تشخیص | سرگیجه

تشخیص

برای تشخیص ، یک تجزیه و تحلیل دقیق لازم است ، یعنی یک پرسش دقیق از شخص نگران در مورد بیماری های زمینه ای و شکایات فعلی. در صورت سرگیجه ، به ویژه باید از بیمار س whatال شود که چه نوع است سرگیجه درگیر است (سرگیجه چرخش یا کلاهبرداری) ، هنگامی که سرگیجه دقیقاً اتفاق می افتد ، سرگیجه در هر مورد چه مدت طول می کشد و آیا با شکایت های دیگری مانند سردرد، زنگ زدن در گوش ها ، از دست دادن شنوایی، خواب آلودگی ، اضطراب و حملات ترسناک. علاوه بر این ، الف معاینهی جسمی باید همیشه انجام شود ، که باید شامل تقریباً جهت گیری نیز باشد تعادل آزمون.

در اینجا از بیمار خواسته می شود کارهای مختلفی را با چشمان بسته مانند ایستادن در محل یا لمس كردن خود انجام دهد بینی با شاخص خود انگشت. خون فشار و قلب نرخ نیز باید تعیین شود. اگر ، به عنوان مثال ، شواهدی از پاروکسیسم وجود دارد سرگیجه موضعی، یک مانور موقعیت یابی باید به عنوان بخشی از معاینهی جسمی.

بیمار باید حرکات خاصی را انجام دهد ، که در نهایت ممکن است سرگیجه را تحریک کند. در صورت مشکوک بودن به بیماری منیر ، باید آزمایش شنوایی اضافی انجام شود. به منظور تشخیص اینکه آیا سرگیجه به دلیل اختلال در اندام دهلیزی است یا به دلیل تغییر پاتولوژیک در مغز، آزمایش های به اصطلاح دهلیزی انجام می شود. در برخی موارد ، روشهای تصویربرداری اضافی مانند تصویربرداری با تشدید مغناطیسی ، توموگرافی رایانه ای یا سونوگرافی امتحانات سر و در صورت لزوم ، معاینه داخلی و معاینه ارتوپدی فرد مبتلا لازم است.

درمان

برای درمان سرگیجه ، اقدامات دارویی ، فیزیوتراپی ، روان درمانی و به ندرت جراحی در نظر گرفته می شود. اینکه چه اقداماتی در هر مورد خاص انجام می شود به علت سرگیجه بستگی دارد. داروهایی که برای درمان سرگیجه استفاده می شوند ، آنتی ورتیژینوزا نامیده می شوند.

اینها در برابر نیز موثر هستند تهوع، که اغلب همراه با اتفاق می افتد سرگیجه. از آنها برای درمان سرگیجه فیزیولوژیکی استفاده می شود ، که می تواند مثلاً هنگام مسافرت با قایق یا ماشین ایجاد شود. آنها همچنین در استفاده می شود مریضی منیر و در نوریت دهلیزی هنگامی که علائم حاد سرگیجه وجود دارد.

اقدامات فیزیوتراپی در درمان سرگیجه بسیار مهم است. آنها شامل تمریناتی هستند که در آن فرد مبتلا در معرض عدم قطعیت در ایستادن و راه رفتن قرار دارد و این حرکات باید با حرکات اصلاحی جبران شود. از روش های فیزیوتراپی به ویژه برای موقعیت پاروکسیسم استفاده می شود سرگیجه و بیماری منیر.

در مورد پاروکسیسم سرگیجه موضعی، یک مانور موقعیت یابی خاص را نیز می توان یاد گرفت. در اینجا ، سعی بر این است که کوچک تغییر کند کلسیم سنگهای کربناته ، که تحریک می کنند اندام تعادل، از طریق حرکات و چرخش های خاص بدن و سر به طوری که دیگر سرگیجه رخ ندهد. در صورت سرگیجه ناشی از فشار روانی و سرگیجه که با سطح بالایی از رنج همراه است ، مبتلایان می توانند از درمان روان درمانی یا مشارکت در گروه های خودیاری بهره مند شوند. اقدامات عملیاتی ، مانند برداشتن عضوی از تعادل، به ندرت انجام می شود.