نام لاتین: Ocimum Basilicum جنس: خانواده آزمایشگاه نام های مردمی: ریحان ، فلفل آلمانی ، اسطوخودوس سلطنتی شرح گیاه: گیاه سالانه ، شاخه ای بوته ای ، به ارتفاع 50 سانتی متر ، برگهای بیضوی ، کمی دندانه دار ، گلهای کوچک ، سفید ، صورتی تا بنفش-قرمز منشاrig: احتمالاً از هند ، شمال آلپ ریحان در فضای باز رشد نمی کند زراعت: این گیاه در باغ ها یا فرهنگ ها رشد می کند ، به سرما بسیار حساس است.
قسمتهای گیاهی مورد استفاده دارویی
کل گیاه (بدون ریشه)
عناصر
روغنهای اساسی ، عوامل برنزه کننده ، فلاونوئیدها
اثرات درمانی و استفاده از ریحان
ریحان ایدز هضم ، استفاده می شود برای از دست دادن اشتها, نفخ, معده چالش ها و مسائل، یبوست. بی قراری عصبی و بیخوابی نشانه های بیشتری هستند از زمان های بسیار قدیم ریحان به عنوان ادویه استفاده می شده و به عنوان ادویه ای تحریک کننده و هضم کننده غذاهای چرب ارزش دارد. امروزه اغلب از آن در آشپزخانه استفاده می شود.
تهیه ریحان
ریحان علاوه بر استفاده به عنوان ادویه ، می تواند برای تهیه چای نیز استفاده شود: 1⁄4 لیتر آب جوش را روی 1 تا 2 قاشق چای خوری ریحان ریخته ریخته ، 10 تا 15 دقیقه دم بکشد ، صاف کرده و یک فنجان بنوشید در صورت لزوم چای شیرین نشده به عنوان یک درمان (به ویژه برای مزمن نفخ) می توانید روزانه 2 فنجان چای به مدت یک هفته بنوشید ، یک هفته استراحت کنید ، و دوباره برای یک هفته هر روز 2 فنجان چای ریحان بنوشید.
ترکیب با سایر گیاهان دارویی
از ریحان غالباً به عنوان یک ماده تقویت کننده طعم در چای های معده و گوارشی استفاده می شود (به عنوان مثال می توان با مومیایی لیمو ، آویشن ، انیسون ، بابونه ، نعناع فلفلی ، قاصدک ، سلاندین ، کنگر فرنگی ترکیب کرد)
عوارض جانبی
هیچ کدام مشخص نیست