سندرم میلودیسپلاستیک: دارو درمانی

اهداف درمانی

  • تسکین علائم
  • حفظ و ارتقا کیفیت زندگی
  • طولانی شدن زمان بقا

توصیه های درمانی

درمان کم خطر سندرم میلودیسپلاستیک.

در حضور سیتوپنی درجه پایین (کاهش تعداد سلول) و بسته به سن و بیماری های همراه (بیماری های همزمان) ، کافی است که ابتدا مشاهده یا صبر کنید ("تماشا کنید و منتظر بمانید") در این بیماران. معمولاً اثبات شده کم خونی محرک شروع است درمان.

  • درمان حمایتی
    • تزریق (گلبول های قرمز ، پلاکت ها) علائم گرا - مراجعه کنید به "درمان بیشتر"
    • برای عفونت ها: زود هنگام حکومت از طیف گسترده آنتی بیوتیک ها (پیشگیری کننده حکومت توصیه نمی شود).
    • غار: استروئید و ترجیحاً هیچ داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) ندهید!
  • استفاده از عوامل رشد - اریتروپویتین درمان (EPO درمان).
    • برای اصلاح خونریزی سوd جهت گیری (خون تشکیل).
    • موارد مصرف:
      • ناهنجاری 5q (دل (5q)) و / یا.
      • SEPO <500 میلی لیتر در میلی لیتر و / یا
      • <2 EC (قرمز خون کنسانتره سلول) در ماه.
    • استفاده از: rHuEpo (انسان نوترکیب) اریتروپویتین) (40-60,000،500 U / wk. sc) یا دارپوپتین (2 میکروگرم هر 3-XNUMX هفته).
    • در قسمت های تب دار نوتروپنیک (دوره های تب دار همراه با کاهش در گرانولوسیتهای نوتروفیل/ متعلق به سفید است خون گروه سلول در خون): عوامل محرک کلنی گرانولوسیت (G-CSF).
    • In ترومبوسیتوپنی (کاهش تعداد پلاکت / پلاکت): آگونیست های گیرنده ترومبوپویتین رومیپلوستیم و الترومبوپگ.
  • درمان تعدیل سیستم ایمنی
    • موارد مصرف:
      • بیماران MDS در گروه خطر "کم" یا "متوسط" و ناهنجاری 5q (دل (5q)) ؛ و
      • SEPO ≥ 500 میلی لیتر در میلی لیتر و
      • <2 ECS (کنسانتره گلبول قرمز) در ماه.
    • استفاده از: لنالیدومید (نامه سرخ: یادداشت مهم جدید در مورد فعال سازی مجدد عفونت های ویروسی).
    • ممکن است دفعات تزریق مورد نیاز کاهش یابد. همچنین ممکن است نیازی به تزریق بیشتر نباشد.
    • دیگر اقدامات درمانی برای این بیماران ناكافی م effectiveثر یا نامناسب تشخیص داده شده است.
  • درمان سرکوب کننده سیستم ایمنی
    • موارد مصرف:
      • سن <60 سال
      • انفجار در مغز استخوان <5
      • سیتوژنتیک طبیعی
      • وابسته به انتقال خون
    • استفاده از: گلوبولین ضد توموسیت (ATG) یا CsA.

درمان پرخطر سندرم میلودیسپلاستیک.

  • شیمی درمانی - اگر اهدا کننده سلول بنیادی مناسب در دسترس نیست.
    • برای کاهش بیش از حد بلاست (سلولهای جوان ، هنوز در نهایت تمایز نیافته اند).
    • موارد مصرف:
    • استفاده از: 5-آزازیتیدین (دستورالعمل های دوز مصرفی: تا زمانی که 5-آزازیتیدین م isثر باشد و هیچ گونه سمیت (سمیت) جدی رخ ندهد.
    • طولانی شدن قابل توجه نرخ بقای کلی!
  • پلی کیموتراپی فشرده (پروتکل های القایی AML) - یک گزینه درمانی ثابت برای بیماران مبتلا به MDS پر خطر نیست!
    • موارد مصرف:
      • بیماران با ریسک بالا <70 سال و بدون ابتلا به بیماری های همزمان (بیماری های همزمان) ، با در نظر گرفتن نسبت خطر و سود.
    • تقریباً 60٪ بهبودهای کامل

سایر مواد موثره

  • Luspatercept (نحوه عمل: Ligand trap: جذب و به دام انداختن هورمون که گلبول قرمز را سرکوب می کند (روند تشکیل و توسعه اریتروسیت ها/ گلبولهای قرمز)): ​​یک مطالعه فاز III نشان داد که تقریباً 38٪ از شرکت کنندگان luspatercept نیازی به تزریق خون حداقل برای 8 هفته (دارونما گروه: 13٪)؛ 28٪ از بیمارانی که این دارو را مصرف می کردند حتی بیش از 12 هفته بدون تزریق خون بودند (گروه دارونما: 8٪).