مولتیپل اسکلروزیس
این دقیقاً مانند یک ضربه، یک بیماری عصبی. بر خلاف a ضربه، دلایل دقیق این بیماری هنوز مشخص نیست - محققان تصور می کنند که این یک رویداد چند عاملی است. با این حال ، یک مشترک بین ضربه و MS در علل شناخته شده است.
این بدان معناست که فاکتور انعقادی XII مسئول احتقان وریدی در سکته مغزی است. در MS ، همان فاکتور انعقادی در خون در غلظت های بیشتر در هنگام حمله حاد در MS ، این فاکتور لخته شدن عامل آن است سیستم ایمنی بدن حمله به ساختارهای بدن.
از نظر بتن ، این بدان معنی است که لایه های غلاف رشته های عصبی در یک فرآیند التهابی آسیب می بینند ، به طوری که محرک های عصبی با اثر کمتری منتقل می شوند. ام اس همچنین به عنوان بیماری با بسیاری از چهره ها شناخته می شود ، زیرا علائم آن بسیار متنوع است. در بیشتر موارد ، علائم مشابه سکته مغزی است: ضعف عضلانی یا فلج ، اسپاسم، اختلال بینایی ، کاهش احساس ، اختلالات راه رفتن ، اختلالات گفتاری, مثانه و اختلالات تخلیه روده و احتمالاً اختلالات روانشناختی.
برخلاف سکته مغزی ، این علائم خیلی ناگهانی اتفاق نمی افتد بلکه در بیشتر موارد در عود رخ می دهد. به محض اینکه سکته مغزی با دارو و درمان برطرف شد ، علائم می توانند عقب نشینی کنند. در بیشتر موارد ، MS در ابتدا عود می کند و بهبود می یابد و بعداً به یک بیماری مزمن تبدیل می شود شرط. هیچ درمانی برای بیماری ام اس وجود ندارد ، اما علائم می توانند تحت تأثیر مثبت دارو ، فیزیوتراپی ، کاردرمانی و گفتاردرمانی. اگر می خواهید درباره علائم مولتیپل اسکلروزیس بیشتر بدانید ، ما صفحه ما را در این زمینه توصیه می کنیم: علائم مولتیپل اسکلروزیس
فیزیوتراپی پس از سکته مغزی
پس از سکته مغزی ، در 70٪ موارد آسیب های ناشی از آن مانند پارسی (فلج) ، اختلالات راه رفتن ، اختلالات بلع ، افسردگی or حافظه اختلالات یک درمان جامع ، متشکل از کاردرمانی ، روان درمانی, گفتاردرمانی و بنابراین فیزیوتراپی لازم است. هرچه درمان زودتر آغاز شود ، موفقیت آن بیشتر است.
اگر چه مغز آسیب قابل بازگشت نیست ، با درمان فشرده ، ساختارهای سالم مغز امکان یادگیری و به عهده گرفتن وظایف از مناطق آشفته را دارد. بنابراین ، همه روش های درمانی در بیمارستان آغاز می شود و در کلینیک توان بخشی و در صورت لزوم به صورت سرپایی در عمل ادامه می یابد. این مقاله همچنین ممکن است مورد توجه شما باشد: افسردگی فیزیوتراپی هدف مشخص را برای بازیابی ، بهبود و حفظ تحرک بیمار به بهترین شکل ممکن دنبال می کند. این امر نیاز به کار فشرده در زمینه های زیر دارد ، از جمله موارد دیگر: درک بدن ، تون عضلانی ، تعادل و هماهنگی، حالت و راه رفتن.
علاوه بر این ، فیزیوتراپی سعی دارد از بیماری های ثانویه مکرر مانند تغییر شکل وضعیت جلوگیری کند. با انجام این کار ، فیزیوتراپی براساس مرحله بیماری و علائم فعلی بیمار است. اگر بیمار در ابتدا هنوز در بستر بیماری باشد ، فیزیوتراپی سعی در تحریک نواحی دست نخورده دارد مغز، به عنوان مثال با حرکت منفعل اندام ها ، قرارگیری صحیح در رختخواب و ماساژ با استفاده از یک توپ خار یا برس.
تمرکز همیشه روی طرف آسیب دیده است تا عملکردهای باقیمانده در این قسمت به شدت آموزش ببینند. بسیاری از فیزیوتراپیست ها بر اساس مفهوم بوبات در توان بخشی سکته مغزی کار می کنند. این یکی از مفاهیم درمانی است که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. این هدف برای بازگرداندن تحرک بیمار بر اساس اصول فیزیولوژی مغز و اعصاب و ارتقا independence استقلال است. در صورت امکان ، بستگان بیمار در معالجه نقش دارند و به آنها توصیه می شود.
تمام مقالات این مجموعه:
