ریحان

نام لاتین: Ocimum Basilicum جنس: خانواده آزمایشگاه نام های مردمی: ریحان ، فلفل آلمانی ، اسطوخودوس سلطنتی شرح گیاه: گیاه سالانه ، شاخه ای بوته ای ، به ارتفاع 50 سانتی متر ، برگهای بیضوی ، کمی دندانه دار ، گلهای کوچک ، سفید ، صورتی تا بنفش-قرمز منشاrig: احتمالاً از هند ، شمال آلپ ریحان در فضای باز رشد نمی کند زراعت: این گیاه در باغ ها یا فرهنگ ها رشد می کند ، به سرما بسیار حساس است.

قسمتهای گیاهی مورد استفاده دارویی

کل گیاه (بدون ریشه)

عناصر

روغنهای اساسی ، عوامل برنزه کننده ، فلاونوئیدها

اثرات درمانی و استفاده از ریحان

ریحان ایدز هضم ، استفاده می شود برای از دست دادن اشتها, نفخ, معده چالش ها و مسائل، یبوست. بی قراری عصبی و بیخوابی نشانه های بیشتری هستند از زمان های بسیار قدیم ریحان به عنوان ادویه استفاده می شده و به عنوان ادویه ای تحریک کننده و هضم کننده غذاهای چرب ارزش دارد. امروزه اغلب از آن در آشپزخانه استفاده می شود.

تهیه ریحان

ریحان علاوه بر استفاده به عنوان ادویه ، می تواند برای تهیه چای نیز استفاده شود: 1⁄4 لیتر آب جوش را روی 1 تا 2 قاشق چای خوری ریحان ریخته ریخته ، 10 تا 15 دقیقه دم بکشد ، صاف کرده و یک فنجان بنوشید در صورت لزوم چای شیرین نشده به عنوان یک درمان (به ویژه برای مزمن نفخ) می توانید روزانه 2 فنجان چای به مدت یک هفته بنوشید ، یک هفته استراحت کنید ، و دوباره برای یک هفته هر روز 2 فنجان چای ریحان بنوشید.

ترکیب با سایر گیاهان دارویی

از ریحان غالباً به عنوان یک ماده تقویت کننده طعم در چای های معده و گوارشی استفاده می شود (به عنوان مثال می توان با مومیایی لیمو ، آویشن ، انیسون ، بابونه ، نعناع فلفلی ، قاصدک ، سلاندین ، ​​کنگر فرنگی ترکیب کرد)

عوارض جانبی

هیچ کدام مشخص نیست