اخیراً گزارش ها در رسانه ها در مورد قلدری در مدرسه در حال انباشت است. اما قلدری ، که می تواند به عنوان "حمله" و "حذف" از انگلیسی ترجمه شود ، پدیده جدیدی نیست. مدتی است که وجود دارد و در واقع زندگی روزمره بیرحمانه ای در بعضی از مدارس است. با این حال ، آنچه جدید است ، آگاهی در مورد موضوع و موارد پیشگیرانه بیشمار است معیارهای برای توانمندسازی دانشجویان ارائه می شود. قلدری یک مسئله جدی است. این فقط آزار و اذیت نیست بلکه نوعی وحشت روانی است که می تواند عواقب فاجعه باری را برای کل شخصیت قربانی و سلامت.
قلدری خشونت برای روح است
قلدری می تواند در اشکال و سنین مختلفی وجود داشته باشد و نباید با بحث در میان کودکان و نوجوانان ، که بخشی از بزرگ شدن است ، اشتباه گرفته شود. این بدان دلیل است که قلدری یک بحث یا اختلاف نظر صرف نیست ، بلکه روشی است برای از بین بردن اجتماعی فرد و رانندگی وی تا مرز ناامیدی طی چند هفته تا چند ماه یا حتی سالها.
غالباً قربانیان حتی از اینکه قلدری نسبت به آنها انجام شده و از شدت شرمساری احساس گناه می کنند ، خصوصاً دانش آموزان معمولاً جرات اعتماد به والدین ، معلمان یا افراد نزدیک خود را ندارند. با این حال ، قلدری یک مسئله جدی است که نیاز به حساسیت زیادی از طرف والدین و مربیان در برخورد با فرزندان و دانش آموزان خود دارد. فقط از طریق آموزش و فعال معیارهای آیا می توان در آینده از بروز زورگویی در مدرسه جلوگیری کرد.
عواقب گسترده ای برای سلامتی
خواه دانش آموزی با قلدری به صورت قلدری آشکار یا ظریف روبرو شود ، در هر صورت می تواند دانش آموز را از نظر روانی رنج دهد. فشار و همچنین استرس جسمی. عواقب ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- از دست دادن اشتها
- درد شکم و سردرد
- کابوس ها
- بیخوابی
- اضطراب ها
در بدترین موارد ، دانشجویان به خودکشی فکر می کنند یا حتی آن را انجام می دهند. اگر فرزندشان به طور ناگهانی نمی خواهد به مدرسه برود ، از کلاس ها پرش می کند و کاملاً خودش را رها می کند ، علاوه بر ناراحتی جسمی ، باید این یک هشدار دهنده برای والدین باشد. با این حال ، توصیه می شود والدین مستقیماً اما در عین حال با ملایمت و حساسیت در یک مورد مشکوک به این مسئله رسیدگی کنند.
والدین چگونه باید پاسخ دهند؟
اول از همه ، والدین باید اعتماد کامل کودک خود را جلب کنند. در هر صورت ، متخصصان به والدین توصیه می کنند که از تماس مستقیم با عاملان زورگویی یا حتی والدین آنها استفاده نکنند ، زیرا ممکن است حتی وضعیت را بدتر کند. اگر والدین مستقیماً با مجرمان صحبت کنند ، کودک خود بیشتر ضعیف می شود و هدف دیگری را به بزهکار ارائه می دهد.
اگر بحثی از والدین به والدین انجام شود ، مرتكبان معمولاً به دلیل رفتارشان توسط پدر و مادرشان مجازات می شوند و سپس عصبانیت خود را در مورد آن دوباره بر روی قربانی قلدری خود تخلیه می كنند ، تا یك حلقه معیوب ایجاد شود. بهتر است والدین قربانیان زورگویی به مدرسه اطلاع دهند و از خدمات مشاوره ای واجد شرایط مانند کارهای اجتماعی مدرسه یا مشاوره روانشناسی مدرسه استفاده کنند.
حتی اگر مثلاً توسط بچه های خود بچه ها مورد آزار و اذیت قرار نگیرند ، بلکه توسط معلمان مورد آزار و اذیت قرار بگیرند ، والدین ابتدا باید با مدرسه تماس بگیرند حکومت و در حالت ایده آل با والدین دیگر نیروها را متحد کنید.
از زورگویی جلوگیری کنید
بسیاری از مدارس برای تقویت احساس گروه و ایجاد آموزش مهارتهای اجتماعی و آموزش ضد پرخاشگری به عنوان پیشگیری ، گروههای ضد قلدری را تشکیل داده اند معیارهای علیه قلدری. این به دانش آموزان قدرت می بخشد و روش هایی را برای محافظت از خود در برابر حمله به شخصیت خود به آنها می آموزد.
در آموزش ضد پرخاشگری ، به دانش آموزان آموزش داده می شود که چگونه احساسات (مانند عصبانیت یا غم) را بدون استفاده از خشونت مرتفع کنند. دلیل این امر این است که مرتکبان زورگویی اغلب حس عدالت کاملاً ناقص دارند. آنها باید یاد بگیرند که بیرون کشیدن عصبانیت خود از دیگران راهی نیست.
