فرآیند چرخشی گسترش یافته است قوس مهره ای، که از نقطه بزرگترین خم شدن شروع می شود و به صورت مرکزی به عقب نشان داده می شود. بسته به اینکه مهره فرایند چرخشی واقع شده باشد ، می تواند اشکال مختلفی داشته باشد. در مهره های گردنی ، روند چرخشی معمولاً چنگال است و به جز 7 ام ، کوتاه نگه داشته می شود مهره گردن رحم، که به وضوح در انتقال بین قابل لمس است گردن و برگشت
در مهره های قفسه سینه ، روند چرخشی به وضوح طولانی تر است و به صورت مورب به سمت پایین است. این شکل غالباً با کاشی های سقفی که روی هم قرار گرفته اند مقایسه می شود. روند چرخشی ستون فقرات کمر به نوبه خود ، مستقیم به عقب می رسد. آنها برای جهت گیری هنگام کمر استفاده می شوند پنچر شدن برای از بین بردن مایع مغزی نخاعی انجام می شود.
عملکرد
فرآیند چرخشی اساساً دو عملکرد مهم دارد. از یک طرف ، رباط ها و عضلات بوجود می آیند و به آن متصل می شوند. این عملکرد را می توان به عنوان یک اهرم توصیف کرد ، که در خدمت تبدیل انقباض عضله به یک حرکت ، به ویژه کشش ستون فقرات به عقب یا خم شدن به پهلو است. رباط هایی که به طور طولی فرآیندهای نخاعی را به هم متصل می کنند ، رباط بین رشته ای است که بین فرایندهای نخاعی قرار دارد و رباط فوقانی نخاع ، که فقط نوک فرایندهای نخاعی را پوشش می دهد. از طرف دیگر ، فرآیندهای چرخشی مهره های قفسه سینه ، که مانند کاشی های سقف ، به صورت مایل به سمت پایین لوب می شوند ، محافظت بیشتری برای نخاع و به طور غیر مستقیم از کشیده شدن ستون فقرات به عقب جلوگیری کند.
نشانه ها
علائمی که می توانند از یک فرآیند چرخشی ناشی شوند ، هستند درد ناشی از شکستگی، التهاب یا در زمینه بیماری بااستروپ. این حرکات معمولاً به حرکات خاصی مرتبط هستند و می توانند در اثر فشار مستقیم بر روی روند چرخشی ایجاد شوند. علاوه بر این ، فرایندهای چرخشی در صورت انحراف از خط میانی می توانند بد بودن ستون فقرات را نشان دهند.
درد روند چرخشی معمولاً در خط وسط پشت احساس می شود. آنها می توانند تیز یا کسل کننده باشند و با برخی حرکات بدتر یا بهتر می شوند. خوابیدن به پشت می تواند ناخوشایند باشد.
درد که بر روند چرخشی تأثیر می گذارد ، می تواند با آسیب دیدگی ، مانند فشرده سازی یا a شکستگی، همان نتیجه یک نیروی عظیم یا خشونت. از طرف دیگر ، یک تصویر بالینی وجود دارد که در آن درد در فرآیندهای چرخشی ستون فقرات کمر در پیش زمینه است ، به اصطلاح "بیماری بااستروپ" برهمکنش فرآیندهای بزرگ و تقریباً شکلی شکل و گسترش بیش از حد ستون فقرات کمر به پشت ، به ندرت کاهش ارتفاع اجسام مهره ای ، باعث می شود فرآیندهای نخاعی یکدیگر را لمس کند. درد در درجه اول وقتی کشیده می شود که ستون فقرات کمر علاوه بر این کشیده شده و فشار مستقیم به فرایندهای نخاعی وارد شود. التهاب مهره ها ، به عنوان مثال در "اسپوندیلیت" ، می تواند باعث گسترش واکنش التهابی به حدی شود که فرآیند های نخ ریسی نسبت به ضربه زدن حساس به درد شوند.
