سندرم ایمپنجشن در ترکیب با بورسیت | نشانگان گیرافتادگی شانه

سندرم ایمپنجشن در ترکیب با بورسیت

بورس ملتهب نیز اغلب به توسعه نشانگان گیرافتادگی شانه در شانه سپس از این به عنوان بورسیت. بورسا در منطقه شانه قرار دارد تا بتواند آن را فراهم کند تاندون ها با نوعی یاتاقان کشویی تا آنها به استخوان مالیده نشوند و در نتیجه آسیب ببینند.

التهاب بورس در فضای subacromial (بورسیت subacromialis) معمولاً به دلیل فرایندهای سایش دژنراتیو است تاندون supraspinatus به دلایل فوق الذکر التهاب بورس منجر به عدم انجام وظیفه واقعی خود (محافظت از تاندون) و چسبندگی می شود. تاندون supraspinatus اکنون دیگر توسط بورس محافظت نمی شود ، اما در عوض منقبض شده و بیشتر آسیب می بیند.

اگر این التهاب ادامه یابد ، آسیب به تاندون می تواند منجر به پارگی شود. پیامد میان مدت این فرآیند به اصطلاح "شانه منجمد" خواهد بود - شانه به دلیل روند التهاب کاملاً بی حرکت می شود. باید جلوی این کار گرفته شود.

هنگامی که بازو به سمت بالا حرکت می کند یا هنگامی که جراح ارتوپد آزمایش می کند تا از بین برود ، آزمایش های معمول مثبت است ، زیرا التهاب و به دام افتادن تاندون supraspinatus باعث انقباض علامتی در زیر شده است آکرومیون. روش درمانی در اینجا از بین بردن روند التهابی است. با تزریق استروئیدها و استفاده از آن می توان این عمل را محافظه کارانه انجام داد ایبوپروفن یا ولتارن

علاوه بر این ، برای بازیابی تحرک کامل شانه ، فیزیوتراپی که مرحله به مرحله افزایش می یابد ، توصیه می شود. در صورت عدم موفقیت در درمان ، برداشتن جوش بورس ملتهب و بافت نرم توصیه می شود. در صورت لزوم ، ممکن است مجبور به برداشتن قسمت هایی از تاندون فوق اسپیناتوس نیز باشید ، زیرا این موارد به دلیل تحریک مزمن و التهاب آسیب دیده و دیگر به اندازه کافی قوی نیستند. . در این حالت بازسازی یا عمل انتقال عضله نشان داده می شود.

  • Clavicle
  • آکرومیون (سقف شانه)
  • فاصله بین سر استخوان بازو و آکرومیون
  • استخوان بازو (استخوان بالای بازو)
  • مفصل شانه (Articu- latio glenohumerale)

این بیماری یک تغییر مرتبط با سایش (از بین برنده) در اصطلاحاً تاندون سوپرااسپیناتوس است. این تغییر نتیجه گرفتگی در ناحیه عضلات چرخاننده شانه بازو است که به آن معروف است روتاتور کاف، و بورسا (= bursa subacromialis) که در بالای آن قرار دارد. درد نتیجه انقباض بین سر از استخوان بازو و آکرومیون و ligamentum acromio-claviculare بالای آن.

فاصله بین سر of استخوان بازو و آکرومیون معمولاً با استفاده از یک تعیین می شود اشعه ایکس یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی. در زمینه تعیین ، از ارتفاع شانه به عنوان فاصله آکرومیو-بازو ، فاصله بین استفاده می شود سر of استخوان بازو و آکرومیون که در حالت ایده آل باید بیشتر از 10 میلی متر باشد. این فاصله 10 میلی متر به عنوان حداقل بعد در نظر گرفته می شود ، که باید از خرد شدن بافتهای نرم در این بین جلوگیری کند ، یعنی روتاتور کاف و بورس subacromial.

اگر این منطقه کوچکتر باشد ، احتمال وقوع نشانگان گیرافتادگی شانه افزایش. بلند شدن جانبی بازو (= ربایش) با کشیدن روتاتور کاف، به ویژه از طریق عضله فوق نخاعی. در طی این حرکت ، سر استخوان بازو زیر آکرومیون می لغزد ، در نتیجه هم خود روتاتور کاف و هم بورسا (bursa subacromialis) به زیر آکرومیون می لغزند.

این فرآیند فیزیولوژیکی طبیعی تلقی می شود ، به طوری که معمولاً فضای کافی برای این جابجایی ها وجود دارد. اگر ، به دلایل مختلف ، فضای کافی وجود نداشته باشد ، به اصطلاح نشانگان گیرافتادگی شانه، سندرم تنگ شدن زیر آکرومیال رخ می دهد. مسئله در اینجا این است که مالش مداوم روتاتور کاف به آکرومیون می تواند باعث آسیب دائمی روتاتور کاف شود ، که در حالت نهایی نیز می تواند باعث پارگی کامل کاف شود. بسته به علت و محلی بودن محل برخورد ، بین اشکال مختلف در ناحیه شانه تمایز قائل می شوند که البته به شناخت دقیق تری از آناتومی شانه احتیاج دارند.