OP
اگر علائم آن تاندون آشیل التهاب بسیار شدید است ، اگر فرد مبتلا یک ورزشکار رقابتی باشد یا اگر تاندون آشیل از قبل دچار التهاب مزمن شده باشد ، جراحی به عنوان جایگزینی برای درمان محافظه کارانه توصیه می شود. در واقع دو روش ممکن برای جراحی وجود دارد تاندون آشیل التهاب: 1. حذف بافت همبند و زیرسازی های ملتهب در این عمل ، جراح بافت ضخیم شده مزمن را از بین می برد تاندون آشیل، از جمله بورس های آسیب دیده و بافت همبند. 2.
تقویت مصنوعی تاندون آشیل اگر تاندون آشیل ملتهب قبلاً پاره شده باشد ، یک گزینه احتمالی ممکن است تقویت تاندون آسیب دیده باشد. در این حالت جراح تاندون آشیل را بخیه زده یا آن را کاملاً با پلاستیک جایگزین می کند. برای این کار ، وی یا از مواد خود بدن ، مانند بافت عضلات ساق پا ، یا از پلاستیک مصنوعی استفاده می کند.
فرقی نمی کند که کدام روش جراحی انتخاب شود ، با هر دو روش احتمال بهبودی بسیار خوب است. تاندون آشیل باید به مدت 4-8 هفته پس از عمل در یک آتل مخصوص کاملاً بی حرکت باشد. فیزیوتراپی معمولاً در روز عمل انجام می شود و سپس جزئی جدایی ناپذیر از توان بخشی می شود.
مدت زمان
مدت زمان التهاب تاندون آشیل همیشه به پیشرفت فعلی بیماری و مدت زمان وجود مشکلات بستگی دارد. در مراحل اولیه بیماری ، ممکن است کافی باشد که 1-2 هفته از ورزش پرهیز کرده و در عین حال انجام ویژه انجام شود کشش و تمرینات تقویتی برای تاندون آشیل. با این حال ، اگر بیماری برای مدت طولانی تری وجود داشته باشد و پیشرفت بیشتری داشته باشد یا حتی یک عمل جراحی ضروری باشد ، ممکن است فرد مبتلا مجبور باشد چندین هفته یا حتی ماه ها با التهاب تاندون آشیل و مراقبت های بعدی آن مبارزه کند.
خلاصه
همه در همه، تاندونیت آشیل یک بیماری قابل پیشگیری است ، اما به راحتی قابل درمان است. روند طولانی درمان در موارد پیچیده نیاز به صبر و استقامت زیادی از بیماران دارد. با این حال ، اگر تمرینات و توصیه های آموخته شده در حین فیزیوتراپی به طور مداوم دنبال و اعمال شود ، بیمار شانس بهبودی خوبی دارد و در عین حال ابزارها و آگاهی بدن را برای جلوگیری از مشکلات بعدی در اختیار دارد. علاوه بر این بیش از هر چیز گرم شدن گسترده و کشش قبل و بعد از فعالیت ورزشی. همچنین مهم است که شما به سادگی قبول نکنید درد از مشکلات موجود است ، اما این که شما علت آن را یک دکتر روشن کرده اید.
