چشم ها برآمدگی و خشکی دارند ، گلو احساس ضخیم شدن می کند و نبض به وجود می آید. زخم ها متورم هستند و انگشت مفاصل درد دکتر احتمالاً تشخیص می دهد "بیماری گریوس" با این حال ، این بیماری همچنین می تواند با علائم گسسته بیشتری ظاهر شود. این بیماری بر اساس اولین توصیف کننده های خود نام های بسیاری دارد - مانند گریوز ، پزشک مرسبورگ ، گریوز ، متخصص داخلی ایرلند ، یا فلاژانی ، جراح ایتالیایی. نام های رایج در جهان آنگلوساکسون "بیماری گریوس"و در بقیه اروپا" بیماری گریوز ".
بیماری گریوز چیست؟
بیماری گریوس یکی از بیماری های خود ایمنی که در آن مواد توسط تولید می شوند سیستم ایمنی بدن که نه تنها علیه مهاجمان خارجی بلکه علیه مواد خود بدن نیز هدایت می شوند.
این یک سوunction عملکرد است که می تواند عواقب مهلکی به همراه داشته باشد: ساختارهای آسیب دیده می توانند توسط اینها تغییر داده یا تخریب شوند "autoantibodies"تا دیگر نتوانند عملکرد خود را به درستی انجام دهند.
دفاع ایمنی را به اشتباه هدایت کرد
در بیماری گریوز ، این واحدهای دفاعی نادرست در درجه اول علیه سلولهای سطحی خاصی قرار دارند غده تیروئید. هورمون ها از مغز به طور معمول روی اینها متصل شوید تا به تیروئید بگویید بیشتر ترشح کند هورمون.
"اشتباه" آنتی بادی همان اثر را دارند و باعث تولید تیروئید می شوند هورمون که کاملاً از نیاز واقعی جدا شده اند. این منجر به علائم پرکاری تیروئید. شرط بنابراین به عنوان ایمنی نیز شناخته می شود پرکاری تیروئید.
La autoantibodies همچنین می تواند علیه دیگر بافتهای بدن هدایت شود و باعث واکنشهای موضعی همراه با تورم در آنجا شود. عضلات ، بافت های همبند و چربی چشم و زخم به خصوص تحت تأثیر قرار می گیرند.
دلایل بیماری گریوز
دلایل آن به طور مفصل تاکنون روشن نیست. با این حال ، فرض بر این است که چندین محرک با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. گمان می رود که علاوه بر عوامل ارثی و اختلالات در سیستم ایمنی ، جنبه های زیر نقش مهمی داشته باشد:
- عفونت با ویروس یا باکتری
- عوامل محیطی مانند ید یا سیگار کشیدن
- عوامل روانشناختی مانند فشار و تغییرات هورمونی (به عنوان مثال ، در دوران بلوغ ، بارداری or يائسگي).
بیماری گریوز اغلب همراه با سایر موارد رخ می دهد بیماری های خود ایمنی، به عنوان مثال، دیابت ملیتوس نوع 1 ، مزمن آرتروز یا شکل خاصی از گاستریت (ورم معده نوع A).
زنان 8 تا 10 برابر بیشتر از مردان در معرض این بیماری هستند. تخمین زده می شود که حدود 1 تا 6 درصد از جمعیت کشورهای صنعتی غربی را تحت تأثیر قرار دهد. این بیماری معمولاً در سنین 30 تا 50 سالگی شیوع می یابد ، اگرچه حتی کودکان نیز می توانند بیمار شوند. در برخی از خانواده ها ، این بیماری به صورت خوشه ای رخ می دهد و نشان دهنده یک م componentلفه ارثی است.
