سوپرنتيژن ها

سوپرانتیژن ها چیست؟

یک سوپرانتی ژن در گروه آنتی ژن ها قرار دارد. این آنتی ژن ها ساختاری از کربوهیدرات ها، چربی ها ، پروتئین ها یا ترکیبی از آنها که می تواند توسط تولید شود باکتری or ویروس ها. آنتی ژن ها بدن انسان را قادر می سازند سیستم ایمنی بدن برای شروع پاسخ ایمنی از طریق اتصال به آنتی بادی. برخلاف آنتی ژن های طبیعی ، سوپرانتی ژن ها به یک مرحله متوسط ​​از پاسخ ایمنی وابسته نیستند. بنابراین سوپرانتیژن ها می توانند بلافاصله یک واکنش ایمنی بسیار شدید ، غیر خاص و بیش از حد مانند سم ایجاد کنند تکان سندرم (TSS).

یک سوپرانتیژن چه کاری انجام می دهد؟

اثر یک سوپرانتیژن را می توان تا حدی با اثر آنتی ژن های طبیعی مقایسه کرد. در هر دو مورد سیستم ایمنی بدن فعال شده و با پاسخ ایمنی پاسخ می دهد. در حالی که آنتی ژن های طبیعی واکنش ایمنی کنترل شده ای را القا می کنند ، که معمولاً منجر به مبارزه کافی با پاتوژن می شود ، یک سوپرانتی ژن منجر به فعال شدن گسترده سلول های ایمنی می شود که می تواند از طریق واسطه ها منجر به نقص گردش خون شود.

اثر عظیم سوپرانتی ژن ها به این دلیل است که ، در مقایسه با آنتی ژن های طبیعی ، توسط سلول های به اصطلاح ارائه دهنده آنتی ژن جذب نمی شوند و به قطعات کوچک تقسیم نمی شوند. در عوض ، آنها تمایل بسیار زیادی به چندین گیرنده در سطح سلولهای ایمنی مانند لنفوسیت های T دارند ، بنابراین یک مرحله تنظیم کننده سیستم ایمنی بدن. یک سوپرانتیژن همچنین می تواند چندین گیرنده را به طور هم زمان متصل کند ، که اثر آن را بیشتر می کند.

این در مقایسه با پاسخهای ایمنی طبیعی تا بیست برابر تعداد سلولهای ایمنی را فعال می کند. با این حال ، مانند هر فرآیند در بدن ، افزایش واکنش سلول های ایمنی بدن نیز می تواند با آزاد شدن شدید واسطه ها یا سیتوکین ها مانند اینترلوکین ها آسیب برساند. علاوه بر تأثیر آن به عنوان یک سوپرانتیژن ، می تواند به عنوان یک آنتی ژن طبیعی نیز پاسخ ایمنی کافی ایجاد کند.

ساختار یک سوپرانتیژن

سوپرانتیژن ها در گروه کروی قرار دارند پروتئین ها. این به این معنی است که آنها چندین دامنه دارند که هر بار تولید پروتئین به همان شکل جمع می شوند و کارهای خاصی را انجام می دهند. در مورد سوپرانتیژن ها ، چهار حوزه با عملکردهای مختلف مانند اتصال گیرنده ها و تنظیم فعالیت یک گیرنده وجود دارد.

از یک طرف ، یک گیرنده می تواند به سلولهای ارائه دهنده آنتی ژن متصل شود. از طرف دیگر ، گیرنده سلول T به اصطلاح روشن است لنفوسیت T. پس از اتصال دو سلول ، سوپرانتیژن واسطه های التهاب را آزاد می کند.