داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی

معرفی

La سیستم ایمنی بدن سدی است که بدن را از نفوذ عوامل بیماری زا محافظت می کند. از یک قسمت سلولی و به اصطلاح هومورال تشکیل شده است. اجزای سلولی به عنوان مثال ماکروفاژها ("سلول های پاک کننده") ، سلول های کشنده طبیعی و لنفوسیت ها هستند.

قسمت هومورال ، یعنی بخشی که از سلول ها تشکیل نشده است ، از جمله موارد دیگر ، آنتی بادی و مواد مختلف بردار معروف به اینترلوکین ها. در شرایط عادی ، یعنی در یک ارگانیسم سالم ، سیستم ایمنی بدن قادر است بین ساختارهای خود بدن و ساختارهایی که برای بدن بیگانه هستند تفاوت بگذارد. ساختارهایی که به عنوان خارجی شناخته می شوند ، سپس توسط سازمان حذف می شوند سیستم ایمنی بدن.

با این حال ، گاهی اوقات ، سیستم ایمنی بدن ما ناقص است. در چنین شرایطی ، به اشتباه بافت خود بدن را خارجی تشخیص می دهد ، واکنش ایمنی ایجاد می شود و بدن شروع به حمله به خود می کند. به این بیماری های خود ایمنی گفته می شود.

نمونه هایی از این بیماری ها هستند روماتیسم, اسکلروز متعدد or بیماری کرون. در چنین مواردی ، داروهایی استفاده می شوند که سیستم ایمنی را تحت کنترل و تنظیم بی نظیر داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی نگه می دارند. آنها واکنشهای ایمنی بدن را کاهش می دهند و بنابراین از سیستم ایمنی بدن جلوگیری می کنند تا اثربخشی خود را ایجاد کند. علاوه بر این ، از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی نیز برای جلوگیری و درمان رد عضو جدید بعد از آن استفاده می شود پیوند اعضا.

چه زمان داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می شود؟

همانطور که در بالا ذکر شد ، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی عمدتا در دو زمینه اصلی پزشکی استفاده می شود. از یک طرف ، از این داروها برای جلوگیری از واکنش های پس زدن پس از پیوند اعضا استفاده می شود ، از طرف دیگر ، بیماری های خودایمن را می توان به خوبی با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی درمان کرد. پیوند اعضا بدون تولید داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی هرگز امکان پذیر نبود.

اعضای بدن تنها درصورتی پیوند می یابند که خصوصیات بافتی اهدا کننده و گیرنده تا آنجا که ممکن است با هم مطابقت داشته باشند. با این وجود ، علی رغم این واقعیت که خصوصیات بافتی تا حد امکان شبیه است ، بدن همیشه اندام پیوندی را به عنوان خارجی طبقه بندی کرده و از طریق واکنش های التهابی به آن حمله می کند. داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی سیستم ایمنی را در اینجا کنترل می کنند و بنابراین از رد پیوند جلوگیری می کنند.

در بیماری های خود ایمنی ، سیستم ایمنی مکانیسم های دفاعی خود را در برابر بافت های خارجی نیست بلکه بر علیه اجزای خود هدایت می کند. در اینجا نیز مهم است که سیستم ایمنی بدن را خیس کنید تا تخریب عمده ای در بافت اتفاق نیفتد. بیماری های خود ایمنی شامل کولیت اولسراتیو, بیماری کرون, میاستنی گراویس و نارکولپسی (اختلال خواب).