درمان | سندرم استیونز-جانسون

درمان

If سندرم استیونز-جانسون از مصرف داروی جدید بوجود آمده است ، باید فوراً قطع شود به طور کلی ، در صورت شناخته شدن و وجود احتمال ، باید از علت تحریک کننده خودداری شود. درمان فشرده مانند درمان سوختگی است: مایع تجویز می شود ، زخم ها درمان می شوند و در صورت لزوم عواقبی مانند خون مسمومیت (سپسیس) یا عفونت های باکتریایی با آن درمان می شوند آنتی بیوتیک ها. تجویز داروهایی که باعث ضعیف شدن دارو می شوند سیستم ایمنی بدن، از جمله کورتیزون، بحث برانگیز است و به طور کلی مورد استفاده قرار نمی گیرد. البته در موارد جداگانه ، ممکن است از گزینه های درمانی دیگر نیز استفاده شود.

مدت زمان

هیچ قاعده کلی در مورد مدت زمان وجود ندارد سندرم استیونز-جانسون طول می کشد. مدت زمان آن به طور عمده به سرعت شروع درمان و عملکرد درمانی بستگی دارد. به عنوان یک قاعده ، چند روز تا هفته می توان انتظار داشت.

دوره چیست؟

بیماران مبتلا غالباً از احساس بسیار شدید بیماری رنج می برند و به شدت بیمار هستند. بنابراین تشخیص مهم است سندرم استیونز-جانسون در مراحل اولیه و برای درمان سریع آن در بعضی موارد بیماری نیز می تواند سیر بسیار سختی را طی کند. این شکل شدید سندرم استیونس-جانسون به عنوان نکرولیز اپیدرمال سمی (TEN) شناخته می شود.

پیش آگهی چیست؟

سندرم استیونز-جانسون یک بیماری بسیار جدی است. در برخی موارد ممکن است سیر بسیار سختی را طی کند. بسته به شدت بیماری ، احتمال مرگ ناشی از بیماری از 6٪ در فرم خفیف تا 50٪ در فرم شدید (نکرولیز اپیدرمی سمی) است.

اثرات دیررس چه می تواند باشد؟

معمولاً بیماری بدون زخم بهبود می یابد. مهم است که سطوح زخم مانند خراشیده شده دستکاری نشوند. سطوح زخم نیز باید مرتباً تحت درمان و مراقبت قرار گیرند تا از ایجاد زخم جلوگیری شود.

آیا مسری است؟

سندرم استیونز-جانسون مسری نیست. در این بیماری نادر ، سیستم ایمنی بدن از چند نفر واکنش بیش از حد نشان می دهد ، به همین دلیل این بیماری رخ می دهد. بیماری های عفونی معمولاً توسط یک پاتوژن باکتریایی یا ویروسی ایجاد می شوند. این مورد در مورد سندرم استیونز-جانسون وجود ندارد.