زخم دهان

شفاهی زخم یا زخم دهانی (مترادف: آفت ها; آفت؛ ICD-10-GM K13.-: سایر بیماری های لب و شفاهی مخاط) یک آسیب سطحی به مخاط دهان (tunica mucosa oris) و حلق دهان است.

شفاهی زخم می تواند نشانه بسیاری از بیماری ها باشد (به بخش "تشخیص افتراقی" مراجعه کنید).

شیوع مادام العمر (بروز بیماری در طول زندگی) 70٪ از جمعیت است. اینها زخمهای دهانی دارند یا یکبار یا بطور مکرر (مکرر).

سیر و پیش آگهی: روند و پیش آگهی به علت بیماری بستگی دارد. غالباً ، زخم های دهانی خود به خود بهبود می یابند (خود به خود). اگر شفاهی باشد زخم پس از دو هفته ادامه یافت ، ارزیابی پزشکی لازم است.