معرفی
دندانهای شیری (dens deciduus یا dens lactatis) اولین دندانهای بیشتر پستانداران از جمله انسان است و بعداً در زندگی با دندانهای دائمی جایگزین می شوند. نام "دندانهای شیری" یا "دندانهای شیری" را می توان در رنگ آمیزی دندان ها یافت ، زیرا آنها دارای یک رنگ براق کننده سفید و کمی مایل به آبی هستند که بسیار شبیه به شیر است. در مقایسه با دائمی دندان دندانی (32 دندان) ، دندان دندانی شیر تنها 20 دندان را تشکیل می دهد.
این تفاوت به دلیل کوچکتر بودن فک کودک یا کودک نوپا منطقی است. با این حال ، فقط تعداد دندانها ، بلکه عرض و طول ریشه آنها نیست که تفاوت واضحی بین "بزرگسالان" و "کودک" ایجاد می کند دندان دندانی. دقیقاً مانند دندانهای دائمی ، دندانهای شیری را می توان به چهار ربع تقسیم کرد ، دو فک. ربع اول درست را توصیف می کند فک بالا، نفر دوم سمت چپ ، سومین سمت چپ فک پایین و چهارم فک پایین راست. هر یک از این چهار ربع ها حاوی پنج دندان شیری ، دندان مرکزی دندان (Dens incisivus) ، دندان برش جانبی ، سگ (Dens caninus) و اول و دوم مولر.
فوران دندان (لاکتال دنتیشن)
رشد تدریجی فک بالا و پایین منجر به این واقعیت می شود که فضاهای بین دندان های شیری (فضاهای بین دندانی) با گذشت زمان بیشتر و بیشتر می شوند ، بنابراین فضایی برای دندان های دائما بزرگتر و بزرگتر ایجاد می شود. این روند برای رشد بیشتر فک و دندان کاملاً طبیعی و مهم است. بنابراین دندانهای شیری از نظر شکستن دندانهای دائمی نیز یک وظیفه مهم را انجام می دهند.
بنابراین بدیهی است که اوایل ، بیشتر کرم خوردگی دنداناز دست دادن مربوط به دندان شیری بدون مشکل نیست دندان از دست رفته شکافی ایجاد می کند که با گذشت زمان کمتر می شود و در نهایت فضای کافی برای دندان دائمی فراهم نمی کند. در نتیجه ، بدرفتاری دندانهای دائمی اغلب اتفاق می افتد. در صورت از دست رفتن زودرس دندانهای شیری ، دندانپزشکان از آتل یا پرانتز، که به عنوان نگهدارنده فضا در دندانهای شیری عمل می کنند. با این حال ، از دست دادن زودرس دندان نه تنها با مشکلات زیبایی همراه است ، بلکه همچنین با اختلالات در رشد طبیعی گفتار همراه است.
