سیلیمارین (عصاره میوه خار مریم): تعریف ، متابولیسم ، فراهمی زیستی

سیلیمارین یک عصاره میوه است و از آن می آید خار خار (Silybum marianum). این گیاه دارویی از خانواده ترکیبی (Asteraceae) ، زیرخانواده Carduoideae است. با ارتفاع ساقه از 20 سانتی متر تا 150 سانتی متر ، گیاه سالانه تا دوسالانه به راحتی توسط برگ های مرمر سبز و سفید و گل بنفش قابل تشخیص است. شیر خردل ترجیحاً در خاک خشک و سنگلاخی رشد می کند و در شمال آفریقا ، آسیای صغیر ، جنوب روسیه و منطقه مدیترانه یافت می شود. این گیاه در اتریش ، مجارستان ، آلمان ، آرژانتین ، ونزوئلا و چین. میوه های قهوه ای سیاه و سفید از خار خار شامل 20٪ تا 30٪ روغن غنی از چربی با محتوای اسید لینولئیک بالا ، 25٪ تا 30٪ پروتئین ، 1.5٪ تا 3٪ سیلیمارین و همچنین فیتواسترول ها و ضایعات. کمپلکس سیلیمارین متشکل از فلاوانولیگنان سیلیبین (یا سیلیبینین) ، سیلیکریستین ، سیلیدیانین ، ایزوسیلیبین و تاکسیفولین فلاوانونول است. سیلیبین با 40 تا 70 درصد بیشترین نسبت را به خود اختصاص داده و بیشترین فعالیت بیولوژیکی را دارد.

سوخت وساز

پس از مصرف خوراکی ، سیلیمارین 20 تا 50 درصد جذب می شود. فلاوانولینان ها با سولفات و اسید گلوکورونیک در محلول آمیخته می شوند کبد و سپس وارد پلاسما شوید و صفرا. بعد از 4 تا 6 ساعت ، حداکثر پلاسما غلظت با 1.3/1.7 میکروگرم در میلی لیتر تا 80/XNUMX میکروگرم در میلی لیتر رسیده است. XNUMX٪ سیلیمارین از بدن دفع می شود صفرا و تقریباً 10٪ وارد می شود گردش خون روده ای (روده ای-کبد گردش).

فراهمی زیستی

La دسترسی به زیستی سیلیمارین کم است و به آن بستگی دارد غلظت و همچنین وجود مواد دیگر (مانند فلاونوئیدها، مشتقات فنلی ، پروتئین ها، توکوفرول ها و غیره). افزودن فسفاتیدیل كولین یا ß-سیكلودكسترین باعث می شود تا سیلیمارین بیشتر در دسترس باشد.