انواع فیبر عضلانی | تحمل

انواع فیبرهای عضلانی

تحمل تا حدودی به توزیع رشته های عضلانی بستگی دارد. بین فیبرهای عضلانی با کشش آهسته تمایز قائل می شود. آنها بسیاری را در اختیار دارند میتوکندری، میوگلوبین ، دارای رنگ قرمز مایل به قرمز است و به ویژه برای آنها مهم است تحمل.

فیبرهای عضلانی با انقباض سریع پتانسیل بی هوازی بیشتری دارند. بنابراین غنی از فسفات و گلیکوژن هستند. برای عملکرد سریع کوتاه و فشرده از اهمیت بیشتری برخوردار هستند.

تبدیل از الیاف انقباض سریع به الیاف انقباض آهسته امکان پذیر و برگشت ناپذیر است. برعکس امکان پذیر نیست. توزیع الیاف FT و الیاف ST از نظر آناتومیک تعیین می شود. بنابراین دوومیدانی سرعت متولد می شوند و مسابقه دو ماراتون دونده ها آموزش می بینند.

روش های آموزش

همانطور که در بالا اشاره شد، تحمل به یک منطقه وسیع تقسیم شده است. بنابراین ، نمی توان عملکرد استقامتی را فقط با یک روش آموزش داد. در پیش زمینه هر آموزش هدف است.

روش های آموزش برای ورزش های استقامتی به چهار منطقه تقسیم می شوند. اینها نه تنها جهت گیریهای مختلفی در مناطق شدت ، بار و غیره دارند ، بلکه تأثیر برجسته روشهای منفرد بر ارگانیسم نیز هستند. قبل از شروع آموزش استقامت، با این حال ، a در حال اجرا تجزیه و تحلیل توصیه می شود برای تعیین سبک دویدن.

روش دائمی

همانطور که مدت زمان نام از قبل مشخص شده است ، این روش شامل عملکردهای استقامتی است که بدون وقفه تکمیل می شوند. در مدت زمان مشخصی مسافت مشخصی طی می شود. در روش مدت زمان ، از سه روش مختلف استفاده می شود.

روش فاصله

روش فاصله با وقفه های پاداش مشخص می شود. این یک بازسازی ناقص است. این به یک تغییر مداوم بین استرس و بهبودی می رسد و بنابراین به یک تنظیم تغییر می کند سیستم قلبی عروقی.

در طول بار ، یک کار فشار قلب افزایش می یابد و در وقفه ها ، یک حجم کار افزایش می یابد. این منجر به گسترش قلب داخلی (توسعه قلب ورزشی). روش فاصله به چهار روش مختلف تقسیم می شود.

روش تکرار

در مقایسه با روش فاصله ، روش تکرار منجر به بازسازی کامل در طول وقفه می شود قلب در ابتدای بار بعدی نباید بیش از 90-100 ضربه در دقیقه باشد. به سه روش تقسیم می شود

روش رقابت

در این روش استرس یکبار مصرف با ویژگی رقابتی وجود دارد. هدف دستیابی به حالتهای عملکردی سیستم ارگانها است که کاملاً قابل رقابت هستند. این روش بخصوص قبل از رویدادهای مهم مسابقه مورد استفاده قرار می گیرد تا بتوانید برای استرس آینده آماده شوید.

تشخیص عملکرد عملکرد

عملکرد استقامتی را می توان عملکردی تعریف کرد (به عنوان مثال مسافت) که می تواند در یک زمان خاص حاصل شود (به عنوان مثال 60 دقیقه). برای مقایسه بیشتر عملکرد استقامت ، آزمایشات مشخصی وجود دارد (به عنوان مثال کوپر ، PWC) برای توانایی استقامت.

آزمون کوپر با توجه به جنسیت و سن ، عملکرد استقامت را بر اساس تعداد متر طی شده در 12 دقیقه ارزیابی می کند. در پزشکی ، عملکرد استقامتی را نیز می توان با تعیین کرد ارگومتری با استفاده از پارامترهای خاص خون برای تعیین آزمایشات می توان استفاده کرد لاکتات غلظت ، نبض و فشار خون می تواند توسط نوار قلب تعیین شود و از اسپیرومتری برای تجزیه و تحلیل استفاده می شود ریه تابع. مقادیر همراه با خدمات ارائه شده و با در نظر گرفتن زمان ، اطلاعات دقیقی در مورد عملکرد استقامت بیمار ارائه می دهند.