عفونت روتاویروس

حاد اسهال و استفراغ (گاستروانتریت) ناشی از روتاویروس (ICD-10 A08.0: انتریت ناشی از روتاویروس) یک بیماری عفونی دستگاه گوارش است (دستگاه GI ؛ (RV) اسهال و استفراغ، RVGE).

روتا ویروس ها از خانواده Reoviridae هستند. هفت سروگروپ را می توان متمایز کرد ، زیرا ویروسهای سروگروپ A مهمترین گروه در سراسر جهان هستند.

خانواده Reoviridae متعلق به لیست آروب ویروس هایی است که توسط بندپایان (بندپایان) به انسان منتقل می شود.

روتاویروس ها عوامل مکرر ایجاد کننده آن هستند اسهال و استفراغ (عفونت های دستگاه گوارش). در کودکان ، آنها شایع ترین علت عفونت های ویروسی روده هستند.

این بیماری متعلق به zoonoses ویروسی (بیماری های حیوانات) است.

مخزن اصلی ویروس انسان است. ویروس های روتا ویروس که در حیوانات اهلی و مزرعه اتفاق می افتد فقط نقش جزئی در بیماری انسان دارند.

روتا ویروس بسیار مسری است!

تجمع فصلی بیماری: روتاویروس عفونت ها بیشتر در ماه های فوریه تا آوریل رخ می دهد.

انتقال پاتوژن (مسیر عفونت) از طریق مدفوع دهانی است (عفونت هایی که در آن عوامل بیماری زای دفع شده با مدفوع (مدفوع) از طریق دهان (خوراکی) توسط عفونت اسمیر ، اما همچنین می تواند از طریق غذای آلوده و آلوده ایجاد شود آب.

انتقال از انسان به انسان: بله.

دوره کمون (مدت زمان عفونت تا شروع بیماری) معمولاً 1-3 روز است.

مدت بیماری معمولاً 2-6 روز است.

نسبت جنسیت: در کودکی، پسران کمی بیشتر از دختران تحت تأثیر قرار می گیرند. با این حال ، در نوجوانی و بزرگسالی ، زنان بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار می گیرند.

اوج فرکانس: این بیماری عمدتا بین ماه 6 زندگی و سال دوم زندگی رخ می دهد. اوج سنی دیگر پس از 2 سالگی مشاهده می شود.

بروز (فراوانی موارد جدید) تقریباً 67 مورد در هر 100,000 نفر جمعیت در سال است.

مدت زمان ابتلا (مسری بودن) معمولاً تا 8 روز پس از پایان علائم ادامه دارد.

عفونت روتاویروس یک ایمنی خاص سروتیپ برجای می گذارد که دوام ندارد.

دوره و پیش آگهی: به ویژه در نوزادان و کودکان خردسال ، خطر ابتلا به این بیماری وجود دارد کم آبی بدن (کمبود مایعات) به دلیل اسهال و استفراغ. اغلب ، درمان بستری (حکومت of تزریق) ضروری می شود

واکسیناسیون: یک ماده محافظتی واکسیناسیون علیه روتاویروس در دسترس است. واکسیناسیون روتاویروس یک واکسیناسیون منظم است (واکسیناسیون استاندارد) ، یعنی همه نوزادان از هفته 6 زندگی باید واکسینه شوند.

در آلمان ، اگر شواهد نشان دهنده عفونت حاد باشد ، تشخیص مستقیم یا غیرمستقیم پاتوژن با توجه به قانون محافظت در برابر عفونت (IfSG) گزارش می شود.