فیزیوتراپی برای تفاوت در طول پا

A پا اختلاف طول اصطلاح عمومی برای دو طول متفاوت پا است. یک کالبدشناسی وجود دارد پا اختلاف طول ، که در آن یک پا به دلیل رشد استخوان کوتاه تر از دیگری است و محور عملکردی پا ، که در آن یک پا به دلیل اختلاف عضلانی بار بیشتری دارد. آناتومیک پا اختلاف طول را می توان با کفی ، عملکردی اصلاح کرد اختلاف طول پا توسط بسیج و تکنیک های عضلانی. آ اختلاف طول پا میتواند منجر به .. شود انحراف لگن، که کل استاتیک بدن را تحت تأثیر قرار می دهد. اختلاف طول پا معمولاً فقط از طریق علائم همراه مانند کمر آشکار می شود درد، درد مفصل ران ، زانو یا درد پا یا از طریق الگوی راه رفتن ناهموار با ساییدگی و پارگی مربوط به کفش.

تن درمانی

در فیزیوتراپی برای اختلاف طول پا، ابتدا نوع اختلاف طول پا مشخص می شود. اگر بیمار معاینه دقیق از پزشک دریافت نکرده باشد ، با اندازه گیری طول ها ، می توان نوع اختلاف طول پا را در فیزیوتراپی تعیین کرد. برای طول پا آناتومیک ، درمانگر از تروکانتر ماژور اندازه گیری می کند ران به سمت malleolus lateralis (بیرونی مچ پا).

برای طول عملکردی پا ، درمانگر از ستون فقرات قدامی ایلیاک فوقانی (نقطه برجسته قدامی در استخوان لگن) تا ملاقه داخلی اندازه گیری می کند. با این حال ، تنها اختلاف بیشتر از 6 میلی متر می تواند اختلاف طول پا باشد. اگر اختلاف آناتومیکی در طول پا وجود داشته باشد ، به جز کفی ها در درمان نمی توان کاری انجام داد.

با تفاوت عملکرد پا ، وضعیت متفاوت است. با بلند کردن هر دو پاشنه ، درمانگر می تواند طول بین پا را مقایسه کند. با این کار ، او از طرف مشکل بیمار هدایت می شود.

اگر این نشان می دهد درد در ناحیه لگن در سمت چپ ، درمانگر به نظر می رسد که آیا سمت چپ کوتاه تر یا بلندتر از سمت راست است. اگر کوتاهتر باشد ، او ران را به حداکثر خم شدن تحریک می کند ، جمع کردن و چرخش خارجی، و بیش از یک موقعیت چرخش خارجی ، پا را به سمت کشش می کشد. سپس درمانگر دوباره طول پا را بررسی می کند.

اگر طول پاها جبران شده باشد ، می توان با بسیج لگن ، درمان بیشتر را انجام داد. در صورت ادامه کوتاه شدن ، لگن باید با دستکاری صاف شود. اگر پا بلندتر باشد درد از طرف دیگر ، درمانگر پا را به حداکثر کشش تحریک می کند ، ربایش و چرخش داخلی و در حالی که چرخش داخلی را نگه داشته است ، پا را در کنار پای دیگر می کشد.

نتیجه همان کوتاه شدن پا است. با پیشرفت روش ، لگن متحرک شده و احتمالاً دستکاری می شود. بسیج را می توان در موقعیت جانبی یا در حالت مستعد یا خوابیده به پشت قرار داد و سپس با کمک مفصل ران انجام داد.

استاتیک کلی بیمار نیز باید در نظر گرفته شود و با تحرک زانو ، پا و ستون فقرات بهبود یابد. اگر اسکولیوز وجود دارد ، باید توسط تمرینات خاصی آموزش داده شود. برای این منظور باید طرف ضعیف تقویت شود و طرف قوی کشیده شود.

اگر تونس افزایش یافته (تنش عضلانی) در عضلات پا و پشت دیده شود ، باید این حالت آزاد شود. تن را می توان با تکنیک های بافت نرم ، محلول جذاب یا ماساژ چنگ زدن اگر عدم تعادل عضلانی نیز در ناحیه پاها وجود داشته باشد ، باید با تمرینات خاصی این مشکل را اصلاح کنید.