محصولات
ساخارین به صورت کوچک از نظر تجاری موجود است قرص، قطره ، و پودر (به عنوان مثال ، Assugrin ، Hermestas) ، در میان دیگران. به طور تصادفی در سال 1879 توسط کنستانتین فالبرگ در دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور کشف شد.
ساختار و خواص
ساخارین (سی7H5نه3S، Mr = 183.2 گرم در مول) معمولاً به صورت ساخارین وجود دارد سدیم، یک بلور سفید پودر یا بلورهای بی رنگی که به راحتی در آنها حل می شوند آب. ساخارین خود به خوبی محلول است آب.
اثرات
ساخارین یک شیرینی دارد طعم. برخلاف شکر جدول (ساکارز) ، ساخارین ایجاد نمی کند پوسیدگی دندان، ارزش حرارتی ندارد (نه کالری) ، و بدون تغییر دفع می شود. در دمای 450 درجه سانتیگراد پایدار است و بنابراین می توان از آن برای پخت و پز و کنسرو نیز استفاده کرد. ساخارین حدود 300 تا 500 برابر شیرین تر از شیرین است و ماندگاری بالایی دارد. غالباً با سایر شیرین کننده ها مانند آن ترکیب می شود سیکلمات or آسپارتام.
مناطق برنامه
به عنوان شیرین کننده مواد غذایی ، شیرینی ها و نوشیدنی ها. از ساخارین برای داروها ، مواد آرایشی و بهداشتی نیز استفاده می شود تجهیزات پزشکی. بسیاری از کشورها داروهای زیادی را که حاوی ساکارین هستند به عنوان شیرین کننده تأیید کرده اند.
مقدار مصرف
طبق دستورالعمل سازنده. در مقایسه با شکر ، مقدار بسیار کمتری مورد نیاز است زیرا ساخارین قدرت شیرین سازی بسیار بیشتری دارد.
عوارض جانبی
مانند همه شیرین کننده ها ، ساخارین نیز بحث برانگیز است. در دهه 1970 ، یک مطالعه نشان داد که ساخارین می تواند ایجاد کند سرطان مثانه در موش صحرایی با این حال ، به نظر نمی رسد که این مطالعه برای انسان ها مرتبط باشد. طبق گفته سازندگان و تنظیم کننده ها ، ساخارین در مقادیر تأیید شده ایمن و غیر سرطان زا است.
