فیزیوتراپی برای آسم

آسم یکی از شایع ترین آن است ریه بیماری ها و معمولا در رخ می دهد کودکی. با درمان مناسب می توان با آسم به خوبی زندگی کرد و حملات آسم را می توان در سن بزرگسالی به وضوح کاهش داد. آسم (یا آسم برونش) اغلب به دلیل تنگی مجاری تنفسی با تنگی نفس ناگهانی مشخص می شود.

این خود را در حمله ای نشان می دهد که می تواند برای چند دقیقه طول بکشد. باریک شدن راه های هوایی معمولاً پس از هر حمله کاملاً از بین می رود. بسته به شدت بیماری آسم ، ممکن است باریک باقی مانده باقی بماند ، سپس با دارو درمان می شود.

مداخله فیزیوتراپی

در آغاز درمان بیمار با آسم برونش، برای تشخیص دقیق فیزیوتراپیست مهم است. او توجه می کند به تنفس فرکانس ، جهت تنفس ، صداهای تنفسی ، شکل قفسه سینه ، وضعیت بیمار ، تن عضلات و موارد عمومی شرط. اطلاعات عمومی نیز مهم است ، از جمله دفعات حملات آسم ، وقوع در خانواده ، مدت و شدت حمله برای یافتن یک فرد ، درمان خوب مهم است.

فیزیوتراپی برای آسم را می توان به 2 مرحله تقسیم کرد. مرحله حاد بلافاصله پس از حمله آسم و فاز دیررس ، که زمان بین حملات آسم را توصیف می کند. در مرحله حاد فیزیوتراپی برای آسم ، آموزش بیمار مهم است.

معمولاً پزشک از قبل اطلاعاتی در مورد این بیماری دارد ، اما این اطلاعات می تواند عمیق تر شود. مهم است که ترس از حمله آسم را از بین ببرید و به بیمار آگاهی دهید که با آرامش و رعایت برخی توصیه ها می تواند بهترین کمک را به خود بکند. برای سهولت تنفس، مستقیماً در هنگام حمله آسم ، وضعیت نشسته توصیه می شود ، در این حالت بازوها بر روی زانوها قرار می گیرند تا نیرویی که قسمت بالای بدن باید وارد کند تا هوای کافی به ریه ها وارد شود ، به پاها منتقل شود.

به همین ترتیب باید وضعیت ایستاده ای را نیز انتخاب کرد که در آن بیمار آسم با دستان خود را به دیواره تکیه داده یا مانند حالت نشسته آرنج خود را روی زانوها قرار دهد. برای کاهش تنگی نفس مهم است که تا حد ممکن نفس عمیق بکشید. علاوه بر این ، بیمار مبتلا به آسم به طور کلی آرام می گیرد ، که می تواند توسط فیزیوتراپیست با نوازش اندام ها انجام شود ، آموزش اتوژنیک، سفرهای رویایی یا تمرینات ساده از راه تنفسی ، مانند تماس تنفس.

هدف این برنامه این است که به بیمار احتمالاً بسیار متشنج کمی استراحت دهید. درخلال این تمدد اعصاب مرحله می تواند به بیمار آموزش داده شود که به تنفس خود توجه کند ، که این مهم در دوره بعدی فیزیوتراپی آسم اهمیت خواهد یافت. از جالب توجه است که چگونه قفسه سینه, معده, بینی و دهان در حین رفتار کردن استنشاق و بازدم تنفس طبیعی باید از طریق باشد بینی و قفسه سینه با هر نفس بالا می رود و می افتد. سرعت تنفس به طور متوسط ​​12 تنفس در دقیقه است ، در بیمار آسم اندکی بعد از حمله البته به طور قابل توجهی افزایش می یابد.