سندرم پریشانی تنفسی بزرگسالان (ARDS ؛ انگلیسی سندرم پریشانی تنفسی بزرگسالان (حاد)) - محاوره ای نامیده می شود شوک ریه - (سندرم پریشانی تنفسی بزرگسالان (حاد) ؛ مترادف ؛ سندرم پریشانی تنفسی بزرگسالان [ARDS] ؛ ARDS [سندرم پریشانی تنفسی بزرگسالان] ؛ سندرم پریشانی تنفسی ؛ سندرم پریشانی تنفسی بزرگسالان [ARDS] ؛ سندرم پریشانی تنفسی ؛ غشاهای هیالین در بزرگسالان ؛ ریه نارسایی پس از شوک؛ نارسایی ریوی پس از ضربه ؛ سندرم پریشانی تنفسی در بزرگسالان ؛ ICD-10-GM J80) توضیح می دهد نارسایی حاد تنفسی در قبلا ریه-افراد سالم
ویژگیهای اصلی ARDS هیپوکسی شدید (اکسیژن محرومیت) و نفوذ دو طرفه ریوی (مهاجرت دو طرفه سلولهای التهابی به ریه بافت).
ARDS بر اساس تعریف برلین (انجمن پزشکی مراقبت های ویژه اروپا ، انجمن قفسه سینه آمریکا ، انجمن پزشکی مراقبت های ویژه) تعریف شده است (طبقه بندی زیر را ببینید).
داده های مربوط به بروز (فراوانی موارد جدید) بین 5 تا 50 مورد در 100,000 نفر در سال (در آلمان) متغیر است. با در نظر گرفتن شدت بیماری ، میزان ARDS شدید حدود 1.5 مورد در هر 100,000 نفر در سال و بروز ARDS خفیف حدود 89 مورد در هر 100,000 نفر در سال است.
دوره و پیش آگهی: پیش آگهی بستگی به موفقیت دارد درمان با توجه به بیماری زمینه ای و در زمان شروع درمان ARDS (هرچه زودتر ، بهتر). منظم الکل مصرف و بیماریهای خارج ریوی موجود پیش آگهی را بدتر می کند. استراتژی درمانی شناخته شده محافظ ریه است ("محافظ ریه") تهویه تا جایی که امکان دارد.
کشندگی (مرگ و میر نسبت به کل افراد مبتلا به این بیماری) تقریباً 10 for برای ARDS پس از سانحه بدون قفسه سینه تروما ، تقریباً 25 for برای ARDS پس از سانحه با ضربه قفسه سینه ، تقریبا 50 for برای ARDS parapneumonic و بیش از 80 for برای ARDS با سپسیس (سپسیس از خون) و تجزیه و تحلیل چندگانه.
