تعریف
عضله صاف نوعی عضله است که در بیشتر اندام های توخالی انسان یافت می شود و به دلیل ساختار خاص خود ، بدون صرف انرژی زیاد قادر به کار بسیار موثر و مستقل است.
امکانات
عضله صاف نام خود را از آنجا گرفت که به وضوح با نوع دیگر عضله متفاوت است ، یعنی عضله ای که عمدتا در عضلات اسکلتی یافت می شود و به آن گفته می شود. عضله مخطط. این به این دلیل است که در زیر نور قطبش ، این عضلات به دلیل آرایش منظم ، بصورت مخطط هستند پروتئین ها اکتین و میوزین. از آنجا که این نظم منظم در عضلات صاف وجود ندارد ، سلولهای عضلانی حتی در زیر نور قطبش در اینجا یکدست به نظر می رسند.
ساختار عضله صاف
به طور معمول ، سلولهای عضلات صاف ، که به آنها میوسیت نیز گفته می شود ، دوکی شکل هستند و قطری در حدود 5 تا 8 میکرومتر دارند. با این حال ، این البته به وضعیت سلول بستگی دارد: در عضله منقبض ، سلول ها کمی ضخیم تر از عضله شل هستند. طول سلولهای عضلانی به ویژه بسیار متفاوت است ، نه تنها به دلیل حالت منقبض ، بلکه به محل سلول نیز بستگی دارد.
In خون عروقبه عنوان مثال ، سلولها بطور متوسط فقط 15 تا 20 میکرومتر طول دارند ، در سایر اندامها می توانند تا 200 یا 300 میکرومتر طول داشته باشند ، و در رحم سلولهای عضلانی یک زن باردار حتی می تواند تا 600 میکرومتر از طریق روشهای خاص سازگاری طول بکشد. هسته های عضله صاف معمولاً تا حدودی کشیده هستند و به طور معمول در وسط سلول قرار دارند ، دقیقاً مانند اکثر اندامک های سلول (شبکه آندوپلاسمی ، میتوکندری, ریبوزومها، و غیره.). رشته های اکتین و میوزین ، همانطور که در بالا ذکر شد ، در سیتوپلاسم این سلولهای عضلانی نیز با غلظت زیاد وجود دارد ، اما تحت ساختار دقیق مانند سلولهای عضلانی مخطط قرار ندارند.
در اینجا ، آنها کم و بیش بی نظم و کم و بیش از طریق سلول عضلانی عبور می کنند ، در نتیجه آنها به اجسام به اصطلاح متراکم درون سیتوپلاسم و پلاک های لنگر در لبه سلول متصل می شوند. این آرایش به این معنی است که یک سلول منفرد و در نتیجه کل عضله می تواند در هنگام انقباض نسبت به عضله مخطط شده منقبض شود. هر سلول جداگانه توسط پوستی نازک ، لایه پایه احاطه شده است. معمولاً چندین سلول خود را به گروه های کوچک ، بسیار بسته بندی شده یا به صورت بسته های کوچکتر ، می چینند.
