استفاده شود به معیارهای مختلف بستگی دارد.
پنی سیلین V اغلب توصیه می شود. در صورت پنی سیلین آلرژی ، به اصطلاح سفالوسپورین ها می تواند استفاده شود. در موارد دیگر به اصطلاح ماکرولیدها استفاده می شود.
در موارد خاص به اصطلاح کلیندامایسین نیز استفاده می شود. اگر لوزه های متورم ناشی از یک بیماری ویروسی است ، این داروها توصیه نمی شوند. در عوض ، ضد التهاب و درد-کاهش داروها می تواند اثر تسکین دهنده ای داشته باشد. با این حال ، اگر یک باکتری است فوق عفونی علاوه بر التهاب ویروسی ، آنتی بیوتیک ها ، اصطلاحاً تتراسایکلین ها ، نیز توصیه می شوند.
