مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری عصبی است که می تواند به اشکال مختلف پیشرفت کند. مزمن و پیشرونده است. حملات مکرر وجود دارد یا بیماری سیر تدریجی را طی می کند.
این یک واکنش خود ایمنی در برابر میلین بدن است - لایه عایق آن اعصاب. التهاب می تواند غلاف های میلین اطراف آن را از بین ببرد اعصاب و به اصطلاح پلاک تشکیل می دهند. این می تواند به طور متمرکز در مغز بلکه در محیط اعصاب و منجر به نقص های عصبی شود.
اختلالات حساسیت ، اختلالات حسی ، ضعف عضلانی یا آتاکسی (حرکات کنترل نشده) ، همچنین مثانه اختلال در عملکرد یا اختلال در عصب باصره ممکن است علاوه بر دارودرمانی ، درمان فیزیوتراپی در MS بسیار مهم است تا بتواند از دست دادن عملکرد را برای بیشتر مدت ممکن محدود کند و یا مکانیسم های جبران را ایجاد کند. اگر دوست دارید در مورد علائم آن بیشتر بدانید اسکلروز متعدد، ما صفحه خود را در موارد زیر توصیه می کنیم: علائم مولتیپل اسکلروزیس بیماری دیگر اعصاب محیطی است پولیروپاتی. اگر می خواهید در این مورد بیشتر بدانید ، لطفاً این مقاله را بخوانید:
- فیزیوتراپی برای نوروپاتی یا دلایل ایجاد پلی نوروپاتی
رفتار
بیمارانی که از اسکلروز متعدد اغلب نسخه ای برای "فیزیوتراپی (CNS) بر اساس نورولوژیک" دریافت می کنند. این امر همچنین می تواند به عنوان نسخه طولانی مدت خارج از حالت عادی تجویز شود. مفاهیم درمانی مختلفی وجود دارد که پزشک می تواند آنها را تجویز کند و براساس آن درمان ساخته می شود.
نمونه های کلاسیک Vojta درمانی ، PNF یا Bobath است. در Vojta درمانی ، نقاط مختلف رفلکس که به طور دقیق مشخص شده فعال می شوند در حالی که بیمار در وضعیت شروع تجویز شده قرار دارد. از این فعال سازی می توان برای یادآوری الگوهای حرکتی خاصی استفاده کرد که می تواند باعث ایجاد تن عضلانی در بدن شود و بهبود یابد اسپاسم یا آتاکسی
اهداف
هدف کلی فیزیوتراپی برای بیماران ام اس بهبود یا حفظ توانایی بیمار در کنار آمدن با زندگی روزمره به طور مستقل ، بهبود و حفظ تحرک است. برای این منظور ، افزایش حس عمقی هدف قرار گرفته است. خودآزاری ادراک شخصی است که توسط حسگرهای پوست ایجاد می شود ، تاندون ها، رباط ها ، عضلات و مفاصل.
خوب حس عمقی اغلب بهبود می یابد اسپاسمو تعادل مشکلات نیز قابل اصلاح است. مورد دوم نیز هدف از درمان MS است: بهبود تعادل و هماهنگی، به عنوان مثال از طریق آموزش راه رفتن. ثبات همچنین یک تمرکز مهم است که باید در درمان فیزیوتراپی بهبود یابد.
اگر بیمار بتواند صندوق عقب را ثابت نگه دارد ، اغلب با تغییر صدا همراه است. از آنجا که بیماری ام اس نیز ایجاد می کند اسپاسم، آتاکسی یا فلج ، تنظیم تن تنه با استفاده از تکنیک های عصبی خاص به منظور اطمینان از عملکرد طبیعی و فیزیولوژیکی عضلات ضروری است. فلج یا اسپاستیسیته همچنین باعث مشکلات ارتوپدی می شود مفاصل دیگر از نظر فیزیولوژیکی استفاده نمی شوند.
در اینجا مهم است که مفاصل انعطاف پذیر و عملکردی توسط بسیج و کشش. روش درمانی برای بیماران MS نیز بسیار فردی است و می تواند با بیمار سازگار شود ، به عنوان مثال کف لگن آموزش می تواند یکپارچه شود ، انتقال به عنوان مثال از حالت نشسته به حالت ایستاده یا سایر مطالب زندگی روزمره می تواند به صورت هدفمند بهبود یابد. بیمار باید در روند تعیین هدف گنجانده شود.
